Spisane wierszem krótkie opowieści osób, które przeżyły różne (smutne, wesołe, dziwne czy krępujące) zdarzenia i publicznie podzieliły się tymi faktami. Dotyczą osób w różnym wieku, różnego statusu społecznego, czy materialnego. Zdarzyły się także w różnych miejscach i czasie. Tymi tematami zająłem się w roku 2013/14.
Pierwszego dnia na szkolenie
Tuż przed „dzwonkiem” przyjechałam
I musiałam usiąść z przodu,
Choć nie bardzo tego chciałam.
Drugiego dnia, nauczona
Na wczorajszym swoim błędzie,
Przyjechałam znacznie wcześniej,
By usiąść w ostatnim rzędzie.
Na początku prowadzący,
Zwrócił się do zebranych,
Z pytaniem, „Czy może dzisiaj
Jeszcze na kogoś czekamy”?
Krótka cisza, ale zaraz
Ktoś z sali krzyknął: „Brak babki,
Tej nadgorliwej grubaski
Z najważniejszej, pierwszej ławki”!
Mam siostrę młodą i głupią!
Przedwczoraj sięgnęła szczytów.
Założyła sobie konto!
Nie mogła siedzieć z zachwytu.
Żeby wszystkim udowodnić,
Że jej karta jest prawdziwa,
Pokazała ją na „Fejsie”,
By wszyscy… mogli podziwiać!
Dodatkowo zapytała,
Ponieważ post był publiczny,
Co znaczy ten długi numer
Przy jej podpisie „tym ślicznym”.
Powiedziałam tej Wariatce,
Że bardzo źle postąpiła
I ostrzegłam, by na konto
Żadnej wpłaty nie robiła.
Bo na pewno już ktoś cwany
Spisał zawarte tam dane
I pieniądze z tego konta
Mogą Jej zostać zabrane.
Po mych burzliwych wyrzutach
Usunęła zdjęcia karty,
Chociaż jednak w dalszym ciągu
Traktowała to jak żarty.
Wczoraj, nie mówiąc nikomu,
Przez wpłatomat zasiliła
Swe konto o pięćset złotych.
Lecz gdy do domu wróciła
I sprawdziła stan na koncie,
Żadnej kaski już nie było…
Przez głupotę, na życzenie!
Nie było jej nazbyt… miło,
Bo jej zostały dwie dychy.
Następnego dnia podano
W informacjach o transakcjach,
Co z jej konta opłacano.
Nauka czasem kosztuje.
Teraz wie, że przez głupotę
Straciła swe oszczędności.
I to całkiem niezłą kwotę!
Zauważyłam, że sporo
Nam, czyli mnie i mężowi,
Tu i ówdzie się przytyło.
Trzeba szybko coś z tym zrobić!
Powiedziałam mu, że „teraz
Trzeba przestać jeść niezdrowo,
Bo to, co teraz podjadamy,
Nie sprzyja naszym „osobom”.
Kiedyś byliśmy szczuplejsi,
Więcej spacerowaliśmy.
Teraz źle się odżywiamy
No i zbytnio… przytyliśmy”.
On ochoczo to podłapał
I powiedział, że już dawno
Chciał, ale się krępował,
Całą prawdę mi wygarnąć.
Uważa tak samo jak ja,
Że beznadziejnie gotuję!
Czy on przez to chciał powiedzieć,
Że zamiast zupy jadł lurę?
Mi chodziło tylko o to,
Że dużo słodyczy jemy.
I to właśnie jest ten powód,
Iż coraz bardziej… tyjemy.
Poszedłem dość późno spać.
A że musiałem wstać wcześnie,
Rano byłem niewyspany.
Poruszałem się jak we śnie.
Gdy jechałem autobusem
Mimo woli sen mnie zmorzył.
Nagle czyjś intymny dotyk
Kazał mi oczy otworzyć.
Zobaczyłem czyjąś rękę
Jak merda przy moim kroczu
I poczułem mocne parcie
Jakby przy oddaniu … moczu.
Ocknąłem się i spojrzałem,
A nade mną pochylona
Nieznana mi starsza pani
Sytuacją przestraszona.
Cofnęła rękę, a potem
Z przejęcia rozdygotana
Powiedziała mi cichutko:
„Rozporek ci zasuwałam”.
Lubię wspólny tusz z chłopakiem.
Pod natryskiem mam ochotę
Na czułości i coś więcej…
To nie temat dla bigotek!
Dzisiaj też braliśmy kąpiel.
