Podsłuchane…

Po trzydniowej delegacji

Wróciłem wreszcie do domu.

Był już wieczór, wszedłem cicho,

By nie przeszkadzać nikomu.

 

Okazało się, że byłem

Zbyt ostrożny, bo akurat

Do mej żony wpadła siostra

I Jej dwie psiapsiółki z biura.

 

Wszystkie te panie już były

Leciuteńko podchmielone.

W ogólnym gwarze natychmiast

Rozpoznałem własną żonę.

 

Rozmowa była o… seksie.

Więc zanim się przywitałem,

To, muszę przyznać ze wstydem,

Co nieco podsłuchiwałem.

 

Okazało się, że żona

Straciła wianek dość wcześnie,

Bo już w wieku lat piętnastu

Z kuzynem żyła cieleśnie.

 

Miała dotąd sześciu gachów,

A spośród nich zawsze „hiper”

Były częste, całonocne

Bzykanka z jurnym Filipem!

 

To tylko z nim miała orgazm.

Z Nim stosunki najfajniejsze…

Ja mam na imię Władysław,

A Filip to przecież jej szef!

 

Co więcej, jeszcze przed ślubem

Za cnotkę się podawała.

A ja głupi nie wyczułem,

Że mnie wciąż oszukiwała.

Riposta

Moja mama nieustannie

Docinała mojej żonie.

Choć wciąż ją upominałem,

Nic nie docierało do niej.

Traktuje Ją jak typowa

Rodzinna zołza – teściowa.

Zawsze, w każdej sytuacji

Dla mej żony ma … złe słowa!

 

Z kolei moja małżonka

Spokojnie przyjmuje wszystko,

Bowiem z usposobienia jest

Typową introwertyczką.

Mimo, że ubolewała

Nad relacjami z mą mamą,

Nigdy się nie mogła zdobyć,

By jej swe żale wygarnąć.

 

Mówią starzy, mądrzy ludzie,

Że „woził wilk razy kilka”.

Zdarzyło się więc w końcu, że

Przyszła kolej też na „wilka”.

 

Miesiąc temu moja mama

Znów przygadała mej żonce,

Że można by ją pomylić

Z dzikim zwierzakiem na łące.

Powodem „za gęste włosy

I w dodatku pokręcone.

Taka „baranina – afro”

Nie przystoi żadnej żonie.

Takie futra jak jej włosy

Mają owce – merynosy”!

 

A że włosy dla są dla  kobiet

Bardzo ważnym atrybutem,

Coś w Niej pękło. Od tej chwili

Zniknęło „zwierzę” zaszczute!

 

Odpowiedziała spokojnie

Ważąc każde swoje słowo,

Ze jej

„babcia, mama ojca,

Była „kobietą zimową”.

Urodziłam się w Finlandii –

Prawie na samej północy

I właśnie po swoich przodkach

Mam tak piękne, grube włosy.

To one mi zapewniają

Dobrą ochronę przed zimnem”.

W naszym klimacie te sposoby

Bywają zupełnie inne”.

 

Po czym jeszcze tak dodała:

„A Ty masz słabiutkie włoski

I zachowujesz się tak jak

Hodowlane polskie… loszki!

Żeby bronić się przed zimnem,

Z radością ci to wyłuszczę :

Jedzą bez opamiętania

I pokrywają się tłuszczem”!

Olej to…

Robiłem codzienne zakupy

W dużym spożywczym markecie.

Staram się nie tracić czasu,

Ale dzisiaj się nie spieszę,

Bo obok się zatrzymały

Dwie bardzo śliczne dziewczyny.

Pomyślałem, żeby poznać

Obydwie Super Blondyny.

Po chwili zmieniłem zamiar.

Zaraz opowiem przyczyny.

 

Usłyszałem ich rozmowę,

Gdyż głośno dyskutowały

Na temat składu produktu,

Który kupić zamierzały.

 

„…To ma olejek palmowy,

Więc wcale nie kupuj tego”.

Druga na to zapytała:

„Ale cóż w tym widzisz złego”?

 

Ta „mądrzejsza” jej tłumaczy,

Że „ten olejek palmowy

Z tych małp żyjących na palmach,

Z orangutanów się robi”.

 

Dalej perorowała tak,

Jak profesor na wykładzie,

Że najlepsze są roślinne.

Zwierzęce „robi” się rzadziej.

A wiedza, którą posiadła,

Powodem jest wielkiej troski:

Kupuje „olej nadrzewny”,

Lecz tylko z… orzechów włoskich!

 

 

„Pedagożka”

Mam dwadzieścia cztery lata

I metr pięćdziesiąt pięć wzrostu.

Ubieram się młodzieżowo,

Tak właśnie lubię po prostu.

 

Chodzę, nie jeżdżę do pracy,

By „rozruch” mieć przed „robotą”.

Dziś troszeczkę się spieszyłam.

Zaspałam, jak nigdy dotąd!

 

Przyspieszyłam, by wyminąć

Dosyć liczną uczniów grupę.

Zatrzymała mnie ich pani

Łapiąc mnie z tyłu za… ciuszek.

 

Gdy chciałam szybko wyjaśnić

Całą tę głupią pomyłkę,

Wydarła się zaraz na mnie:

„Nie bierz mnie na komedyjkę!

