Spisane wierszem krótkie opowieści osób, które przeżyły różne (smutne, wesołe, dziwne czy krępujące) zdarzenia i publicznie podzieliły się tymi faktami. Dotyczą osób w różnym wieku, różnego statusu społecznego, czy materialnego. Zdarzyły się także w różnych miejscach i czasie. Tymi tematami zająłem się w roku 2015.
Teść dostał od komornika
Listem poleconym nakaz
Do zapłaty pewnej kwoty
Bezzwłocznie, pilnie, od zaraz.
Przyznał się, że to był mandat
Sprzed trzech lat, ale go olał.
Teraz mówi, że po prawdzie
Na pół litra wydać wolał.
A uregulować tę grzywnę
Powinniśmy my, ponieważ
Spieszył się, bo jechał do nas.
A zresztą… u Niego bieda!
Mieszkam w dosyć dużym bloku,
Gdzie nie sposób poznać wszystkich
Żyjących w nim lokatorów,
Choćby nawet tych najbliższych.
Kiedyś na klatce schodowej
Znalazłam zestresowaną
Bezpańską kociczkę w ciąży
Ukrytą w kątku pod ścianą.
Mamy w domu własną kotkę,
Więc „zaprosiłam” tę „zgubę”
Do siebie. Weszła niepewnie,
Bo mieszkanie dla niej… cudze!
Zaraz też powiadomiłam
Straż Miejską o „znalezisku”.
Przyjechali i zabrali
Zestresowane kocisko.
Byłam dumna, że pomogłam
Nieznanej przecież kociczce.
Rano ktoś dał ogłoszenie
Ręcznie pisane na fiszce:
„Wyszedł z domu i nie wrócił
Duży, tłusty kocur – kastrat.
On jest z otyły, bo chory,
Ja mam dla niego lekarstwa”.
Pomyłka w dobrej intencji.
Przeprosiłam właścicieli.
Docenili me starania.
Kocurka do domu wzięli
W czasie, gdy był ze mną w związku,
Mój facet zdradzał mnie często.
Wiem już o pięciu kobietach,
Od pół roku pałam… zemstą!
Z jedną z nich aż pięć miesięcy
Prowadzał się opłotkami,
Żeby czasem mnie nie spotkać,
Kiedy inną „babę” mamił.
Ale bardzo mi zależy,
Żeby wciąż był w związku ze mną.
Wybaczyłam Mu „te baby”,
Bo wiem, że kocha! Na pewno!!!
Przez myślenie o tej sprawie
Zawaliłam egzaminy
I muszę powtarzać semestr
Z grupami o rok młodszymi.
Gdy mu o tym powiedziałam,
Zerwał ze mną, nie że młodzi,
Ale tylko dla zasady:
„Z Idiotką nie będzie chodził”!
Dzisiaj rano mój znajomy
Wysłał mi link, który znalazł
Na jakimś portalu „łóżkowym”
Z adnotacją: „otwórz zaraz” .
Nudziłem się, więc zajrzałem.
Losowo wybieram profile.
Za trzecim kliknięciem trafiłem
Na znajomą mi… dziewczynę.
Dla niej przed dwoma „miechami”
Przeprowadziłem się z Łodzi.
Nie wiedziałem, że poza mną
Innych też jeszcze „uwodzi”.
Chodzę na randki z facetem
Męskim, seksownym, wspaniałym,
Który jeszcze, choć dorosły,
Mieszka razem z rodzicami.
Każde z nas mieszka samotnie,
Bez problemu do tej pory.
Gdy chciałam, w jego pokoju
Spędzałam długie wieczory.
Poddasze, które zajmuje
Jest wyposażone, żeby
Mógł tam mieszkać samodzielnie,
Jakby miał takie potrzeby.
Ukochany z rodzicami
Nie wchodzą sobie zbyt w drogę.
Pierwszy raz na noc zostałam
Nie pytając Ich, czy mogę.
Rano spytał mnie kochany,
Czy chcę śniadanie do łóżka.
Bardzo chętnie się zgodziłam
Wcisnąć coś rankiem do brzuszka.
Długo nie czekałam na nie,
Bo facet, myślałam że sam,
Pójdzie zrobić mi śniadanie.
Ale odezwał się… cham
I zawołał gromkim głosem:
Mamo! Przyniesiesz śniadanie
Do pokoju i to migiem!
Jak długo mam czekać na nie!
Faktycznie. Niedługo później
Już nie byliśmy tam sami,
Bo wdrapała się na górę
Jego Mama z kanapkami.
Więcej już tam nie gościłam.
Szukam partnera nie pana.
W domu… panie jemu służą,
Na ulicy… on się kłania!
Nasza córeczka, trzylatka,
Nigdzie się dalej nie ruszy
Bez swego króliczka, który
Ma… poobrywane uszy.
Mnie to wcale nie przeszkadza,
Ale mąż nagle się uparł,
Że to już najwyższy czas, by
W domu zostawał ten pluszak.
Córcia oczywiście nie chce,
Bez swej maskotki wychodzić.
Podsłuchałam w przedpokoju,
Jak cierpliwie mówił Rodzic:
„Jesteś już na tyle duża,
Że na spacer iść mogłabyś
Bez królika, tylko ze mną,
A jego w domu zostawić”.
Dalej pytał, czy widziała,
Żeby wszędzie chodził tato
Ze swą maskotką? A Ona
„Tak” odpowiedziała na to:
I po chwili Mu przyniosła
Tuląc swojego zająca
Argument niepowtarzalny:
Komórkę z pokoju Ojca….
Corocznie mam piękne plony
Pomidorów z mojej grządki.
Spytała o nie sąsiadka,
Kiedy robiłem porządki.