Chciałam go trochę popieścić.
Lecz nie wyszło, tak jak chciałam.
W kabinie trudno się zmieścić.
Poślizgnęłam się na mydle.
Gdy upadałam, ramieniem
Uderzyłam z całej siły
W jego męskie przyrodzenie.
On też stracił równowagę
I wyleciał wraz z drzwiczkami.
Padł na ziemię nieprzytomny,
Widocznie też w coś przywalił.
Zrobiłam mu oddychanie,
Ocknął się po małej chwili.
Więcej razy pod natryskiem
Myśmy się już nie bawili…
Jestem kurierem w DHL.
Dostarczam różne przesyłki.
Staram się, żeby w mej pracy
Nie było żadnej pomyłki.
Kurier to szybkość i pewność.
To dewiza naszej firmy.
Nie zmienię tego zawodu,
Choć trudny, na żaden inny.
Jednak czasem są kłopoty.
Nie zawsze ludzie są w domu.
Wtedy nawiązuję kontakt
Przy pomocy telefonu.
I tak było w zeszły wtorek.
Klient był bardzo zajęty.
Musiał być w tym czasie w pracy.
Mój terminarz też napięty.
Umówiliśmy się w mieście.
Będę wciskał gaz do dechy.
Pojadę do niego skrótem,
Przecież muszę się pospieszyć.
Klient zwrócił mi uwagę,
Że to droga w jedną stronę.
Pod prąd nie wolno mi jechać,
A mandaty przecież słone…
Odrzekłem, że mnie czas pili
I jakoś sobie poradzę.
Bardzo szybko sobie „czmychnę”.
Uda mi się zmylić „władzę”.
I skończyłoby się pewnie,
Bez tej cholernej obsuwki,
Gdyby odbiorcą przesyłki
Nie był… policjant z „drogówki”.
Pewien czas obserwowałam,
Że mój syn dziwnie się wierci.
Gdy go o to zapytałam,
Odrzekł, że siusiak mu sterczy.
Od niedawna tak się dzieje.
Nie zawsze, ale czasami.
W ogóle go to nie boli,
Lecz często spodenki plami.
Wtedy zapytałam go: – Czy
Tak się dzieje w czasie spania?
– Nie, tylko wtedy, gdy widzę
Madoxa w damskich ubraniach.
Chciałem do serwisu „WTOPA”
Wysłać swoją historyjkę.
Pisałem ją w tajemnicy
Przez każdziutką wolną chwilkę.
Dotyczyło to historii,
Która zdarzyła się w biurze.
Całość znajdziecie na „WTOPIE.
Tutaj jej zarys powtórzę.
Niechcący wylałem kawę
Na swego szefa i żonę
Oraz wszystkie dokumenty
Na jego biurku złożone.
Opryskałem też ich gościa
Starszego już jegomościa.
Była wielka awantura,
Bo to gość znaczącej rangi.
Za mą niezdarność szefa do mnie
Słał niewybredne uwagi.
Teraz wszystko opisałem
Może troszkę podbarwiając.
Ludzie lubią takie rzeczy.
Ciągle na nowe czekają.
Nie pominąłem też uwag
Na temat mojego szefa
Nie przebierając w słownictwie
I najgorszych epitetach.
I wtedy właśnie szefunio
Stanął za mną jak sarkofag
I czytał, co napisałem
Na monitorze laptopa.
W pewnej chwili się odezwał:
– Jak zakończysz wszystkie strofy,
Dopisz też, że za tę hecę
Szef wyrzucił cię z roboty!
Wczoraj siedziałem na Skypie.
Nikt z listy nie był dostępny.
Po trzech godzinach czekania
Sam zrobiłem ruch podstępny.
Zmieniłem status na „biały”.
Nagle się zazieleniło.
Czternaście osób z mej klasy
Zaraz się uaktywniło.
Troje z nich też napisało
„Już poszedł” w notce statusu.
Chyba jednak mnie nie lubią.
Cóż robić. Nie ma przymusu….
Dzisiaj byłem na zakupach.
Stałem w kolejce do kasy.
Spotkałem tam koleżankę
Z mojej maturalnej klasy.
Ukłoniłem się uprzejmie
Myśląc, że podejdzie do mnie.
Nagle pacnęła się w czoło,
Jakby na znak dawnych wspomnień.
Wyminęła mnie pośpiesznie
Mówiąc głośno: – Muszę lecieć
Z powrotem do lodówki, bo
Zapomniałam o pasztecie”.