Córka jest straszną niezdarą.
W dodatku skądś ma niechybny,
Nieprawdopodobny talent
Wyrządzania sobie… krzywdy.
Zawsze to jest okoliczność
Prawie nieprawdopodobna,
Zdarzająca się najczęściej
Bez sygnałów albo oznak.
Przebiła dotychczasowe,
Kiedy miała już lat siedem.
Wtedy bawiąc się klockami
Złamała palec. Jak! Nie wiem.
Budowali wraz z kuzynem
Mały domek z klocków „Lego”.
On z tego wyszedł bez szwanku,
Ona z kontuzją… Dlaczego?
Spodziewamy się dzieciaczka,
Więc ma Żona nie pracuje.
Dużo czasu spędza w domu,
Lecz dużo też spaceruje.
Wtedy, kiedy jestem w pracy,
Ona w mieszkaniu się nudzi.
Gdy tylko aura pozwoli,
Wychodzi na spacer dość długi.
Żeby jednak nie być sama
Małego yorka kupiła.
Teraz z „kumplem” spaceruje.
Nawet „ciuszki” mu kupiła!
Mamy już przygotowany
Dla dziecka wózek dziecinny.
Wybraliśmy po namyśle,
Że „tylko ten, żaden inny”!
Teraz Żona się uparła,
Żeby ten wózeczek sprzedać,
Gdyż tego już wcale nie chce,
Bo inne pomysły miewa.
Ma być wersja „dla bliźniaków”,
Żeby mogła, gdy potrzeba
Przewozić w nim także… pieska.
Przecież inaczej się nie da!
Nie wiem co ciąża zrobiła
Z mózgiem Mojej Połowicy,
Lecz coraz bardziej się boję
Jeszcze nie skutków, a przyczyn.
Trzyletni synek mej siostry
Ciągle ogląda filmiki
Z półbogami, herosami
No i teraz ma… wyniki.
Bo Malec w swoim rozumku
Połączył „herosów” z „Bozią”
I ich ponadludzkie moce
Za wszelką cenę chce posiąść.
Ale wcale się nie modli,
Tylko dziwne rzeczy robi.
Wypróbował do tej pory
Różne głupiutkie sposoby.
Pożądliły Go już osy,
A raz jakiś dziwny owad
Ugryzł go tak nieszczęśliwie,
Że Synek to odchorował.
A na koniec… wpadł w mrowisko!
I to dopiero sprawiło,
Że syneczka do owadów
Całkowicie zniechęciło.
Teraz pomimo gróźb i próśb
Na… roślinki się był uparł.
Kilka razy już się zatruł,
Lecz nie znalazł, czego szukał.
Mój ojciec mi opowiadał,
Że w latach swojej młodości
Przeprowadził się w Bieszczady,
By tam zażywać wolności.
Los go rzucił do Rzeszowa
I tam właśnie pracy szukał.
Był po studiach, pracę znalazł,
Ale nuda do drzwi… puka.
Nikogo tam jeszcze nie znał,
Więc umieścił w prasie notkę,
Że pozna miłą panienkę –
Fajną, wesołą… chichotkę –
Po to, by mu pokazała
Nieznane dla niego miasto
I nie zawsze tylko wtedy,
Gdy na dworze jeszcze jasno.
Zgłosiło się… trzech facetów.
Dwóch z nich chciało się dowiedzieć,
Czy ta metoda na podryw
Na pewno ich nie zawiedzie.
Ten trzeci chciał go przekonać
Że ojcu pokaże miasto
Z innej strony niż kobieta,
Bo preferuje… rubaszność!
Pracuję w dużym markecie.
Robota jak każda inna.
Lubię obserwować ludzi,
Lecz wtrącać się nie powinnam.
Czasem jednak tak nie można,
Bo po prostu podświadomie
Reaguje się natychmiast;
Przykładowo… jak ktoś tonie.
Pamiętam taki przypadek,
Jak kilkanaście lat temu
Było uszkodzenie przeciw-
Pożarowego systemu.
Załączyły się zraszacze
I syreny alarmowe.
Wśród klientów zamieszanie,
Niektórzy wprost wpadli w trwogę!
Byłam świadkiem, jak kobieta
Popchnęła wózek sklepowy
Wprost na trzyletniego chłopca.
Widok mnie po prostu zmroził.
Ona zaczęła uciekać.
Nawet się nie obejrzała
Żeby sprawdzić, czy Małemu
Krzywda się jakaś nie stała.
Potem, gdy się wyjaśniło,
Że to tylko mylny alarm,
Tłumaczyła, że w tym czasie
O czymś innym nie myślała,
Tylko by ratować dzieci,
Które zostawiła w domu.
Były same i nikt więcej
Oprócz niej nie mógł im pomóc.
Ten najmłodszy z nią był przecież.
Jemu tu nic się nie stało,
A w mieszkaniu na jej pomoc
Dwoje bliźniaków czekało.
Ona wie, że przede wszystkim
Matka ratować się musi,
Żeby sama była w stanie
Dzieciakom z pomocą ruszyć.
Nie wierzyłam, co widziałam,
Gdy tratowała Małego.
To nie był przykład miłości,
Matczynej troski… Więc czego!!!
Poznałam w końcu fajnego,
Wartościowego faceta.
Zakochałam się w osobie
O bardzo licznych zaletach:
W dżentelmenie w każdym calu,
Wiernym, oddanym, przyjaznym,
Mającym wielu przyjaciół,
Ostrożnym, ale… odważnym.
Nie wiedziałam jednak tego,
Że ma dwie odmienne twarze:
Jedną przeznaczoną dla mnie,
Drugą… zaraz się okaże:
Kiedyś przez zwykły przypadek
Wyszła na jaw prawda cała,
Gdy schlany gadał z kumplami,
A ja rozmowę słyszałam.
