Spisane wierszem krótkie opowieści osób, które przeżyły różne (smutne, wesołe, dziwne czy krępujące) zdarzenia i publicznie podzieliły się tymi faktami. Dotyczą osób w różnym wieku, różnego statusu społecznego, czy materialnego. Zdarzyły się także w różnych miejscach i czasie. Tymi tematami zająłem się w roku 2015.
Od dziś zdaję sobie sprawę,
Że mam parę dodatkowych
Kilogramów, które dźwigam;
Przecież to bezsens jakowyś!
Przecież czuję się… normalnie,
Całkiem dobrze w swoim ciele.
Ale to było do…dzisiaj.
Raptem zmieniło się wiele.
Moja siostra mnie spytała,
Czy mogłaby moją szafę
Przejrzeć i pożyczyć kilka
Pasujących na Nią… szmatek,
Bo nie ma już w co się ubrać,
Tak pokrętnie temat drąży,
A musi wychodzić, choć jest
Już w siódmym miesiącu… ciąży!
Wyjechałem za granicę
Na kontrakt ponad dwuletni.
Prawie się zadomowiłem
I żyję tu jak… pustelnik.
Pierwsze chyba trzy miesiące
Miałem zajęte potwornie.
Nikt w tym czasie nie zadzwonił
Czyżby zapomnieli o mnie?
Przyznam, że też zaniedbałem
Przez nowe środowisko, stres.
Asymilacja w tym miejscu
To naprawdę trudna jest.
Nie miałem wolnego czasu.
Cały czas w biegu i nerwach.
Ale w końcu po kwartale
Nastał spokój, stres się przerwał…
Miałem czas na przemyślenie,
A myślę po polsku przecież.
Byłem ciekaw, czy rodzina
Pamięta, żem jest w świecie?
Z ciekawości chciałem sprawdzić
Po jakim czasie mi Bliscy
Zauważą, że mnie nie ma
I przyślą mi chociaż liścik.
Czekałem przez miesiąc, dwa, trzy…
Minęło prawie pół roku
Od mego wyjazdu z kraju.
Nie ma listu. Błogi spokój…
Zgubiłem gdzieś okulary
Te słoneczne w środku lata.
Lubiłem je, więc w mym odczuciu
Była to dość przykra strata.
Nawet Córcia, czterolatka
Zauważyła mój smutek.
Jest kochająca i czuła,
Oraz ma dryg do… robótek.
Ona wie, że moje oczy
Są wrażliwe na blask Słońca,
A okulary słoneczne
To mój jedyny obrońca,
Wzięła moje okulary-
Te optyczne, te z dioptriami,
By markerem niezmywalnym
Na czarno „oczka” poplamić.
Udało się Jej wyśmienicie.
Słońca wcale nie widziałem,
A Córeczce „po omacku”
Za „ratunek” dziękowałem.
Jechałem dziś z synkiem windą.
Mój pięciolatek rozmawiał
Z naszą sędziwą sąsiadką.
Bardzo ładnie się… wysławiał.
Byłem dumny, że Maluszek
Przestrzega od maleńkości
Dobrych zasad wychowania,
Zwłaszcza w obliczu… starości.
Ale do czasu, bo kiedy
Winda się już zatrzymała
I Staruszka bez pośpiechu
Na swym piętrze wysiadała,
Synek pożegnał Sąsiadkę
Tymi grzecznymi słowami:
„To do następnego razu,
Do widzenia miłej Pani…”
Ale tylko do momentu,
Kiedy wtopa nastąpiła,
Bo Mały jeszcze dorzucił:
„… jeśli Pani będzie żyła”!
Robert, brat mojego męża
W Anglii żyje od pół roku.
Jego żona mieszka obok.
Mamy do Niej kilka kroków.
Została w Polsce wraz z dziećmi.
To kobieta bardzo miła.
Miałyśmy wzajemny kontakt.
Często do nas przychodziła.
Nie miałam do Niej zastrzeżeń,
Tym bardziej, że chorowałam.
