Spisane wierszem krótkie opowieści osób, które przeżyły różne (smutne, wesołe, dziwne czy krępujące) zdarzenia i publicznie podzieliły się tymi faktami. Dotyczą osób w różnym wieku, różnego statusu społecznego, czy materialnego. Zdarzyły się także w różnych miejscach i czasie. Tymi tematami zająłem się w roku 2013 i kontynuuję do dziś. Pierwszy zbiorek zatytułowany “Traumatyczne Przeżycia” publikuję jako pierwszy. Pozostałe będą zamieszczane sukcesywnie. Zapraszam do lektury i proszę o komentarze. JP.
Zadzwoniła do mnie dzisiaj
Jakaś nieznana mi Ewa
Z trochę dziwną informacją,
Że… dzieciaczka się spodziewa,
A ja jestem pierwszą z osób,
Której ona mówi o tym.
Zaczęłam się głowić czemu
I jaki poważny motyw
Kierował mą rozmówczynią,
Że mnie spotkał taki honor
I właśnie jako „tą pierwszą”
O ciąży powiadomiono.
Lecz wyrwała mnie z rozmyślań
Kończąc rozmowę słowami:
„Drugą będzie ojciec dziecka –
Małżonek szanownej pani”!
Byłam wczoraj na zakupach.
Mam swój ulubiony butik,
Gdzie za niewielkie pieniądze
Coś fajnego można kupić.
Polowałam właśnie na coś,
W czym mogłabym już niebawem
Iść z kochanym chłopakiem
Na Noworoczną Zabawę.
Trudno było zdecydować,
Czy mam kupić, może uszyć?
Bo nic ciekawego nie widzę,
Ale za to słyszą uszy!
Młoda parka między sobą
Rozmawiała gdzieś na boku.
W głosie faceta wyczułam
Zatroskanie i… niepokój.
Facet zdziwiony zapytał
„Czy ta bluzka nie jest ciasna”?
Na co ona mu odparła:
„Wiem, że jestem zbyt dupiasta,
Ale chcę zrzucić choć trochę
I kupuję rozmiar mały,
Żeby te za ciasne ciuchy
Ciągle mnie motywowały”.
Po chwili pauzy ten chłopak
„Wypalił” z nutką przekory:
„A nie boisz się tego, że
Wyjdą z mody do tej pory”?
Chodziłam kiedyś z facetem.
Był bardzo fajny, więc rychło
Zaczęło być „bardziej serio”,
Z dobrym widokiem na przyszłość.
Chłopak nawet mnie przedstawił
Swojej najbliższej rodzinie,
A w
szczególności jedynej
Swojej siostrzyczce Krystynie.
Kiedy zaczęłam tam bywać,
Zauważyłam dość dziwną
Relację między rodzeństwem.
Czyżby to była… intymność?
Zbyt dożo tam dotykania,
Nadmiernie długie całusy.
Powitanie, pożegnanie
Erotycznością aż prószy!
Wreszcie zebrałam się w sobie
I odważnie zapytałam
O ich stosunek wzajemny
Mimo, że prawdy się… bałam.
Odpowiedzieli ze śmiechem,
Że nic ich teraz nie łączy
I mogę sypiać spokojnie,
Bo romans się… dawno skończył.
Jako przybrane rodzeństwo
Planowali wspólną przyszłość,
Bo się w sobie zakochali,
Ale… im jakoś nie wyszło.
Wyobraźcie sobie Państwo,
Że to jakimś cudem dziwnym
Zaczęło mi nagle przeszkadzać
W naszych kontaktach intymnych.
Nie dla mnie takie układy.
Nie mogę się na nie godzić.
Żałuję, że w naszym związku
Też zaczyna… „nie wychodzić”.
Przez kilka długich miesięcy
Odkładałem zaskórniaki,
Żeby sprawić Ukochanej
Prezencik nie byle jaki.
Zamierzałem na choince
Wśród ozdóbek z celofanu
Zawiesić bilet lotniczy
Na wycieczkę do Wietnamu.
Marzyła o tym przez lata.
Choć to kosztowna impreza,
Dla Ukochanej Kobiety
Żadnych pieniędzy mi nie żal.
Miałem w tym też swój interes,
Bo przebrany jak Wietnamczyk,
Podczas pobytu w tym kraju,
Zamierzałem się… oświadczyć.
