Usiadłam,
zjadłam.
Wstałam,
zwymiotowałam.
Miesiąc: marzec 2018
Zgoda buduje
Pozwólcie staremu, że hasło wypaczę,
Które usłyszałem od mej starej cioci.
Pasuje jak ulał,
Choć to nie komunał:
“Jak nie można inaczej,
To trzeba… po dobroci”.
Szatański numer
Dziś odnaleźć próbowałam
Położony gdzieś telefon.
Użyłam komórki męża,
Bo to najłatwiejsza z metod.
Kontakt „Kasia” wystukałam.
Na liście aż trzy imiona,
Lecz przy żadnej imienniczce
Na mój numer nie trafiałam.
Nie ma też kontaktu „żona”.
Pierwsza „Kasia”, to ktoś z pracy.
Druga, to męża kuzynka.
Znów trzecia, to jego ciotka,
Też mego męża rodzinka.
Mąż nie ma mego kontaktu?
Przecież często do mnie dzwoni.
W klawiaturę wbijam numer.
Nie zamierzam czasu trwonić.
I natychmiast na wyświetlacz
Wskoczyła postać rogata,
A obok mego numeru
Było napisane: „Szatan”!
Rachunek sumienia
Gdy miałam iść do spowiedzi,
To za radą katechety
Zapisałam na karteczce,
Najważniejsze moje grzechy
Miałam niefart. Tą karteczkę
Znaleźli moi rodzice.
Poznali moje nałogi
I moje sny nie dziewicze.
Mam teraz szlaban na wyjścia
I wyłączony Internet.
Przez to, że słuchałam księdza,
Dziś mam kłopoty. Cholerne!
Szczęśliwa siódemka
Ukradziono mi samochód.
Kiedy został znaleziony
Był „wyczyszczony” do zera,
Skradziono nawet opony.
Ale jest jeden wyjątek.
Miałam buty w bagażniku.
Z siedmiu par, które woziłam,
Zbrakło po jednym buciku.
Złodziej zapewnie pomyślał,
Że jeśli tylko ukradnie
Po jednym buciku z pary,
Postąpi bardzo zabawnie.
Zabrał mi tylko połowę
Obuwniczego łupu.
Wyszło na to, że oboje
Mamy po siedem „pół-butów”.