Ponieważ jestem tu nowa

I  nie wszystkich zbyt kojarzę,

Kazałam, żeby każde z was

Chodziło zawsze w swej parze.

I ty, jeśli nie chcesz dostać

Za nieposłuszeństwo kary,

Wracaj zaraz bez gadania

Do swej wyznaczonej pary!

 

Odpowiedziałam spokojnie,

Żeby się nie ośmieszała

I dorosłych od dzieciaków

Bez pomyłek odróżniała.

 

Poszłam dalej, ale śmiechy

Dzieciaków nadal słyszałam

Nawet wtedy, kiedy nawet

Tej grupy już nie widziałam.

Nie sądź drugiego…

Mieszkam w małej kamienicy

Razem z małżonką i córką.

Obok mamy lokatorów:

Małżonkowie z dziećmi. Z trójką!

 

Nie znamy siebie zbyt dobrze,

Tylko zwyczajnie, z widzenia.

Są łagodni, bardzo grzeczni,

Lecz ostatnio… coś się zmienia!

 

Spokojna dotąd rodzina

Jak gdyby się rozsypała.

Zaczęło się od tego, że

Ich córka zachorowała.

 

Potrzebny był przeszczep nerki.

Przebadano więc najbliższych

Pod kątem ewentualnych

Przeciwskazań genetycznych.

 

Okazało się, że matka

Nie może oddać swej nerki

Ze względu na jej stan zdrowia:

W jej płucach wykryto szmerki.

 

Stwierdzono, że ani  ojciec

I obaj bracia w dodatku

Nie są z sobą spokrewnieni

Nawet na „poziomie” dziadków.

 

A dalej jeszcze ciekawsze

Rewelacje ujawniono:

Ojciec nie ma własnych dzieci

Ze swą poślubioną żoną!

 

Patologia!, krzyknąłby ktoś

Nieznający bliżej sprawy.

Ja też w pierwszej chwili miałem

Nieobyczajne obawy.

Lecz porzuciłem je zaraz

I przy sąsiadach zostanę,

Bo takie jak tam stosunki

Są prawnie regulowane.

To jest rodzina zastępcza,

A dzieci…adoptowane.

 

Jeść, czy nie jeść?

Nasz czteroletni syneczek

Już od rana źle się czuje.

Teściowa zapowiedziała,

Że się Nim zaopiekuje.

 

Bardzo mnie to ucieszyło,

Ale bardzo się zdziwiłam,

Bo to był ten pierwszy raz, gdy

Wnuczkiem zająć się zgodziła.

 

Wyszło na to, że ostatni.

Trzy godziny z wnukiem była.

To zupełnie wystarczyło,

Żeby się nań obraziła.

 

Kusiła Go do jedzenia,

Bo… urośnie bardzo duży!

Będzie silny tak jak babcia!

Nigdy przed nikim nie stchórzy!

 

Wnuczek na to odpowiedział,

Że babunia jest łakoma,

A on wcale nie chce mieć tak

Grubego… tyłka jak ona.

 

 

Przeprosiny

Chodziłem sobie po sklepie

Rozglądając się wokoło

Już chyba z piętnaście minut,

Bo „OBI” to przecież moloch.

 

Nagle wychodząc z alejki

Na starszego pana wpadłem.

Prosiłem o wybaczenie

Za to napadnięcie nagłe:

 

„Najmocniej  przepraszam, ale

Pana całkiem nie widziałem”…

Jeszcze nie skończyłem zdania,

A już podskórnie wiedziałem,

Że to fatalny dobór słów.

Pan był niewidomy, ale

Uśmiechnął się w moją stronę

Niezdenerwowany wcale

I powiedział do mnie grzecznie:

„Zbyt pewnie maszerowałem

I bardzo przepraszam, że też

Całkiem pana nie widziałem”.

 

Spotkanie

Razem z mą młodszą siostrzyczką

Starą ciotkę odwiedziłam.

Dawno Jej nie widziałyśmy.

Ja nie bardzo Ją lubiłam.

 

Na widok mojej siostrzyczki

Rozpływała się z uznaniem.

Jak zwykle całą uwagę

Skupiała wyłącznie na Niej.

 

Później, gdy spojrzała na mnie,

Jej nos się troszeczkę zmarszczył

I po chwili powiedziała:

„Widzę, że masz nowy płaszczyk”.

Singielka

Jestem samotna. To przykre.

Staram się na wsze sposoby,

Żeby zapoznać chłopaka

I tylko dla siebie Go „złowić”.

 

Jakoś nie mam tyle szczęścia,

By poznać kogoś fajnego.

Zawsze trafia mi się „łowca”

Polujący „na jednego”.

 

Wiecie, co tu mam na myśli.

On nawet z tym się nie kryje,

Ze to jest sport dla… dorosłych

I nieźle mu się z tym żyje.

 

I tak żyłam w samotności,

Czas mijał nieubłaganie.

Poszłam kiedyś do znajomych

A nuż coś się wreszcie stanie?

 

Towarzystwo w moim wieku

Bawiło się na domówce.

Było gwarno i wesoło,

Jak zwykle bywa przy wódce

Takiej swojskiej, nie z Polmosu.

Częstowali, więc przepijam…

Było dziewiętnaście osób:

Dziewięć stałych już par i… ja!