Spisane wierszem krótkie opowieści osób, które przeżyły różne (smutne, wesołe, dziwne czy krępujące) zdarzenia i publicznie podzieliły się tymi faktami. Dotyczą osób w różnym wieku, różnego statusu społecznego, czy materialnego. Zdarzyły się także w różnych miejscach i czasie. Tymi tematami zająłem się w roku 2013/14.
Byłam na randce z chłopakiem.
Po raz pierwszy tak się stało,
Że on ze mną się umówił,
Bo wiele innych też chciało…
Poszliśmy do restauracji
Na kolacyjkę przy świecach.
Cieszył się z tego spotkania,
Nawet zaczął się zalecać.
W pewnej chwili wstał i wyszedł,
By zadzwonić do bratanka.
Nie wyjaśnił mi przyczyny
Mówiąc, że to niespodzianka.
Czekałam prawie godzinę.
Zapłaciłam za kolację
I wróciłam do mieszkania
Płaczem tłumiąc irytację.
Mam bardzo miłą sąsiadkę.
Jest to już leciwa dama.
Nie wiem, czy ma rodzinę.
Mieszka w kawalerce sama.
Dzisiaj tak się ułożyło,
Że spotkałam ją na schodach.
Niosła torbę z zakupami,
Więc ja, przecież jeszcze młoda,
Pomogłam wnieść je na górę.
Dziękowała mi za pomoc
I do siebie zaprosiła.
Odmówić byłby dyshonor.
Pogadałyśmy spokojnie.
Miałyśmy wspólne tematy.
Były też słodkie ciasteczka
Do obiecanej herbaty.
Pomyślałam sobie nawet,
Że w przyszłości też możemy
Spotkać się u mnie lub u niej.
Znów herbatkę wypijemy…
Pani zaczęła mi „słodzić”:
„Jesteś tak inteligentna,
Słodka i bardzo urocza.
Figurka także ponętna”.
Nawet się zarumieniłam
Od nadmiaru komplementów.
Nie miałam dotychczas w życiu
Tak przemiłego momentu.
Zakończyła ze współczuciem:
„Szkoda, że na pięknym torcie
Miast wisienki siedzi śliwka.
Mówię prawdę, ty w to uwierz.
Żal mi, że przy całym pięknie
Masz naprawdę brzydką buzię”.
Miałem kochaną dziewczynę.
Dzisiaj to tylko wspomnienie.
Rzuciła mnie dla innego.
Czułem się tak jak straceniec
Mówią, że czas leczy rany.
Też mi się tak wydawało.
Gdy się jakoś pozbierałem,
Znów powrócił dawny chaos.
Mieszkam sam w akademiku.
Przed miesiącem pokój obok
Wynajął chłopak mojej ex.
Czyżby zrobił to celowo?
Cieniutka ścianka działowa
Nie wytłumi wszystkich dźwięków.
Dłużej nie mogę ich słuchać,
A w szczególności… jej jęków!
Razem z siostrą pracujemy
W tej samej prywatnej firmie.
Właściciele jeszcze młodzi.
Jest fajnie, bardzo rodzinnie.
W zeszły weekend ja i siostra
Zostaliśmy zaproszeni
Na obiad w domu szefostwa
I tam miło ugoszczeni.
Podczas obiadu poczułem
Nagłe kopnięcie pod stołem.
Siostra siedziała naprzeciw,
Czy to z Niej taki wesołek?
Na zaczepki odpowiadam
Tym samym, lecz troszkę mocniej.
Oddałem mocnego kopa
Prawie natychmiast, bezzwłocznie!
Siostra siedzi nieruchomo.
Spod stołu krzyczy dzieciaczek.
To syneczek gospodarzy
Całkiem bez powodu płacze.
Mam od lat brata w Irlandii.
Przed odlotem w odwiedziny
Kazał, bym elektronikę
Wysłał w bagażu „no limit”.
Miałem uniknąć kłopotów
Przy osobistej odprawie.
To koszt, lecz bagaż odbierasz
Z konwojera i… po sprawie.
Teraz ja jestem w Irlandii.