Przechwalał się, że ja jestem
Taka brzydka i… naiwna,
Że nigdy go nie zostawię
I „przylecę jak zagwizda”.
Nawet się nie zorientuję,
Że mnie zdradza na „wsie strony”
A że mam dużą kasiorę,
Więc on jest… zabezpieczony!
Będzie miał przez długie lata
Komfortowe życie przy mnie,
A jak mu się sprzykrzę, to on
Odejdzie sobie do innej.
Zerwałam z nim, ale przedtem
Narobiłam tyle brudu,
Że otrzymał zakaz wstępu
Do „ulubionego” klubu.
Od miesiąca ma Żona jest
Tak zła, że nie podchodź do Niej,
Bo nasz synek się… zakochał.
Miłość z Niego bucha, płonie!
Ona czuje się… zdradzona,
Odsunięta „poza nawias”,
Załamana, że Jej Synek
Dla innej matkę zostawia.
Jej obecne zachowanie
Uświadamia mi, dlaczego
Do tej pory prócz rodziców
Nie miał nikogo bliskiego.
Wskutek dominacji matki
Oraz psychicznej kastracji
Nie zdołał aż do tej pory
Budować trwałych relacji.
Dziewczyna jest fantastyczna,
Lecz dla matki „zło wcielone.
W żadnym wypadku „ta lala”
Nie nadaje się na żonę!
I w dodatku, kto to widział,
To niemoralne w człowieku,
Żeby wiązać się na stałe
W aż tak bardzo młodym wieku”!
Dla Niej do tej pory Synek
Jest ciągle Numerem Jeden,
A to dorosły mężczyzna
W wieku lat… dwadzieścia siedem!
Mój braciszek chce się żenić.
Postanowił się oświadczyć
I chciał, żebym Mu pomagał
Sprawując rolę… doradcy.
Przed oświadczynami długo.
Wybierał cenny pierścionek.
Miał dokładnie ułożone
Plany na ten ważny dzionek.
Było kilka scenariuszy.
Sam nie mógł zadecydować,
Który z wariantów ma wybrać
I wreszcie zrealizować.
Wczoraj chłopak się załamał.
Dziewczyna Go zaskoczyła
Informacją, że jest pewna,
Że akurat „zaciążyła”.
Powiedziała Mu też, Że On
Będzie… wujkiem za pół roku.
Nagle zniknął z jego twarzy
Przysłowiowy błogi spokój.
To go bardzo zaskoczyło,
Bo to niemożliwe. Przecież
Jego narzeczona, a więc
To musi być jego dziecię.
Pewny tego, że to dziecko
Jest owocem ich miłości,
Mimo, że burzyło plany,
Nie posiadał się z radości.
Wyjaśniłem mu dokładnie,
Że „przez zwłokę w oświadczynach
Uczucia do Jego Przyszłej
Za nic nie mogłem powstrzymać.
Zbliżyliśmy się do siebie,
Choć Ona miała opory.
To był nasz głęboki sekret
Skrywany aż do tej pory”.
To ja nie Ty będę ojcem!
A, że jesteś bratem moim,
To tak wyszło, że być stryjciem
Jest dziś powołaniem Twoim”.
Na koniec Brat mi się przyznał,
Że tak naprawdę, to zwlekał
Z oświadczynami i ślubem.
Chciał jeszcze trochę poczekać.
Dzisiaj wsiadł do autobusu,
Starszy, niewidomy pasażer.
Pomogłam mu znaleźć miejsce,
Bo dobre wychowanie tak każe.
Pan był mi wdzięczny za pomoc.
Gdy usiadł, powiedział do mnie:
„Dziewczyny z tak miłym głosem
Będzie mi trudno zapomnieć.
Musisz być dobra i śliczna.
Widzę Cię w swej wyobraźni
Jako człowieka pełnego
Życzliwości i przyjaźni”.
Naprzeciwko mego miejsca
Siedzieli dwaj jegomoście.
Obydwaj parsknęli śmiechem
W dosyć zgryźliwej ripoście,
A jeden z nich rzucił słowa:
„Jesteś zrzęda, ślepy starzec.
Nie widzisz, że rzeczywistość
Jest różna od wyobrażeń”.
Mieszkamy wraz z moją Mamą
Samiutkie po stracie taty.
Ja mam dwa urocze koty,
A Mama hoduje kwiaty.
Zostawiłam w domu z Mamą
Na czas wyjazdu na wczasy
Me ukochane kociaki,
Dwa pieszczotliwe głuptasy.
Kiedyś mama obejrzała
Program o behawioryście,
Takim czarodzieju zwierząt,
Wielkim w swym fachu artyście!
Szczególnie Ją zaciekawił
Fragment, bo to sztuka wielka,
O tym jak nauczyć kota
Załatwiać się do… kibelka.
Ale to zignorowała,
Bo te dwa kociaki przecież
Załatwiały się przykładnie
Do piasku w swojej… kuwecie.
Kiedy zaczęło już „pachnieć”,
Bo z piasku stało się błotko,
To wtedy postanowiła
Dać „nauczkę” małym kotkom.
Zabrała im kuwetki, bo
„Kot wieki z ludźmi przebywa
I one powinny wiedzieć,
Jak mają się zachowywać.
To przecież kotki rasowe,
A nie jakieś tam dachowce.
Kulturalne zachowanie
Nie powinno być im obce”!
Rasowość, według mej Mamy,
To jest coś, co się przekłada
Na niezwykłą intuicję:
„Wypada” lub „nie wypada”.
A one, co nie dziwota,
Zrozumiały tylko tyle,
Że mogą swoje potrzeby
Zawsze załatwiać „gdzie byle”.