Miałam zagrożoną ciążę
I z „L- 4” korzystałam.
Pomagała mi dość często.
Kiedy mój mąż bywał do pracy,
Jej dzieci z psem wychodziły…
Taka pomoc dużo znaczy.
Miałyśmy super relację
Do czasu, aż poszłam rodzić.
Ona nawet wtedy do nas
Nie zaniechała przychodzić.
Gdy dzieci z psem wychodziły,
Podrywała mego męża.
Mąż sam mi o tym napomknął
Kiedy jej zamiary przejrzał.
Nagrał nawet jej sugestie
Na poparcie informacji.
Teraz nie wiemy, co robić
W tej niezręcznej sytuacji.
Bo, gdyby nie było dzieci,
Powiedzielibyśmy bratu,
Ale nie chcemy ich skłócić
I nie ruszamy tematu.
Z drugiej jednak strony patrząc
Dwuznaczna jest sytuacja.
Szwagierce samotność ciąży…
Stąd skłonność do mego Staśka.
Mój syn ma już czternaście lat.
Pasjami lubi uciechy.
Na przykład w Prima Aprilis
Ze śmiechu „zrywa bebechy”.
Ostatnio się przygotował
I dokładnie o północy,
Ale już Pierwszego Kwietnia,
Z „żartami” swymi wyskoczył.
Swoją siostrę, co już spała,
Przykleił do łóżka taśmą,
A dwie deski sedesowe
Klejem biurowym maznął.
Oczywiście starsza córka,
Kiedy się zbudziła rano,
Nie brylowała humorem,
Bo czuła się… niewyspaną.
Małżonka się przykleiła
Do sedesu na półpiętrze.
Kubeł z wodą Jej zaniosłem.
Musiała wymyć to wnętrze.
Te wybryki były… głupie.
Nic w nich nie było śmiesznego.
Synek jeszcze spał, więc z córką
Zabraliśmy się za Niego.
Żona dała nam lakierek
Do malowania paznokci.
Wymalowaliśmy Mu palce.
Ale się na nas zezłościł!
Całe rano potem szukał
Schowanych przez nas zmywaczy.
Chcieliśmy, żeby sam doznał,
Co złośliwy dowcip znaczy.
Pomalowane paznokcie,
To dyshonor dla chłopaka.
Jak koledzy Go zobaczą,
To będą się naigrawać.
Teraz wciąż biega za matką
I prosi, błaga o zmywacz.
Za żadne skarby nie może
Pokazać, jaki ma „dizajn”!
Dostał, ale musiał przyrzec,
Że głupich zaprzesta żartów.
Wierzę, bo chłopcom w tym wieku
Potrzebny mentalny…restart.
Wypadki chodzą po ludziach.
Po mnie jeden przeszedł wczoraj.
Biegłam w biurze z papierami.
Nagle trach! Boleść upiorna!
Pośliznęłam się na świeżo
Umytej podłodze, kiedy
Spieszyłam do telefonu
Żeby… potwierdzić przelewy.
Efekt? Szew na łuku brwiowym
I siniak pod prawym okiem.
Wzięłam kilka dni wolnego.
Rozcięcia są dość głębokie.
Siedzę w domu, bo z obrzękiem
Nie bardzo mi jest do… twarzy.
Zresztą muszę zadbać o to,
Żeby ranki nie zakazić.
Ale w domu nudno samej,
Bo męża wołała praca.
Dziś właśnie „opijał” awans.
Jak wróci, będzie miał kaca.
Lecz od czego są… sąsiedzi.
Właśnie pani z naprzeciwka
Przypomniała mi, że dzisiaj
Czeka nas miła wizytka…
W niedzielę ksiądz zapowiedział,
Że z kolędą nas odwiedzi.
Właśnie dzisiaj jest ten termin.
Szykują się wszyscy sąsiedzi.
Cóż mam robić? Męża nie ma
I nie wróci przed wieczorem.
Drzwi przed proboszczem nie zamknę,
Choć „kolęda” mi nie w porę.
