Cholerny los

Zwykle psy boją się huków,

A mój ciemności się boi.

Jeśli nie zapalę lampki,

Nie mogę go uspokoić.

 

Wyje i drapie podłogę.

Gania po pokoju dziko.

Boję się, że coś się stanie,

Kiedy tak biega donikąd.

 

Dlatego przez wszystkie noce

Koło psiego legowiska

Świeci malutka lampeczka,

A tuż  obok niej tkwi  miska.

 

Niedawno zdiagnozowano

U niego nowe kłopoty.

Zaczął chorować na jaskrę.

To wyrok pełnej ślepoty.

 

Płakać mi się chce, gdy myślę,

Że gdy straci wzrok zupełnie,

Będzie musiał żyć w ciemności,

Której boi się cholernie…

Dodaj komentarz