Spisane wierszem krótkie opowieści osób, które przeżyły różne (smutne, wesołe, dziwne czy krępujące) zdarzenia i publicznie podzieliły się tymi faktami. Dotyczą osób w różnym wieku, różnego statusu społecznego, czy materialnego. Zdarzyły się także w różnych miejscach i czasie. Tymi tematami zająłem się w roku 2013.
Mój chłopak chce mnie porzucić,
Choć nie dałam mu do tego
Jakiegokolwiek powodu
I to nawet najmniejszego.
Mówią mi, że kilka osób
Stale się za mną ogląda
I komentuje dość często
„Jak ona ładnie wygląda”!
Mój miły widocznie myśli,
Że ja teraz w dumę wbita
Będę też innych podrywać
I prowadzić „dolce vita”.
Dlatego sam postanowił,
Że mnie porzuci zupełnie
Jeszcze wcześniej niż ja jego,
Bo… nie chce cierpieć przeze mnie.
Po jakimś czasie od poznania
Odkryłem, że luba mnie zdradza
I to z dwoma kolesiami.
Czy nieszczęście w trójkach chadza?
Przed rozstaniem zapytałem
O powód zdrady. Dlaczego?
Mówiła mi: „Tyś jedyny,
„Nie mam żadnego innego”!
Wyjaśnienie trochę dziwne:
Ona tak bardzo kochała,
Więc żeby mnie zadowolić,
Doświadczenia zdobywała!
Dziewczyny przed zamążpójściem
Mają swój wieczór panieński.
Na każdym z nich być musi
Chociaż jeden „akcent męski”.
Dla mnie wieczór urządziła
Ma najlepsza przyjaciółka.
Bawiłyśmy się w mym domu
Przy wódeczce i przy „ziółkach”-
Przecież nie ma prohibicji.
W pewnym momencie do drzwi
Puka oficer policji.
Mówi, że były dość liczne
Doniesienia od sąsiadów
W sprawie zagłuszania ciszy
Sopranem w tonacji C-dur.
Ale żadna go nie słucha,
Bo policjant fajne ciacho.
Myślały, że to striptizer,
Więc krzyczały: Do nas! Zachodź!
Otoczyły go kółeczkiem,
I do tańca zapraszają.
Piszczą. Klaszczą. Niecierpliwie
Na jego występ czekają.
Ale czar prysnął niebawem.
Ucichł nasz gwar bełkotliwy,
Gdyż się wkrótce okazało,
Że policjant był prawdziwy!
Wychowywała mnie mama,
Osoba tolerancyjna,
Otwarta na innych ludzi,
Przy tym bardzo atrakcyjna.
To, że jest biseksualna
Powiedziała mi dopiero,
Kiedy mogłem to zrozumieć
Znając już pojęcie „Eros”.
Wcale mi nie przeszkadzało,
Gdyż wierzyłem w to niezbicie,
Że każdy człowiek ma prawo,
Dowolnie przeżyć swe życie.
Ale teraz mi przeszkadza
I zaraz zdradzę przyczynę.
Matka właśnie mi odbiła
Moją kochaną dziewczynę!
Siostra dziś nam przedstawiła
Swojego ukochanego.
Uważam, że jest w porządku.
Nie mam zastrzeżeń do niego.
Jednakże mamie zięć in spe
Do gustu nie przypadł wcale.
Dla mnie dziwne, gdyż nie znała
Jego braków ani zalet.
Wprost ją o to poprosiłem,
By mi zdradziła, dlaczego
Jest niechętna i jakie są
Jej zastrzeżenia do niego.
Długo się zastanawiała,
Zanim mi odpowiedziała,
Że chciałaby go polubić,
Lecz to byłoby daremnie,
Ponieważ ten chłopak niczym
Nie… odróżnia się ode mnie.
Dziś poznałam babcię Franka,
Mojego ukochanego.
Odwiedziliśmy ją razem,
Gdyż bardzo dążył do tego.
Po chwili miłej rozmowy
Skorzystałam z toalety.
Powracając usłyszałam
Niepochlebne epitety:
„Wnusiu! I co ty w niej widzisz?
Przecież inne są ładniejsze.
Stać cię przecież na panienki
Zgrabniejsze, sympatyczniejsze”…
Myślałam, że z oburzeniem
Obroni mnie przed staruchą,
A on cicho, jednym tchem
Tylko wyjąkał ze skruchą:
„Ja to, babciu, wiem, wiem, wiem”…
Nieczęsto sam podróżuję,
Lecz w długi, majowy weekend
Przejechałem aż pół Polski,
Żeby odwiedzić Monikę.
To moja „odległa” dziewczyna.
W związku z nią jestem od dawna.
Chciałem zrobić niespodziankę
I stąd moja do niej jazda.