Gdy wszedł, od razu zapytał,
Skąd ta rana i od kiedy.
Wyjaśniałam, ale widzę,
Że duchowny mi nie wierzy!
Raptem drzwi się otworzyły
I… władował się mój luby
Krzycząc: „No Stara szykuj się…”
Żart to On miał zawsze „gruby”.
Ksiądz widząc, tę sytuację
Utwierdził się w przekonaniu,
Że tu jest „przemoc domowa”
I to w najgorszym wydaniu.
Wręczył mi kontakt do MOPS-u,
Gdzie „Niebieską Kartę” dają.
Sąd rozpatrzy męża czyny…
Za to do „pudla” wsadzają
Wczoraj byłem na obiedzie
U rodziców mej dziewczyny.
Byli tam także dziadkowie
I ktoś z Jej dalszej rodziny.
Widać było, że familia
Ma stare mieszczańskie zasady,
Duży cyzelowany kredens
Oraz stół nie od parady.
Na zupę podano chłodnik
W którym pływały dwa jajka
„Na twardo”, więc je kroiłem,
By były w kilku kawałkach.
A że jaja są owalne,
Tak od razu było trudno
Bez wprawy i doświadczenia
Podzielić je w miarę równo.
W tym czasie Mama dziewczyny
Skończyła już jeść swą porcję.
Widać było, że przeżywa
Jakieś poważne emocje,
Bo patrzyła na mnie z boku
I spytała: „Czy smakuje,
Bo jeśli nie, to mnie zaraz
Inną zupką poczęstuję”.
Smakuje mi, i to bardzo! –
Odpowiedziałem z zapałem –
Tylko jeszcze do tej pory…
Jajkami się zabawiałem”.
Mam już swoje lata, ale
Nie poddaję się starości.
Jestem otwarty na życie.
Mam w sobie dużo radości.
Bardzo często słucham radia,
Głównie programów muzycznych.
Myślcie, że taki stary,
Szuka audycji klasycznych?
O nie! Ja słucham piosenek
Szczególnie z mojej młodości.
Do ich melodii tańczyłem
Z wybranką mojej miłości.
Teraz także ruszam w pląsy
Gdy usłyszę znane dźwięki.
Sam mieszkam, więc sam zatańczę
W rytm starej, fajnej piosenki.
Kiedyś wnuczka do mnie wpadła
Gdy sam z sobą „szedłem w tany”.
Chwilę z uśmiechem patrzyła,
Potem westchnęła
„O rany”.
Gdy nieświadom zaczynasz
Tańczyć do piosenki z radia ,
Trzesz butami parkiet tak, że
Zelówka prawie odpadła.
A pozycja Twego ciała
Jest spazmatyczna, półdzika
I wyglądasz tak, jak gdyby
Nagle chciało Ci się… sikać”!
Jak byłem kiedyś żonaty,
To wysłuchiwać musiałem,
Że więcej kotu, niż żonie
Swego czasu poświęcałem.
To chorobliwa zazdrość
O wspólnego przecież kotka,
Choć sama go też pieściła,
Nawet kokardki mu plotła.
Ta zawiść eskalowała.
I to był jeden z powodów
Naszego dość burzliwego,
Zeszłorocznego rozwodu.
Po rozstaniu nie oddała
Od mieszkania żadnych kluczy,
Chociaż wyrok rozwodowy
Nakazał jej mi je zwrócić.
Kiedyś, kiedy byłem w pracy,
Weszła do mego mieszkania
I zabrała mego kota.
Wiecie jaki miała zamiar?
Oddać kota obcym ludziom,
Bo jak ona kota nie ma,
To ja także niech go stracę
I… „niech się rozstąpi ziemia”.
Wcześniej rozwiesiła jeszcze
Ogłoszenia na latarniach,
Że szuka pilnie osoby,
Co chętnie koty przygarnia.
Więcej kota nie widziałem.
Tak to się „była” zemściła,
Gdyż jedocześnie o kota
I o mnie zazdrosna była.