Wszystko to co planowałem,
Było tajemnicą skryte.
Byłem pewny, że me plany
Przeprowadzę z wielkim… sprytem.
Wszystko to spełzło na niczym,
Gdyż się rozstaliśmy wczoraj.
Ona na swoim Facebooku
I na kilku innych forach
Zmieniła status z „zajęta”
Na określenie „nie twoja”.
Uczyniła to rozmyślnie,
By sprawdzić, kto to polubi.
Spis „polubień” mi wręczyła
Jako wykaz „wrednych” ludzi.
Jednocześnie rozkazała,
Że mam zerwać te kontakty.
To jej rozważne żądanie,
A nie jakieś głupie żarty!
Przy tym była tak poważna,
Że choć jestem zgodny facet,
To ją za pomysł wyśmiałem!
I… skończyło się na… drace!
Ponieważ ona niezmiennie
Podtrzymała swoje zdanie,
Ja nie mogłem zmienić swego,
Więc skończyło się… rozstaniem.
Tak się stało, że ja teraz
Znowu wolną rękę mam.
Jej bilet mi niepotrzebny.
Do Wietnamu lecę sam!
Sąsiad zaczął się odchudzać.
Czyni to bardzo sumiennie.
Kiedyś ciągał mnie na piwko,
Dziś pije…wodę. Codziennie!
Widać, że tłuścioch na serio
Traktuje swe odchudzanie,
Bo teraz koniecznie chciałby
Namówić mnie na… bieganie!
Zacząłem dociekać, czemu
Tak radykalnie się zmienił
I kategorycznie piwko
Usunął ze swego menu.
Wreszcie wyznał mi przyczynę
Takiego postanowienia
Mówiąc, że jedynie krowa
Swoich poglądów nie zmienia.
Gdy kiedyś z malutkim synkiem
Do kasy w kolejce czekał.
Ludzie wpuścili ciężarną.
„Dlaczego”? spytał syn ciekaw.
Powiedziałem Mu na ucho,
Że tej pani jest nielekko
Stać w kolejce, kiedy się jest
Osobą niezwykle… tęgą.
Objął mnie za brzuch i spytał:
„Tato powiedz mi, bo nie wiem,
Czemu tę panią wpuścili,
Choć jest mniej gruba od Ciebie?
Wstyd mi było wobec ludzi,
Bo kobieta wyglądała,
Jakby już w najbliższym czasie
Rodzić bliźnięta musiała.
Wtedy spojrzałem na siebie
Oczami swojego syna.
Postanowiłem brzuch „zgubić”
I tego słowa dotrzymam!
Moja partnerka ma siostrę.
Są inne, chociaż… bliźniaczki.
Różnią się sposobem życia,
Noszą inne fatałaszki…
Jak przystało na siostrzyczki,
Świetnie się uzupełniają,
Jednakże z mamą i ojcem
Dobrych relacji nie mają.
Chociaż mnie to zadziwiało,
Nie wtrącałem się z początku,
Bo mi się wydawało, że
Ich rodzice są w porządku.
Zmieniłem zdanie, od kiedy
Rozpoczęto ustalenia
Dotyczące obchodzenia
Świąt Bożego Narodzenia.
Ich rodzice zamierzali
Tylko jednej kupić prezent.
Ponoć robią tak niezmiennie
Na każdą ważną „imprezę”.
W urodziny, duże święta,
Imieniny – krótko streszczę –
Prezent dostaje ta, która
Przed swoją siostrę się przedrze
I według rodziców zdania
Bardziej na niego zasłuży.
Wtedy druga nie dopuści
Siostrze sukcesu powtórzyć
Powodowana ambicją
Albo z pobudek zazdrości.
Wymyślają to „od zawsze”,
Czyli od Ich urodzenia.
Wychowywać według nich to
Kontrolować i… oceniać.
Do tej pory ich rodzice
Wcale się nie połapali,
Że dziewczyny przez te lata
W „kulki” z nimi sobie grały.
Jak przystało na bliźniaczki,
Rozumiały się wspaniale
I fanaberie rodziców
Nie działały na Nie wcale.
Miały poczucie wspólnoty.
Czuły się jak jedno ciało.
Dzieliły ze sobą wszystko,
Dotąd się Im udawało!