W progu domu jej rodziców
Nagle się dowiedziałem,
Że jej nie ma, a ja dzisiaj
Niepotrzebnie przyjechałem.
Właśnie u mnie w domu ona
Gwarzy z mymi rodzicami.
Mnie z Nią nie ma. „Niespodziankę”
Zrobiliśmy sobie sami.
Zebrałem się na odwagę,
Żeby spytać mego szefa,
Dlaczego ominął mnie awans,
Na który tak długo już czekam.
Obiecywał kilka razy
Dając mi szanse olbrzymie,
Że jak będę cierpliwy,
To podwyżka mnie nie minie.
Był też układ, żeby sprawę
Trzymać w ścisłej tajemnicy,
Bo o awans się starali
Także inni „zawodnicy”.
Ale jak tylko wspomniałem,
O jaką sprawę mi chodzi,
On mnie wręcz zaatakował,
Zamiast starać ułagodzić.
Wykrzyczał, że jest bez winy,
Bo on, kłamca notoryczny,
Kłamstwo swe od lat uprawia
W sposób książkowo – klasyczny.
A ja, człowiek wykształcony,
Powinienem był już dawno
Zorientować się, że jego
Obietnice są nieprawdą.
Jego kłamstwom można wierzyć.
One są kłamstw awangardą,
Gdyż nigdy, choć powtarzane,
Nie staną się w końcu prawdą!
Przez całe me młode życie
Z ojcem mam kiepskie relacje.
Kiedyś musiałem go słuchać,
Dzisiaj tylko irytacje
Wzbudzamy – on we mnie, ja w nim.
Nie możemy się dogadać,
Bo on mi, albo ja jemu
Każemy zjeżdżać lub spadać.
Kiedyś już nie wytrzymałem
I w twarz wykrzyczałem wszystko,
Co o nim naprawdę sądzę
Łącznie z nazwaniem sadystą.
On po dłuższej chwili ciszy
Schylił się nade mną nisko
I wyszeptał, jakby wsadzał
Znowu kij w nasze mrowisko:
„Najwyższy czas Ci powiedzieć,
Żeśmy Cię adoptowali,
A Twoi prawdziwi rodzice
Ciebie nigdy nie kochali”.
Wiem, że to nieprawda. Do dziś
Nie uwierzyłem „staremu”,
Bo skąd wzięłaby się u nas
Taka zgodność charakterów?
Jestem brzydkim nastolatkiem.
Nie podobam się sam sobie.
Ale to jeszcze nie wszystko,
Gdyż trapią mnie różne fobie.
Mam kłopoty z kolegami.
Nie mam żadnych koleżanek.
Takie osoby jak ja są
No-life’ami nazywane.
Nie mam chęci na naukę.
Mój cały świat, to komputer.
Spędzam przy nim całe życie.
Moja szkoła jest Facebookiem.
Mój sposób na moje życie
Dla rodziców jest udręką.
Nie wiem, czy mógłby go zmienić
Nawet sławny Makarenko.
Kocham bardzo moich „starych”,
Ale no-life to mój wybór.
Marzyłem, żeby rodzice
Poniechali swych sprzeciwów.
Powiadali jedno w kółko:
„Zostaw „kompa, wyjdź do ludzi”,
Chcąc we mnie taką formułką
Chęć do zmiany życia wzbudzić.
Z czasem wykazali więcej
Zrozumienia dla mych racji.
Są gotowi, żeby wreszcie
Znaleźć wyjście z sytuacji.
Oświadczyli mi to dzisiaj,
Że z nadzieją w przyszłość patrzą,
Bo nie grożą mi kłopoty,
Które innym życie paprzą.
Nie wpadnę więc w alkoholizm,
W ćpanie, co rozum odbiera,
W uzależnienie od seksu,
Et cetera, et cetera…
Nie zagraża mi też HIV
Ani niechciana ciąża
Oraz wiele strasznych rzeczy,
Za którymi nie nadążam…
Kiedy mi to powiedzieli
Byłem wielce zadziwiony,
Że mogło czyhać na mnie
Tyle „nieszczęść” z każdej strony.
Nieszczęście trafi się czasem
Ludziom, co naprawdę żyją,
Nie takim jak ja no-life’om,
Którzy zawsze gdzieś się kryją.
Zawsze robiłem na odwrót
Wszystko, czego zabraniali.
Jak postąpić w sytuacji
Gdy już na to przyzwalali?
Znów przekora bierze górę,
Bo przekorną mam naturę.
Pójdę nareszcie do ludzi
Wśród nich nie będę się nudzić.
Nie będę dłużej no-life’m,
Przerywam życiową plajtę!
Zmiana w życiu całkowita –
Rozpoczynam dolce vita!