Mój laptop, kamera i foto
Oraz ubrania z bielizną
Zwiedzają japońskie Kioto.
Od dłuższego czasu byłam
Zakochana i kochana.
Czułam się jak wniebowzięta
W tych romantycznych kajdanach.
Miałam bliską przyjaciółkę
Dla mnie ogromnie życzliwą.
Żyła samotnie i przez to
Czuła się niezbyt szczęśliwą.
Żal mi było, że nie umie
Nawiązać więzi z chłopcami.
Żeby jej choć trochę pomóc
Zasypałam ją radami:
Masz się na nic nie oglądać
I pozbyć się wszystkich obaw.
Musisz poderwać faceta,
Który tobie się podoba.
Nie dbaj, co inni powiedzą.
Swoje szczęście miej na względzie,
Inaczej życie przesiedzisz
Samotnie w ostatnim rzędzie.
Posłuchała mnie dokładnie.
Już nie jest moją kumpelką,
A ja przez te swoje rady
Nagle zostałam singielką!
Moja mama wiele robi,
Żebym nie czuł się zbyt młody!
Już dorosłem. Jej styl życia
To śluby oraz rozwody.
Sama jest bardzo żywotna.
Nie potrafi egzystować
Przy boku jednego gościa
Ta wieloletnia już wdowa.
Właśnie wróciłem do domu
Z jej kolejnych już zaślubin.
Mam następnego ojczyma.
Nie wystarczyłby konkubin?
Do tej pory wszyscy sześciu
Byli w wieku moich teściów.
Dziś stwierdziła, że tych starszych
Już w zupełności wystarczy,
Więc poślubiła młodego,
Co mógłby być mym kolegą.
Po dzisiejszym zamążpójściu
Jestem najstarszy w rodzinie,
Chyba że moje matczysko
Znów jakiś numer wywinie!
Dostałem w pracy smartfona.
Sprzęt jest nowy, wypasiony.
Powinienem się ucieszyć,
A jestem bardzo zmartwiony.
Zdarza mi się, że coś zagubię,
Albo zniszczę bez powodu.
Muszę ten smartfon pilnować,
Choć dużo przy tym zachodu.
Kupiłem zaraz specjalne
Żelowe opakowanie.
Jest miękkie, gdy smartfon spadnie,
Nic złego mu się nie stanie!
Dzisiaj ktoś do mnie zadzwonił,
Gdy szedłem sobie spokojnie.
Sprawdziłem skąd połączenie.
Zwykła pomyłka. Nie do mnie.
Raptem upadł mi telefon.
Zdrętwiałem, że się uszkodzi.
Nie potłukł się, bo ochraniacz
Upadek na bruk złagodził.
Odbił się chyba dwa razy
Podskakując pełen gracji
I… zniknął z pola widzenia
W kratce od kanalizacji.
Mój mąż w żartach mówił córce,
Że jeśli kiedyś publicznie
Zdarzy jej się puścić bąka,
To niech znajdzie błyskawicznie
Niesympatyczną osobę
I natychmiast głośnym słowem
Całą winę na nią zwali
Wywołując wokół tego
Całkiem niewinny skandalik.
Wczoraj z mężem i córeczką
Stałam w kolejce do kasy.
Wtem poczułam „zgniłe jaja” –
Ten smród, to „bąkowy” klasyk.
Wszyscy go w kolejce czuli,
Gdyż zapach był wszechobecny.
Nikt na to nie reagował.
Udawali, że są grzeczni?
Córcia spojrzała na ojca.
Potem udając niedowład
Rzekła do mnie głośnym szeptem:
– Fuuuj… Mamo, jak mogłaś!!!
To mój debiut kulinarny.
Ugotowałam obiadek.
Na tą fetę nawet przyszedł
Stary łakomczuch – mój dziadek.
Nim zaczęliśmy posiłek,
Tata nam zasugerował,
Żeby wpierw zmówić modlitwę,
A następnie konsumować.
Wszyscy poparli ten pomysł,
Zdumiony dziadek wprost zamilkł,
A ja krzyknęłam z wrażenia…
Wszyscy są ateistami!