Przyszło mi niespodziewanie
Skojarzenie dorosłości:
Czy siostry będą się dzielić
Obiektami swych miłości?
Poznałam starsze małżeństwo,
Bardzo sympatycznych ludzi.
Widać było, że w tym związku
Są szczęśliwi Jedna z Drugim.
Właśnie przechodziłam kryzys
W swoim dość świeżym małżeństwie,
A po Nich widoczne było
Ukontentowanie szczęściem!
Zaczęłam Ich wypytywać
O klucz do sukcesu w związku.
Odpowiadali mi chętnie,
Choć nie mieli obowiązku.
A ja chłonęłam te wszystkie
Słowa jak sucha gąbeczka.
Pomyślałam, że Ich związek
To jest po prostu… bajeczka.
Na odchodnym wyksztusiłam:
„To brzmi wprost niesamowicie.
Ile już jesteście razem?
Skąd taki sposób na życie”?
Oni byli ze sobą… trzy lata.
Portal randkowy „Ich Dwoje” swatał.
On dla niej to już mąż trzeci. Ona
To dopiero czwarta Jego żona.
Moja żona ma ciągoty
Zbierać różne bibeloty.
Wszędzie pełno jest pamiątek,
Ale… stało się to w piątek…
Wtedy obciążona półka
Zarwała się pod ciężarem
Zbiorów tak długo zbieranych
I wiele znaczących dla Niej.
Akurat stałem tuż obok
I w odruchu próbowałem
Coś ratować przed ruiną.
Odgadnijcie, co złapałem?
Przywiezioną przez Nią z Azji
Porcelanową figurkę,
Czy może obrazek na szkle
Namalowany przez córkę?
O nie! Jedynie kaktusa
Uchwycić mi się udało
I wcale nie za doniczkę,
Lecz za to co… wystawało!
Mam już dwadzieścia osiem lat.
Nareszcie zostanę ojcem,
Ale najbardziej się boję,
Że to dziecko będzie… chłopcem.
A dlaczego? A dlatego,
Że wybór imienia chłopca
Będzie traumą nie dla Niego,
Ale dla mnie jako ojca.
Bo ja mam na imię Robert,
Tak jak mój tata i… dziadek.
Lecz to nie koniec Robertów,
To po pra-pra-dziadku … spadek!
Ojciec już się na to cieszy,
Że być może się okaże,
Iż będzie kolejny Robert –
Rodzinnego „herbu” adept.
Jednak ja za nic na świecie
Nie chcę tego ciągnąć dłużej,
Bo to debilna tradycja
I ja ten obyczaj zburzę!
Żona chwali te intencje
I uważa, że to fajne
Mieć potomka i samemu
Nazywać własną ferajnę.
Za to rodzina uważa,
Że właśnie „nas powaliło,
Bo przez „całe pokolenia
Robertom dobrze się żyło”!
Wczoraj na „imprze” z kumplami
Było jakoś bardzo drętwo.
Wróciłem wcześniej do domu
Piechotą na… trzecie piętro.
Chciałem zrobić niespodziankę
Żonie, bo nasze dzieciaki
O tej porze już są już w łóżkach.
Nie chciałem wywołać draki,
Więc nie skorzystałem z windy,
Tylko wchodziłem po schodach
Cichutko, stopień po stopniu,
Jak mara, zjawa jakowaś.
Bezszelestnie zdjąłem palto.
Żoneczka jeszcze nie spała,
Tylko w naszej bieliźniarce
Po omacku coś szukała.
Podszedłem do Niej od tyłu
I do siebie przytuliłem
Bezwiednie chwytając za biust,
Tak jak zawsze to czyniłem.
Ale jednak już po chwili
Utraciłem przekonanie,
Że to piersi mojej żony.
Czyżby zawiodła mnie… pamięć?
Ze zdziwieniem wyszeptałem:
„Chyba Ci się powiększyły”?
Nie słyszałem odpowiedzi,
Bo światła się… zapaliły
I do sypialni wtargnęła
Cośkolwiek już przerażona
Wymachując groźnie mopem
Moja własna, ślubna… Żona!
W szafie grzebała Jej siostra,
Która dzisiaj niespodzianie
Wpadła do nas w odwiedziny,
Gdy ja wyszedłem na chlanie!