Chory wstyd

Mój Braciak złapał „covida”.

Póki co, czuje się świetnie.

Jednak ma już objawy: brak

Węchu i smaku – kompletnie!

 

Nie wiedział, że się zaraził,

Więc bez żadnych ograniczeń

Chodził jak zwykle trzy razy

W tygodniu na salę ćwiczeń.

 

W bardzo kłopotliwy sposób

Dowiedział się, że jest chory.

W czasie ważnego spotkania

Zaczął popuszczał fetory!

 

Był świadom tego, lecz nie czuł.

Uważał, że są…bezwonne.

Dopiero, gdy panie zaczęły

Rozglądać się niespokojnie,

Uświadomił to sobie, że

Nic nie czuje, bo węch stracił!

Wstydem za swoją beztroskę

I nieświadomość… zapłacił

 

Fotoafera

Chciałyśmy razem z siostrzyczką

Rodzicom przyjemność zrobić

W formie foto-kalendarza

Z użyciem naszych podobizn.

 

Skończyło to się potężną

Aferą w naszej rodzinie:

Rozwodem naszych Rodziców

Po bardzo wielkiej zadymie.

 

Rozpadł się także mój związek.

Zerwałam kontakty z Matką.

A ten ferment zawdzięczamy

Zupełnie czystym przypadkom.

 

Gdy Siostra szukała fotek

Na wspólnym sieciowym dysku,

Znalazła  stare i… śmiałe

Zdjęcia nie tylko nudystów.

 

Były także zdjęcia Mamy

W bieliźnie i na golasa.

Przeważały śmiałe pozy

Na tle nagiego dryblasa.

 

No i clou tej tajemnicy:

Widać na jednej z tych fotek

Wiszące lustro na ścianie.

W nim przedziwnym losu splotem

Znana postać fotografa –

Już wtedy mego chłopaka!

Pociecha

Nasza jedyna Pociecha

W tym roku zdaje maturę.

Boi się, że jej nie zda, bo

Jeszcze wszystkiego nie umie.

 

Postanowiliśmy z Żoną,

Że mimo kłopotów z kasą

Sfinansujemy niezbędny,

Przedmaturalny „parasol”.

 

By opłacić „korki” z matmy,

Bo to w niej jest zagrożenie,

Wzięłam pożyczkę w PKO.

Pod specjalne poręczenie.

 

Ten wydatek był więc dla nas

Inwestycją za „nie swoje”.

Mimo to uradziliśmy

Sfinansować taki projekt.

 

Ale wnet się okazało,

Że pieniądze dla nas duże

Ufundowały naukę

„Pole dance[1]” – tańca na rurze!

 

Nie dziwcie się, że wokół tego

Robię zamieszanie takie.

Zrozumiałbym, gdyby nie to,

Że „Pociecha” jest chłopakiem!

[1] Pole dance – (ang) taniec na rurze

Przymuszona

Dziś natknąłem cię przypadkiem

Na mojej dziewczyny bloga.

Nie miałem pojęcia, że Ona

Taki fakt przede mną chowa.

 

Poczytałem i… zdrętwiałem.

Na ostatnich swoich wpisach

Komentuje, że ja jestem

Niepodobny do… Ibisza!

 

Beznadziejny i „wioskowy”.

Życie ze mną to… katorga.

Nawet wyglądam „po chłopsku”.

Widać, żem „rodzony w morgach”!

 

Ona uległa rodzicom,

Żeby ze mną zamieszkała.

To Ją ciągle bardzo dręczy,

Bo tego wcale nie chciała.

 

Kilka komentarzy na to

Jej „znajome” napisały:

„Dlaczego więc z nim nie zerwiesz?

Tego miodu jest świat cały”!

 

Przyznała, że tak zamierza,

Gdyż jego skromne finanse

Nakazują, by myślała

O następnym „mezaliansie”.

Samotny?

Mieszkam z Małżonką. Brak dzieci.

Jestem komiwojażerem.

Jeżdżę w trasy, bo ma firma

Obsługuje duży teren.

 

Z tego powodu Żoneczka

Wiele nocy spędza sama

I narzeka na samotność.

Nie przypuszczam, by kłamała.

 

Właśnie wróciłem w pielesze.

Żona spała jak aniołek.

Po cichu, by Jej nie budzić,

Pod kołderkę się wsunąłem.

 

Zdrożony zaraz zasnąłem,

Lecz sen nie był nazbyt długi,

Gdyż chyba po półgodzinie

Nagle hałas mnie obudził.

 

Pijany facet bez manier

Wdarł się w środku nocy do nas

Wydzierając się: „Kochanie!

Wróciłem! Polej „kielona”!

 

Co gorsze, mu towarzyszył

Wielki i agresywny pies,

Wyglądający wśród nocy

Jak jakiś z piekła rodem bies!

 

W taki to przedziwny sposób

Zapoznałem sąsiada

Który właśnie bardzo schlany

Gromkim basem do nas gadał.

