Spisane wierszem krótkie opowieści osób, które przeżyły różne (smutne, wesołe, dziwne czy krępujące) zdarzenia i publicznie podzieliły się tymi faktami. Dotyczą osób w różnym wieku, różnego statusu społecznego, czy materialnego. Zdarzyły się także w różnych miejscach i czasie. Tymi tematami zająłem się w roku 2013.
Mam chłopaka. Mówią o nim,
Że jest trochę zniewieściały.
Dla mnie on jest delikatny,
Bardzo miły i kochany.
Jesteśmy tuż po maturze.
Przed nami wyjazd na studia.
Poszliśmy razem do sklepu
Kupić dodatki do ubrań.
Kilka drobiazgów w koszyku,
Ale jemu jeszcze mało.
Dosyć głośno mnie zapytał:
„Co by się jeszcze przydało?”.
Na to odwrócił się koleś
Stojący obok z kumplami
I naśladując pytanie
Natychmiastowo odpalił:
„Twojemu chłopcu, do diaska,
Przydałaby się… mutacja”.
Mam dwie fajne przyjaciółki.
Często chodzimy na kawę.
Nasze „trójkowe” spotkania
Są zawsze bardzo ciekawe.
Ostatnio po zwykłych plotach
Temat na mężczyzn zwekslował.
Wolę o chłopach pogadać
Niż o ciuchach lub chorobach.
Zmówiłyśmy się, że każda
Z nas swojemu partnerowi
Zrobi niespodziankę sexy.
Żeby się ładnie wystroić
Kupiłyśmy czarne maski
Oraz obcisłe lateksy.
Spotkałyśmy się nazajutrz,
Aby zdać swoje relacje,
Jak to wszystko się odbyło
I jakie panów reakcje.
Asia nam opowiedziała,
Jak ją Adrian już od razu
Na rękach niósł do sypialni
I tam pokazał „lwi pazur”.
Beata razem z Robertem
Wymyślali nowe figle,
Że trzy razy się kochali
I nawet dłużej niż zwykle.
Tadeusz wracając z pracy
Popatrzył tylko na Anię.
Ściągnął buty i spytał:
„Co dziś na obiad, Batmanie”?
W naszej trójce są dwie panny,
A jedna tylko mężatka.
Na koniec zadam pytanie:
Czy panienką jest Beatka?
Wieczór był, gdy narzeczony
Poszedł z kumplami do baru.
Chyba nieźle się bawili
W piciu nie znając umiaru.
W środku nocy do mnie dzwonił
Calutki zalany „w trupa”
Prosząc mnie o zgodę na to,
By mógł panienkę „przygruchać”.
Właśnie zauważył w barze
Dziewczynę grubą i brzydką,
Która smętnie gdzieś w kąciku
Sączyła samotnie piwko.
A że żal mu tej dziewczyny,
Chciał tylko z dobroci serca
Spędzić z nią troszeczkę czasu.
Ja go od tego odstręczam,
Bo nie wierzę w żadne słowo
Które słyszę w telefonie.
Groziłam, że jak nie wróci,
To z nami już będzie koniec.
Nie mogę się porozumieć
W żaden sposób z narzeczonym.
To zupełnie inny człowiek
Przez alkohol odmieniony.
Pijanym mężczyzną rządzą
Inne niż zwykle pobudki:
„Nie ma brzydkich kobiet wtedy,
Kiedy jest za dużo wódki”.
Brałam prysznic jak co rano,
Gdy nagle zadzwonił do drzwi
Doręczyciel z Interflory.
Właśnie kwiaty przyniósł mi.
Zarzuciłam kąpielowy
Ręcznik z przodu na ramiona.
Frotka dobrze mnie zasłoni,
Nie jest tak cienka, jak woal.
Otworzyłam drzwi szeroko,
Aż frezjami zapachniało.
Kwiaciarz śmiechem mnie powitał.
Za mną duże lustro stało…
Mój dziewiętnastoletni syn
W chwili szczerości mi wyznał,
Że jego miła jest w ciąży.
Mój synek to już mężczyzna!
Powiedział też, że ma pewność,
Iż to on jest przyszłym ojcem
I wyzwaniu stawi czoła.
Mój syn jest także mołojcem!
Mówił też, że przyszła mama
Ma chorobę weneryczną.
On też chory, ale przecież
Mają opiekę medyczną.
Czy dziecko jest zarażone,
Będą się martwili później,
Bo teraz brak jest pewności
I jeszcze może być różnie.
Jest to problem, lecz nieduży
I nie ma tu nic do rzeczy.
Przecież każdą francę można
Antybiotykiem wyleczyć.
Myślałem, że to mężczyzna
Tak dzielny niczym mołojec.
Jednak muszę zmienić zdanie:
Bardzo głupi. Obydwoje!
Mam fajnego profesora.
