Spisane wierszem krótkie opowieści osób, które przeżyły różne (smutne, wesołe, dziwne czy krępujące) zdarzenia i publicznie podzieliły się tymi faktami. Dotyczą osób w różnym wieku, różnego statusu społecznego, czy materialnego. Zdarzyły się także w różnych miejscach i czasie. Tymi tematami zająłem się w roku 2015.
Dziewczyna ze mną zerwała.
Powód? Nie miałem dość siły
Przyjść do Niej na urodziny,
A inne osoby… były!
Nie pomogły tłumaczenia,
Że akurat mnie złapała
Arytmia serca i słabość
Całego mojego ciała.
Mam dwadzieścia cztery lata.
Zabrało mnie Pogotowie.
Nie wiedziałem do tej pory,
Jaki chory ze mnie człowiek.
Muszę uważać na siebie
I zacząć się wreszcie oszczędzać.
Może to lepiej, że teraz
Wiem, jaka z mej dziewczyny jędza…
Pracuję w sklepie Triumph-a.
Nasza specjalność – bielizna.
To na rynku znana marka.
Każda kobieta to przyzna.
Jestem tutaj braffiterką[1].
Mym zadaniem doradzanie.
Często o pomoc mnie proszą
Nie tylko dziewczęta i panie.
Dzisiaj po południu przyszedł
Elegancki pan, by nabyć
Biustonosz dla narzeczonej.
Chciał porady. Nie ma sprawy…
Spytałam o najważniejsze:
– Jaki jest Bogdanki rozmiar?
Pan zadumał się a potem
Patrząc na mnie, aż się rozśmiał.
Potem, już z poważną miną,
Uciekając w bok oczami
Rzekł nadzwyczaj delikatnie:
„No… małe, takie jak pani”.
[1] Doradca ws. dopasowania biustonosza
Jestem jedynym dzieciakiem
Dwojga swoich rodzicieli.
Dzisiaj wiem dlaczego Oni
Więcej potomstwa nie mieli.
Podobno jak byłam mała
To ciągle Ich namawiałam
Na braciszka lub siostrzyczkę.
Rodzeństwo bardzo mieć chciałam!
Kiedyś, jak się upierałam,
Tato odparł mi, że mama
Nocą zjadła wszystkich moich
Niedoszłych braci i siostry,
I… Ona często tak broi.
Przez kolejne cztery lata
Wszystkim relacjonowałam,
O tym, co powiedział tata:
Nie mam braci dlatego, że
Mama nocą ich… zjadała.
Ludzie, którzy to słyszeli,
Albo śmiali się serdecznie,
Albo byli oburzeni
Na te me słowa wszeteczne.
Ale mnie zawsze cieszyła
Każda słuchaczy reakcja,
Bo czułam się wtedy ważna
Tak jak jakaś supergwiazda!
Ja jestem samotnym ojcem
Dwóch nastoletnich dziewcząt.
Zawsze, kiedy idę z jedną,
Docierają do mnie zewsząd
Głosy pełne oburzenia
I widzę słane w mą stronę
Pełne pogardy spojrzenia.
Czasem padają wyzwiska
Od zboków i pedofili.
Gdy przechadzam się z obiema,
To ludzie są nawet… mili.
Widzą w naszej trójce tylko
Miłego ojca z córkami.
Lecz gdy idę tylko z jedną,
To już nie jestem wspaniały
I w oczach bliźnich z ulicy
Automatycznie się staję
Zwyrodnialcem, na którego
Trzeba zesłać boską karę.
Ubieramy się normalnie
Bez ekstrawagancji żadnych
I dlatego nie rozumiem
Ataków na nas tak jawnych.
Człowiek, w którego umyśle
Rodzą się te skojarzenia,
Sam zapewnie jest zboczony.
Innej motywacji nie ma!
U mnie zawsze przed okresem
Hormony nieźle buzują.
Wiem, że jestem „horrorowa”,
A mój chłopak tak to ujął:
„Jesteś jak burza piorunna.
Bez kija do Cię nie dostąp.
Postępujesz tak, że trudno
Porównywać to z miłością”.
Tak bardzo źle Mu z tym było,
Że kupił mi relaksowe
Sole do ciepłych kąpieli
Na „trzy dni przedokresowe”.
Muszę być dlań rzeczywiście
Prawdziwą zołzą, potworem,
Jeśli facet szybciej niż ja
Wie, że będą „dni z horrorem”.
Na Pierwszej Komunii chrześniaka
Zebrała się cała rodzina.
Spotkaliśmy się w tym składzie,
W jakim byliśmy na chrzcinach.
Gdy przyszedł czas na prezenty,
Od chrzestnego Jurek dostał
Laptopa, super telefon
Oraz rower cudo: cross-a!
Od rodziców telewizor
Na chyba pięćdziesiąt cali.
Było także wiele kopert,
Które inni darowali.
Ja nie jestem tak bogata,
Więc dostał w darze ode mnie
Model auta do sklejania
I sto złotych potajemnie.
