Wszyscy wiedzą, że są strusie –
Ptaki największe na ziemi.
Ale nie wiedzą, dlaczego i
Kto je tak bardzo odmienił,
Że w przypadku zagrożenia
Zamiast się do biegu zrywać
Bez chwili zastanowienia
Wolą głowę w piasek skrywać.
Struś, co chowa głowę w piasek,
Jest bohaterem przysłowia.
A to jest mądrość Narodu,
Wierzy w nią nawet Krakowiak.
„Prawda” o strusiu i piasku
Jest dziś często powtarzana.
A prawdziwość sytuacji
Wcale niekwestionowana.
Gdyby to więc była prawda,
Pewnie strusi by nie było,
Bo ich całą populację
Dawno by już podusiło.
Spytajcie więc zoologa,
Jak ta rzecz się ma naprawdę.
Odpowie, że struś się schyla,
Żeby móc się zająć gniazdem
Wygrzebanym w ciepłym piasku
I pilnuje pilnie jajek
Ciemną nocą i w dnia blasku.
Nie chowajmy głowy w piasek
I przeprośmy „pana strusia”
Za to, że wiele pokoleń,
Od Wojciecha do Wojtusia,
Nieprawdę o nim mówiło
I w dodatku, bez powodu,
W „mądrość” prawego narodu
Takie kłamstwo przekształciło.