Męczy nas matematyką,
Ale kiedyś nieświadomie
Skojarzył się z erotyką.
Chodząc po klasie wyjaśniał,
Że okrąg jest „jakimś zbiorem”,
Lecz uczniów tylko ciekawił
Jego rozpięty rozporek.
Każdemu się może zdarzyć
Taki defekt garderoby,
Ale była jeszcze puenta
I tutaj ją chcę wydobyć.
Nieświadomy sytuacji
Podszedł jeszcze do tablicy.
Narysował kredą okrąg,
Żeby zbiór punktów przećwiczyć.
Potem zrobił krok do tyłu.
Ocenił własny rysunek
I zwrócił się w stronę klasy.
Na twarzy widać frasunek.
Klasa też patrzy na niego.
Wszystko wokoło ucichło.
„Bardzo państwa chcę przeprosić
Za to, że jajo mi wyszło”.
PS.
Muszę tutaj podpowiedzieć
W geometrii niezbyt biegłym,
Że okręgiem jest zbiór punktów
Równo od środka odległych.
Nie tak dawno mnie rzuciła
Dziewczyna, którą wciąż kocham.
Nie mogłem, choć tego chciałem,
Powiedzieć sercu – wynocha!
Wczoraj los dał mi nadzieję,
Że nie wszystko jest stracone.
W tramwaju się spotkaliśmy
Jadąc w tym samym wagonie.
Natychmiast, gdy tylko wsiadłem,
Podeszła i całowała
Tak, jakby wokół nas żadnych
Pasażerów nie widziała.
Był to długi pocałunek
Jak za naszych dobrych czasów.
Odświeżył moją nadzieję
Na szybkie wyjście z impasu.
Zaproponowałem randkę,
Lecz roześmiała się tylko
I wyjaśniła cynicznie,
Że to wszystko jest pomyłką.
Musiała siebie ratować.
Ja właśnie byłem pod ręką.
Trafiłem się jej tak samo
Jak ślepej kurze ziarenko.
Razem ze mną do tramwaju
Wsiedli też dwaj kontrolerzy.
Ona jechała „na gapę”,
Za to mandat się należy.
Nie sprawdzili nam biletów.
Widocznie nie bardzo chcieli,
Całujących się kochanków
W tak błahej sprawie rozdzielić.
Z okazji piątej rocznicy
Moją żonkę zaskoczyłem.
Wstałem bardzo wcześnie rano
I śniadanko jej zrobiłem.
Była kawka, były tosty
I wszystko, czego kobieta
Może tylko sobie życzyć,
Kiedy jeszcze leży w betach.
Dla podkreślenia rocznicy
Wbiłem się w ślubny garnitur,
A pod szyję założyłem
Czarną muszkę z aksamitu.
Zapukałem do sypialni
I wszedłem skrywając tacę.
Małżonka ze snu wyrwana
Spogląda na mnie i… płacze.
Ja zdumiony jej reakcją
Na romantyczny rytuał
Biegnę do łóżka i słyszę:
„O mój Boże! Czy ktoś umarł?!
Znów mi dzisiaj się przydarzył
Wyjątkowo kiepski ranek.
Świadkiem mej niedyspozycji
Jak zwykle był mój wybranek.
Obiektywnie muszę przyznać:
Jestem mało atrakcyjna.
Szczególnie bez makijażu
Sprawa jest bezdyskusyjna.
Dzisiaj wstałam lewą nogą.
Twarz posmarowałam kremem.
Co za monstrum z drugiej strony?
Patrzę w lustro z obrzydzeniem.
Zawołałam do chłopaka:
„Jak ty możesz sypiać ze mną”?
„Mogę, bo mnie potrzebujesz,
A sam liczę na wzajemność”.
Często razem z przyjaciółką
Spacerujemy po mieście.
Spotykamy tam chłopaka,
Od niedawna coraz częściej.
Czasem się do nas „podczepia”.
Uczynił to także wczoraj.
Choć mi się bardzo podoba,
Czułam się troszkę nieswoja,
Gdyż miałam takie odczucie,
Że zaczynał mnie podrywać.
Czułam się fantastyczne.
Sympatię mi okazywał!
Patrząc się na moją bluzkę
Pochwalił, że „jest prześliczna
Dokładnie jak właścicielka:
Zjawiskowa, wręcz kosmiczna”.
Sytuacja dość niezręczna,
Bo to przyjaciółki bluzka.
Mnie także się spodobała,
Bo ta bluzka jest francuska!
Ja ją pożyczyłam od niej.
Chciałam wyglądać seksownie.
Dziękując mu za komplement
Wyjaśniłam równocześnie,
Czyja faktycznie jest bluzka,
A pochwały przyjąć nie śmiem.
Uśmiechnął się tajemniczo
I odrzekł mi jednym tchem:
„Powiedziałem to, co czuję,
A o bluzce wszystko wiem”.