Moja matka twierdzi, że ja
Jestem od niedawna w ciąży.
To nieprawda, ale ona
Cały czas ten temat drąży.
Prawdą jest, że mam kłopoty
Z opóźnieniami miesiączki.
Znacznie głębiej są ukryte
Powody mojej bolączki.
Mama nie wie, że ja jestem
Anoreksją wycieńczona.
W tą chorobę obelgami
Jestem przez mamę wpędzona.
Teraz już mnie nie wyzywa,
Że „jesteś jak beka tłusta”,
Bo uzupełnia epitet:
„Do tego jeszcze się puszczasz”!
Mój mąż od pewnego czasu
Zrobił się bardzo żałosny.
O mojego przyjaciela
Nagle zaczął być zazdrosny.
Wczoraj dał mi ultimatum,
Że ma dosyć „tego homo”.
Mam przestać się z nim spotykać
I zerwać wszelką znajomość!
Jeśli tego nie wykonam,
To on ze mną się rozwiedzie.
Z ciężkim sercem mnie zostawi,
A sam gdziekolwiek wyjedzie.
Nie zawahałam się wcale.
Powiedziałam, że ze wszystkich
Jest bezsprzecznie najważniejszy
I nadzwyczaj sercu bliski.
Z kumplem koniec po wsze czasy.
Zapomnę, że on istnieje.
Był mym dobrym przyjacielem
Choć na pewno nie jest gejem.
Mąż słuchając wynurzenia
Z każdą chwilą tracił werwę.
Miał nadzieję, że wkurzę
I tej przyjaźni nie zerwę.
I tak od słowa do słowa
Potoczyła się rozmowa.
Wyszło na to, że małżonek
Od dawna ma romans z inną.
Chciał mnie zostawić, a potem
Rozstania uczynić winną.
Jestem ulicznym magikiem.
Zabawiam dorosłych i dzieci.
Na me pokazy iluzji
Nie jest potrzebny bilecik.
Latem zawsze występuję
Na Wybrzeżu albo w górach.
Wczoraj też występowałem
W Mikołajkach na Mazurach.
Przy „Hotelu Gołębiewski”,
Największym w tej miejscowości,
Zabawiałem iluzjami
Dosyć dużą liczbę gości.
Podczas mojego występu
Jakiś pan w podeszłym wieku
Wyszedł na środek wołając:
„ Opamiętaj się człowieku!
To, co tutaj pokazujesz,
To dzieło samego szatana.
Nie dostaniesz rozgrzeszenia
Od ani jednego kapłana”!
Wiele jeszcze słów wykrzyczał,
A na koniec dodał wściekle:
„Za to, pokurczu diabelski,
Będziesz się przypiekał w piekle!”
Widziałem, skąd wysiadł przed chwilką,
Więc odpowiedziałem mu tylko:
„Czy już wszystko wykrzyczałeś,
Co kazał ci ksiądz dobrodziej?
Zjeżdżaj stąd zaraz do niego.
On czeka tam w samochodzie”!
Po przeprowadzce robiłam
Porządek w starych papierach.
Dużo ich było szufladzie.
Niektóre poznałam teraz.
Odkryłam karty medyczne
Z dzieciństwa, z których wynika,
Że przeszłam dość dużo badań
W renomowanych klinikach.
Szukano przyczyn zniekształceń
Mojej twarzy, bo rodzice
Na widok mnie – noworodka
Byli w ogromnej panice.
Mądre konsylium orzekło,
Że nie byłam inwalidką
Tylko normalną dziewczynką
Z buzią wyjątkowo… brzydką.
Robiłam zakupy w markecie
Takie duże, comiesięczne.
Mam spokój na cały miesiąc.
Po prostu tak mi poręczniej.
Uzupełniłam też zapas
Artykułów higienicznych
Oraz mydła, płynu, żelów
Do kąpieli i pod prysznic.
Cały wózek zapełniony:
Z wierzchu ręcznik papierowy,
Tampony, chustki do nosa
I papier toaletowy.
W oczekiwaniu do kasy
Stał gość o dość słusznej tuszy.
Miał pod pachą tylko wino.
Widać, że go bardzo suszy.
Patrząc na moje zakupy
Wycharkał jak z grubej rury:
Popatrzcie na tą dziewczynę!
Ona cieknie z każdej dziury!
Wracałem z pracy do domu.
Tramwaj nie był zatłoczony.
Usiadłem na wolnym miejscu,
Bo byłem trochę zmęczony.
Chyba nawet się zdrzemnąłem,
Gdyż nie widziałem babinki,
Która od dość długiej chwili
Serwowała mi docinki.
