07 Trudne chwile

Spisane wierszem krótkie opowieści osób, które przeżyły różne (smutne, wesołe, dziwne czy krępujące) zdarzenia i publicznie podzieliły się tymi faktami. Dotyczą osób w różnym wieku, różnego statusu społecznego, czy materialnego. Zdarzyły się także w różnych miejscach i czasie. Te wierszyki spisałem w 2017 roku.

Łajdak

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Wtargnęła do mnie sąsiadka

I już od drzwi informuje,

Że widziała, jak mój facet

Jakąś ku**ę obściskuje.

 

Była bardzo poruszona,

Gdy o tym opowiadała.

Widziałam, że ta kobieta

Bardzo ten fakt przeżywała.

 

Nie bardzo się tym przejęłam,

Bo praktycznie od początku

Czułam, że pomiędzy nami

Nie wszystko było w porządku.

 

Przypuszczałam, że on nigdy

Nie będzie dla mnie „Jedynym”.

To samolub z wielkim ego

Zaliczający dziewczyny.

 

Sąsiadka  zdawała mi się

Bardziej wzburzona ode mnie.

Nawet mnie to rozbawiło,

Chociaż nie było przyjemnie.

 

Ale trwało to jedynie

Do czasu, aż wykrzyczała,

Że ona także, tak jak ja,

Z tym łajdakiem się… kochała.

Brak komentarzy

Planowanie

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Zapowiedziałem rodzinie,

Że planuję iść do wojska,

To znaczy do Wojsk Lądowych.

Nie ciągnie mnie Szkoła Morska.

 

I od tego czasu zawsze,

Gdy jest w telewizji wzmianka

O żołnierzach polskiej armii,

Odzywała się „Ma Fanka”:

 

„To o Tobie, to wspaniale! –

Mama cieszy się bez reszty –

Będziesz moją dumą, synu;

Niedługo już to będziesz Ty!”

 

Byłem zadowolony, że

To czas już nie dość  odległy,

Dopóki tak nie palnęła

Podczas… „Apelu Poległych”.

Brak komentarzy

Chomiczek

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Zostawiłam swej sąsiadce

Chomika na „przechowanie”,

Gdyż zmuszona byłam jechać

Na miesięczne zgrupowanie.

 

Kiedy przyszłam go odebrać

Mały gryzoń troszkę dziwnie

Zachowywał się, jak gdyby

Nigdy przedtem nie był przy mnie.

 

Zdawało mi się, że na mnie

Inaczej zareagował.

Zauważyłam, że nawet

Łebek swój próbował schować.

 

Ale reszta się zgadzała.

Maść futerka, płeć i waga.

Że to byłby inny chomik,

Mogło mi się tak wydawać.

 

Odebrałam, dziękowałam.

Na schodach się zatrzymałam,

Żeby zawiązać sznurówkę,

Która mi się rozwiązała.

 

Usłyszałam, jak mój sąsiad

Podpytywał się swej żony,

Czy ja się pokapowałam,

Że chomik był zamieniony.

 

Brak komentarzy

Ewolucja?

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Mój starszy brat jest od zawsze

Typowym niebieskim ptakiem.

Gdy Mu „stuknęła” trzydziestka,

Prysły nadzieje wszelakie

Moje i całej rodziny,

Że się ustatkuje wreszcie

I w końcu stworzy rodzinę

Ciesząc się rodzinnym szczęściem.

 

No i wreszcie tak się stało,

Gdy pojawiła się Ona.

Także z artystyczną duszą

I jak On, też „postrzelona”.

 

Nagle w Nim… metamorfoza!

Zakochany w ładnej buzi

Po raz pierwszy w swoim życiu

Znalazł pracę, spłacił długi.

Wszystkich zadziwił, że on

Po prostu „wyszedł” na ludzi!

 

Czasami nawet żartował,

Iż  zbuduje dom za miastem

I spłodzi gromadkę dzieci,

Bo dla niego „nic nie straszne”!

 

Te pomysły jeszcze dawniej

Byłyby jego koszmarem.

Nie dopuszczał wtedy myśli,

By życie miał aż tak szare!

 

Miesiąc temu obchodzili

Trzecią rocznicę poznania.

Napisał dla Niej… piosenkę,

A Jej rodzicom miał zamiar

Oświadczyć się o Jej o rękę!

 

Jednak spóźnił się nieznacznie,

Bo tylko o tydzień chyba,

Gdyż ona wcześniej listownie

Oświadczyła, że z Nim… zrywa!!!

 

 

Brak komentarzy

Odkrycie

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Wnuk opuścił się w nauce.

Wciąż mi mówi, że się uczy,

Ale gdy go spytam o coś

To lawiruje i kluczy…

 

Nie zawsze mogę Go sprawdzić,

Gdyż jestem po zawodówce,

A nauki, te ogólne,

Skończyłem już w podstawówce.

 

Wiedziałem, że już niedługo

Ma mieć klasówkę z historii.

Zapewniał, że wszystko umie

Zarówno z „dat” i z „teorii”.