 

Pomyliły Mu się domy.

Lecz to powód nieistotny.

Bardziej to mnie niepokoi,

Że ten facet jest samotny!

Zaliczenie

Mam pod opieką kolegę.

Jest słaby z matematyki.

Z innych przedmiotów osiąga

Zupełnie niezłe wyniki.

 

Za moją pomoc w „rachunkach”

Płacą mi Jego rodzice.

Zawsze odrabiam z Nim lekcje

I dużo specjalnych ćwiczeń.

 

Niestety, zawalił sprawdzian.

Rodzice mnie obwinili

Za Jego „niepowodzenie”

W rezultacie mnie… zwolnili!

 

A ten Głupek to zadanie

W domu ze mną już przećwiczył.

Ale… nie  podpisał  pracy

I dlatego nie zaliczył!

Ferie zimowe

Mamy poza miastem górkę.

Zimą jest tam  fajnie, kiedy

Szusujemy w dół na nartach

Daleko od ludzkich siedzib.

 

Nikomu nie przeszkadzamy.

Tylko narty i saneczki.

Szusują w dół sami chłopcy.

Sanną cieszą się dzieweczki.

 

Właśnie świeży śnieżek opadł.

Są warunki do zjeżdżania.

Na stok młodzież się wybrała.

Dużo nas tam. Cała armia!

 

Użyliśmy sobie zimy.

Bez kontuzji się obyło.

Wracaliśmy dużą grupą.

Nagle komuś tak odbiło,

Że wezwał innych, aby mnie

Wrzucić do przydrożnej… zaspy.

 

Okazało się… nie zaspa,

Tylko… bryła ogromniasta,

Ale przyprószona śniegiem.

Co dalej, tego już nie wiem.

 

Obudziłem się w szpitalu

W wielkim „kapturze” na głowie.

Głupotę własnych kolegów

Przypłaciłem własnym zdrowiem.

 

 

Baryton?

Nie było ostatnich lekcji,

Więc dzisiaj wcześniej wróciłem.

No i zamiast o piętnastej,

O trzynastej w domu byłem.

 

Niedługo miała też wrócić

Moja mama, a więc siadłem

W swym pokoiku do kompa.

Nagle zdrętwiałem i zbladłem,

Bo usłyszałem z parteru

Podniecony głos kobiecy:

„Kochanie, chodź tutaj do mnie,

Bo chcę się Tobą nacieszyć”!

 

Poznałem głos mojej Mamy.

A ten męski  głos „mołojca”

W żadnym wypadku być nie mógł

Barytonem mego Ojca.

Prezent

W Wigilię, gdy pod choinką

Poukładano prezenty,

Leżała także koperta,

A na niej napis: „Wincenty”.

 

Ja właśnie tak mam na imię,

Więc ucieszyłem się wielce,

Że jakaś sumka pieniędzy

Znajduje się w tej kopercie.

 

Taki zastrzyk by się przydał,

Bo Żona w ciąży itp…

Czyżby Rodzice zmienili

Choinkę w PKO BP?

 

Po kolacji wigilijnej

Zgodnie z pradawnym zwyczajem

Było rozdanie prezentów.

Oj! Jak ja czekałem na nie!

 

Wyciągam kartkę z koperty,

A tam… mandat policyjny

Za przekroczenie prędkości.

Prawdziwy, a nie fikcyjny!

 

Pięćsetką mnie ukarano,

Bo na tyle oceniono

Winę za nadmierną szybkość.

Chyba jednak trochę „słono”.

 

Rodzice postanowili

Zrobić mi świąteczny dowcip.

Zmysł humoru „Moich Starych”

Jest mi już znany, nieobcy.

 

Wsunęli mandat w kopertę

I mieli ubaw wspaniały,

Kiedy ja wielce zdumiony

Wytrzeszczyłem nagle gały.

 

Udał Im się „podarunek”.

Lecz muszę teraz uważać,

Żeby na podobny „prezent”

Już więcej się nie narażać.

Mój chłopak

Ja już od pewnego czasu

Mam nowego znajomego.

Bardzo grzeczny, kulturalny,

Imię super męskie – Grzegorz.

 

Zapoznałam Jego jakieś

Trzy miesiące przed Świętami.

Codziennie się widzieliśmy,

Nawet przed egzaminami.

Na razie bez pocałunków,

Choć zależało mi na nich.

 

A i tak było przyjemnie

Chodzić z Nim do pubu, kina,

A nawet wspierać „duchowo”

Przy sesyjnych egzaminach.

 

Kilka dni temu dyskretnie

Dałam Mu do zrozumienia,

Że chcę na bardziej zażyłą

Naszą relację zamieniać.

 

Zmieszał się, ale powiedział,

Że poradzi się Kolesia

I odpowie. Więc czekałam

Na reakcję Mego Grzesia.

 

Spodziewałem się, że będę

Upojona szczęściem płakać,

A On przedstawił Kolesia

Jako… swojego chłopaka!