W sklepie, w kolejce do kasy,
Zagadała do mnie laska.
Naprawdę śliczna twarzyczka
Skryta wśród blond włosów kaskad.
Zamieniliśmy grzeczności,
Poflirtowaliśmy. Prawie…
Nowa znajomość z dziewczyną
Zaczynała się ciekawie.
Poprosiła mnie o kontakt.
Podyktowałem jej numer
Mojej prywatnej komórki.
Dziewczyna zdobyta szturmem!
Nie wiedziałem, że zbłądziłem,
Bo od tamtej pory ona
Wciąż śle mi cytaty z Biblii…
Ta laska jest nawiedzona!!!
Kupiliśmy z żoną domek
Wymagający remontu.
Cały zbudowany z drewna.
Nawet dach zrobiony z gontów.
Mieszkamy razem z teściową,
Bo remont bardzo się dłuży,
Żona ciągle coś wymyśla;
Teraz urządza jakuzzi.
Kiedy podstawowe prace
Zbliżały się już do końca.
Żona, żeby się pochwalić,
Prosiła matkę i ojca.
Teściowa się zachwyciła.
Nie szczędziła komplementów.
To jak na nią rzecz niezwykła,
Bo zwykle gani do szczętu.
Początkowo się cieszyłem
Z uznania kochanej mamy,
Ale padły także słowa:
„Mogłabym zamieszkać z wami.
Już się czuję jak u siebie…”.
Aż dreszcz mi po plecach przebiegł!
Jestem przerażony, bo przecież
Remontuję dom „ab ovo”
Tylko po to, byśmy dłużej
Nie mieszkali już z teściową.
Jestem szefem pewnej firmy.
Mam z ludźmi dużo kłopotów.
Jedną sytuację wspomnę.
Choć smutna, godna chichotu.
Pewien pracownik zadzwonił,
Że nie może przyjść do pracy,
Bo ma szlaban na „wychodne”.
Jest dorosły, chcę zaznaczyć.
Powiedziałem, że nie mogę
Na coś takiego się zgodzić,
Bo każdy pracownik musi
Na swoją zmianę przychodzić.
On wtedy podał telefon
Matce, bo z nią jeszcze mieszkał.
Rozmawialiśmy przez chwilę,
Dla mnie była to groteska.
Faktycznie żył z rodzicami.
Rzeczywiście matka syna
Za jakieś tam przewinienie
Zakazem wyjść „uziemiła”.
Powiedziała, że jeżeli
Nie uszanuję zakazu,
To ona zwalnia go z pracy
Dzisiaj, natychmiast, od razu!
Szkoda było mi chłopaka.
Do mnie nie należał osąd.
Mam nadzieję, że on dotąd
Zdążył zmężnieć i dorosnąć.
Mój chłopak uwielbia wszystko,
Co wiąże się ze „Star Trek”-iem.
Miałam nadzieję, że wreszcie
Minie mu to razem z wiekiem.
Zna na pamięć wszystkie filmy.
Zna osoby na wyrywki.
We wszystkim się orientuje.
Imponują mu zdobywcy.
On studiuje, ja pracuję.
Wróciłam po nocnej zmianie.
Zmordowana ległam w łóżku,
On leżał na otomanie.
Nie mogłam zasnąć, bo miły
Dziwnie poruszał rękami,
Których jeszcze żadną pracą,
Jak żyje, dotąd nie splamił,
Było to zbyt monotonne,
Więc w końcu zasnęłam cicho.
Nie spałam za długo, bowiem
Obudził mnie głośny chichot.
To mój facet tak się cieszył,
Że wreszcie obu rękami
Umie pokazać „znak Spocka”.
Jest już taki jak Wolkanin!
To rasa humanoidów
Bardzo podobna do ludzi.
Spock był także półczłowiekiem,
Więc w Ziemianach respekt budzi.
Mój „Ziemianin” jest porywczy,
Lecz, o ile mi wiadomo,
Racjonalizm i logika
Nie są jego mocną stroną.
Me nadzieje, że zmądrzeje,
Prysły jak bańka mydlana.
Teraz usnęłam, a o tym
Gadałam z nim już od rana.
Za tydzień ma zdecydować,
Jaką nam przyszłość wybiera.
Jak mi pokaże znak Spocka,
To niech go… jasna cholera!