Chłopiec lubi modelarstwo,
Więc ucieszył się z prezentu
I to stało się przyczyną
Dosyć głupiego fermentu.
Jego mama to widziała
I napomknęła po cichu,
Bym dała właściwy prezent
I nie czekała finiszu.
Zgodnie z prawdą powiedziałam,
Że nic nie skrywam przed chłopcem.
Prezent ode mnie mu dałam.
To już wszystkie moje opcje.
Wtedy ona stwierdziła, że
Zawiodła się mocno na mnie.
Jestem chrzestną, więc nie mogę
Jureczkowi dawać najmniej!
Wyprosiła mnie z obiadu,
Bo uznała, że nie będzie
Marnować forsy i czasu
Na kogoś, kto żyje w biedzie.
Ze mną to ma tylko kłopot,
Bo nie przywykłam do zbytków
I z tego powodu nie ma
Ze mnie żadnego pożytku.
Dopowiem, że nasze mamy
Są rodzonymi siostrami.
A kuzynka jest bogata,
Bo „trafiła” adwokata.
Dla niej nieważne, że starszy
I wielki z niego satrapa.
Teraz widzę, że kuzynka
Przestała być mi rodziną.
Dla mnie już na zawsze będzie
Tylko wredną „satrapiną”.
Obecna niania do dziecka
Jest już chyba piątą panią
Rezygnującą z opieki
Nad naszą córeczką Anią.
Dała nam jedynie tydzień,
By kogoś innego znaleźć.
Czy fatum nas prześladuje,
A może to Boży Palec?
Zdesperowana okrutnie
Chciałam podwyższyć jej stawkę.
Ona na tą propozycję
Wpadła po prostu w… głupawkę.
Kiedy się opanowała,
Z rozbrajającą szczerością
W te słowa się odezwała:
„Lepiej będzie, kiedy pani
Swe pieniądze, nawet wszystkie,
Wyda z trochę lepszym skutkiem
Na jakiegoś… egzorcystę”.
Mimo, że śpię regularnie
Po osiem godzin na dobę,
Chodzę ciągle niewyspany.
Chyba mam jakąś chorobę!
Poszedłem więc do lekarza.
Po pierwszym badaniu kazał,
Żebym nagrał przebieg nocy.
Trzeba sprawdzić, czy nie chrapię;
Czy budzę się i jak często;
A może także się drapię…
Przed oddaniem doktorowi
Przejrzałem całe nagranie.
Rzeczywiście się nagrało
Niezbyt forsowne chrapanie.
Mimo, że sporą część nocy
Przesypiam dość niespokojnie,
Jeszcze szlocham i od tego
Nie tak szybko się uwolnię.
Niezbyt dawno się rozwiodłem.
Nie mam zbyt łatwego czasu.
Muszę iść do psychologa,
By mnie wyciągnął z impasu.
A swoją drogą jak można
Płakać głośno przez pół nocy
I nie pamiętać niczego.
Psychiatro, udziel pomocy!
Ostatnio poznałam w necie
Rewelacyjnego gościa.
Zaczęliśmy się spotykać,
Już nie jestem jemu obca.
Bywałam w jego mieszkaniu.
Zostawałam nawet na noc.
Przemyśliwałam, by jego
Poznać także z moją mamą.
Po którejś nocy z pośpiechu
Nie zabrałam telefonu.
Zadzwoniłam na swój numer,
Gdy tylko weszłam do domu.
Zgłosiła mi się dziewczyna.
Bardzo się zdenerwowałam,
Że ten „rewelacyjny” gość
To zwykły damski patałach.
Umówiłam się z tą panią
W sprawie zwrotu telefonu.
Sama chciała mi go przywieźć,
Gdy będzie … wracać do domu.
Dziewczyna przyszła. Już w progu
Nazwała mnie przyjaciółką.
Nie przybyła z gołą ręką.
Miała coś poza komórką:
Wino, pierścionek i wielką
Paczkę czekoladek „Merci”
Oraz dziękczynną laurkę.
W niej… okazjonalny wierszyk!
Podziękowała za pomoc
W podjęciu słusznej decyzji.
W całym jej postępowaniu
Nie wyczułam hipokryzji,
Ale wyciągnęła wnioski,
Że niezły z niego gagatek
I żyje tylko dlatego,
By skakać z kwiatka na kwiatek.
Zostałem zwolniony z pracy,
Bo szef stwierdził, że ostatnio
Moja obecność w zakładzie
Nie inspiruje dodatnio.
Kiedyś sama ma obecność
I radość z bycia w zakładzie
Była dla współpracowników
Bardzo cennym drogowskazem.
Praca była do tej pory
Jedyną pociechą dla mnie,
Która pozwalała przeżyć
W wielkiej, osobistej traumie.
Szef nie wiedział, że przeżywam
Bolesny okres żałoby
Po śmierci moich rodziców
W wypadku samochodowym.