Chociaż były miejsca wolne,
Żądała bardzo niegrzecznie,
Żebym zwolnił dla niej miejsce
I to natychmiast, koniecznie!
Kulturalnie zapytałem,
Czy mogłaby usiąść obok,
A nie chcieć zabierać miejsce
Siedzącym na nich osobom.
Ona nic mi nie odrzekła,
Tylko jakimś twardym kijem
Przywaliła mocno w głowę.
Myślałem, że nie przeżyję.
Wściekły krzyknąłem, że zaraz
Wezwę policyjny patrol,
A ona powinna zaraz
Spotkać się z dobrym psychiatrą.
Zaśmiała mi się prosto w nos
Mówiąc, że mnie wyśmieją.
Rzeczywiście. Powiedzieli,
Że tramwaj to nie ich rejon.
Dziś jest piątek – trzynastego.
Nie wierzę w żadne przesądy,
Ale po tym co się stało,
Nie jestem już taki mądry.
Miałem niewielką kolizję.
Ktoś uderzył w mój kabriolet.
Przywaliłem głową w szybę,
Stąd mam kilka szwów na czole.
Wróciłem pieszo do domu
Zdenerwowany i zdechły.
Musiałem usiąść na kibel
I… na czole szwy mi pękły!
Miesiąc temu zakończono
Moje małżeństwo przez rozwód.
Dowody mej niewierności
Stanowiły powód pozwu.
Mąż otrzymał moje nagie
Zdjęcia z nieznanym facetem.
Dla niego to dowód zdrady
Oraz do rozwodu pretekst.
Nigdy nie zdradziłam męża.
Nie znam faceta ze zdjęcia.
Chyba ktoś chciał mi zaszkodzić
I nie poprzestał na chęciach.
Właśnie dziś się dowiedziałam,
Kto chciał rozbicia małżeństwa
I posunął się w tym celu
Do ohydnego fałszerstwa.
Rok temu w moim laptopie
Grzebał młody informatyk.
Chyba mu się podobałam,
Patrzył się na mnie jak satyr.
Mam w laptopie zdjęcia topless
Zrobione latem na plaży.
Gdy naprawiał mi laptopa,
To musiał je zauważyć.
Zmiksował me podobizny
Z fragmentami filmu porno.
A sąd uznał je za dowód,
Co było rzeczą potworną.
Najgorsze jednak było to,
Że mąż uwierzył tym zdjęciom.
Tego jemu nie wybaczę.
Nie zapomnę także sędziom!
Nie będę dochodzić prawdy.
Nie chcę więcej widzieć męża.
Już za nic w świecie nie będę
Żyła w małżeńskich więzach!
Moja dobra koleżanka
Ma trudny okres życiowy.
Z dnia na dzień straciła pracę,
A spłaca kredyt bankowy.
Z mężem także ma kłopoty,
Bo go ciągnie do kielicha.
Jest tym bardzo zdołowana.
Sytuacja bardzo licha…
Nie we wszystkim mogłam pomóc,
Ale próbowałam chociaż
Poratować przyjaciółkę
W trudnej kwestii bezrobocia.
Zachwalałam naszą firmę,
Że robota nie jest ciężka,
Że w niej ludzie sympatyczni
I całkiem godziwa pensja.
Chyba źle mnie zrozumiała,
Bo poszła do mego szefa
I powiedziała, że może
Od zaraz przejść na mój etat
I wszystkie me obowiązki,
Nie wyłączając nadgodzin,
Wykonywać za pół pensji.
A szef… z ochotą się zgodził!
Kiedyś w życiu nałogowo
Paliłem szlugi i skręty.
Teraz czuję ucisk w płucach
I głos mam bardzo schrypnięty.
Za późno rzuciłem nałóg.
Jak mogłem tak nisko upaść?
Teraz wszystkim opowiadam,
Że papierosy to… kupa!
Powtarzałem to jak mantrę.
Nawet synka nauczyłem.
Kiedy to ciągle powtarzał,
Bardzo dumny z niego byłem.
Jednak duma mi odeszła,
Kiedy w parku na spacerze
Zobaczyliśmy faceta
Z karczychem grubym jak zwierzę.
Szedł i palił papierosa.
Dymił mocno jak parowóz.
Każdy mu ustąpi miejsca.
Przecież widać, że to łobuz.
Tato! Ten pan śmierdzi kupą!
Usłyszałem głos syneczka.
Jedną rączką zatkał nosek,
A drugą rączką usteczka.
Sytuacja była trudna.
Strachem zamarła mi dusza.
Ale facet poszedł dalej,
Bo… miał słuchawki na uszach.