Zainteresowało Ją
Gdzie kupuję swoje krzaczki,
Bo te które ma u siebie,
Wyglądają jak zdechlaczki!
Dałem Jej dokładny namiar
Na ten mój sklep ogrodniczy,
Gdzie od lat kupuję wszystko,
Co tylko Żona zażyczy.
Ale znów w kolejnym roku
Miała jeszcze gorsze plony.
Obraziła się myśląc, że
To był podstęp z mojej strony
Oskarżyła mnie o podstęp,
Żeby znów me pomidory
Wyrosły i plonowały
Bujnie tak jak do tej pory.
I na pewno w tajemnicy
Podlewałem je czymś żrącym,
Bo nie podejrzewała, by
Mógł zrobić to jej ktoś obcy.
Poczułem się obrażony,
Ale chcąc wyjaśnić sprawę
Przebadałem wraz z Nią wszystko,
A efekt tych starań żaden.
Wreszcie mocno zniechęcony
Rwę pomidorowe krzaczki.
Wyszły z ziemi nader lekko.
Nie potrzebowałem graczki!
A tam… doniczki z plastyku,
W których flance pomidorów
Hodowane są na sprzedaż,
A w gruncie rosną do zbiorów.
Okazało się, że pani
Kilka lat je „przesadzała”,
Ale dotąd przedtem nigdy
Z doniczek nie wyjmowała.
Dałem się Żonie namówić
Na zmianę mebli w salonie.
Właściwie to mnie zmusiła
Groźbami, że z nami… koniec!
Wymarzyła sobie zmianę
Tradycji na nowoczesność.
Mają być meble z Ikei.
To ma być nasza współczesność!
Kocham Ją, więc dla Niej zrobię
Więcej, niż rozum pomieści.
Co tam meble stare, nowe.
Na wszystkich chciałbym Ją pieścić!
Pojechałem do Ikei.
Wybrany komplet kupiłem.
Ale zgubiłem paragon.
Po kopię zaraz wróciłem,
Bo magazyn bez WZ[1]-tki
Nie chciał mi wydać ni sztuki.
Musiałem wrócić do sklepu
Po WZ – egzemplarz drugi.
Jak już wszystko „ogarnąłem”,
Wróciłem do magazynu.
Okazało się, że wcześniej
Ktoś mój komplet mebli… wyniósł.
Ze znalezioną WZ-ką
Udał się do magazynu.
Odebrał mebelki za mnie
I nie wiadomo gdzie „zginął”.
Ale złodziej nie przewidział,
Że monitoring jest wszędzie.
Nagrano dokładnie kradzież.
Policja dowód mieć będzie:
Dwie osoby pakowały
„Darmowe” mebelki w aucie.
Można rozpoznać ich twarze
Oraz pełną rejestrację.
Nie było łatwo, lecz Żona
Ma już meble upragnione.
Odnalazłem co zgubiłem:
Błogi spokój, meble, żonę!
[1] WZ – dokument magazynowy (wydanie na zewnątrz)
Mieszkamy na peryferiach.
Dom stoi na skraju lasu.
Jest tutaj spokój, powietrze
I brak… miejskiego hałasu!
Mamy psa, kota i rybki
W oczku, którym się chlubimy.
Dzięki radom Prezydenta
Oszczędzamy wodę – kpimy.
Pies ma budę na podwórku
I w niej cały czas by leżał.
Kot w garażu ma kuwetkę
I przez cały dzień gdzieś biega.
Zawsze wieczorem jest kłopot,
Gdy kot wraca po wojażach,
Bo miauczy głośno pod drzwiami.
Gdy czeka, to się… obraża!
Zwykle garaż jest zamknięty,
Więc otwieram drzwi wejściowe.
Kot przez przedpokój przechodzi
Roztaczając wokół… smrodek.
Następnego dnia, już czysty,
Bo koty same się „myją”,
Znów wybywa na dzień cały
I wraca brudku nie kryjąc.
Żyjemy sobie spokojnie
Z dziećmi oraz zwierzaczkami.
To taka nasza symbioza:
Rozumiemy się, kochamy…
Ja opiekuję się dziećmi.
Mąż się para gospodarstwem.
W tych sprawach to on zarządza
I robi to z dużym znawstwem.
Pandemiczna sytuacja
Naraża wszystkich na stres.
Jego to także dotknęło.
Niestety, tak to już jest.
Żeby jednak czymś się zająć
Wymyśla nowe zajęcie.
Ostatnio uparł się, że zrobi…
Dla naszego kota przejście
We wierzejach garażowych,
By kocisko, gdy zapragnie,
Mogło wejść i wyjść swobodnie.
Tak będzie czyściej i… sprawniej.
Nasz kot – typowy włóczęga
Bardzo lubi się wałęsać.
Że wejście mu niepotrzebne,
Stanął zakład o pół pensa.
Mąż zrobił tak, jak zamierzał.
Wyszło nawet całkiem zgrabnie.
Uchylne drzwiczki gotowe.
Szast-prast, no i po sprawie!
Teraz co dzień czeka na to,
Kiedy kot z przejścia skorzysta.
Żeby zachęcić zwierzaka,
Zawiesił tam koci przysmak!
Minął tydzień od „otwarcia”.
Kot nie przeszedł ani razu.
Ale inni… korzystają
Z noclegu w moim garażu!
Do tej pory weszły „tylko”:
Jeden jeż, dziecko sąsiada,
Dwa koty, ale nie nasze.
Lis się nie zmieścił. Żenada!
Nasz kot, mimo wielu zachęt
Jeszcze z „furtki” nie skorzystał.
Mąż ciągle czeka na niego.
Choć nastała jesień dżdżysta
Nie popędzam męża, ale
Widzę, że Go duma skręca,
Bo niestety przegrał zakład
I będzie mi winien pół pensa!