 

Wymyśliłem więc wnusiowi

Mały historyczny trening,

Czy wie i kojarzy pana

O sławnym nazwisku Lenin.

 

Zamyślił się i po chwili

Uśmiech zawiesił na twarzy.

Myślałem, że wie, że to był

O dwu imionach TOWARZYSZ.

 

Odpowiedział po namyśle:

„To znany muzyk, chyba co?

Gra i śpiewa po angielsku

I na imię mu bodaj… John”!

 

Wyklepał mi to z tryumfem

I nie było w tym nic ściemy.

On był pewien, że to prawda

I że obaj o tym wiemy,

Że…  muzykiem wszechczasów był

Nikt inny, tylko… John Lenin!

 

Brak komentarzy

Postanowienie

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Sąsiad zaczął się odchudzać.

Czyni to bardzo sumiennie.

Kiedyś ciągał mnie na piwko,

Dziś pije…wodę. Codziennie!

 

Widać, że tłuścioch na serio

Traktuje swe odchudzanie,

Bo teraz koniecznie chciałby

Namówić mnie na… bieganie!

 

Zacząłem dociekać, czemu

Tak radykalnie się zmienił

I kategorycznie piwko

Usunął ze swego menu.

 

Wreszcie wyznał mi przyczynę

Takiego postanowienia

Mówiąc, że jedynie krowa

Swoich poglądów nie zmienia.

 

Gdy kiedyś z malutkim synkiem

Do kasy w kolejce czekał.

Ludzie wpuścili ciężarną.

„Dlaczego”? spytał syn ciekaw.

 

Powiedziałem Mu na ucho,

Że tej pani jest nielekko

Stać w kolejce, kiedy się jest

Osobą niezwykle… tęgą.

 

Objął mnie za brzuch i spytał:

„Tato powiedz mi, bo nie wiem,

Czemu tę panią wpuścili,

Choć jest mniej gruba od Ciebie?

 

Wstyd mi było wobec ludzi,

Bo kobieta wyglądała,

Jakby już w najbliższym czasie

Rodzić bliźnięta musiała.

 

Wtedy spojrzałem na siebie

Oczami swojego syna.

Postanowiłem brzuch „zgubić”

I tego słowa dotrzymam!

 

 

Brak komentarzy

„Impra”

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Wczoraj na „imprze” z kumplami

Było jakoś bardzo drętwo.

Wróciłem wcześniej do domu

Piechotą  na… trzecie piętro.

 

Chciałem zrobić niespodziankę

Żonie, bo nasze dzieciaki

O tej porze już są już w łóżkach.

Nie chciałem wywołać draki,

Więc nie skorzystałem z windy,

Tylko wchodziłem po schodach

Cichutko, stopień po stopniu,

Jak mara, zjawa jakowaś.

 

Bezszelestnie zdjąłem palto.

Żoneczka jeszcze nie spała,

Tylko w naszej bieliźniarce

Po omacku coś szukała.

 

Podszedłem do Niej od tyłu

I do siebie przytuliłem

Bezwiednie chwytając za biust,

Tak jak zawsze to czyniłem.

 

Ale jednak już po chwili

Utraciłem przekonanie,

Że to piersi mojej żony.

Czyżby zawiodła mnie… pamięć?

 

Ze zdziwieniem wyszeptałem:

„Chyba Ci się powiększyły”?

Nie słyszałem odpowiedzi,

Bo światła się… zapaliły

I do sypialni wtargnęła

Cośkolwiek już przerażona

Wymachując groźnie mopem

Moja własna, ślubna… Żona!

 

W szafie grzebała Jej siostra,

Która dzisiaj niespodzianie

Wpadła do nas w odwiedziny,

Gdy ja wyszedłem na chlanie!

Brak komentarzy

Podsłuchane…

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Po trzydniowej delegacji

Wróciłem wreszcie do domu.

Był już wieczór, wszedłem cicho,

By nie przeszkadzać nikomu.

 

Okazało się, że byłem

Zbyt ostrożny, bo akurat

Do mej żony wpadła siostra

I Jej dwie psiapsiółki z biura.

 

Wszystkie te panie już były

Leciuteńko podchmielone.

W ogólnym gwarze natychmiast

Rozpoznałem własną żonę.

 

Rozmowa była o… seksie.

Więc zanim się przywitałem,

To, muszę przyznać ze wstydem,

Co nieco podsłuchiwałem.

 

Okazało się, że żona

Straciła wianek dość wcześnie,

Bo już w wieku lat piętnastu

Z kuzynem żyła cieleśnie.

 

Miała dotąd sześciu gachów,

A spośród nich zawsze „hiper”

Były częste, całonocne

Bzykanka z jurnym Filipem!

 

To tylko z nim miała orgazm.

Z Nim stosunki najfajniejsze…

Ja mam na imię Władysław,

A Filip to przecież jej szef!

 

Co więcej, jeszcze przed ślubem

Za cnotkę się podawała.

A ja głupi nie wyczułem,

Że mnie wciąż oszukiwała.

Brak komentarzy

Nie sądź drugiego…

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Mieszkam w małej kamienicy

Razem z małżonką i córką.

Obok mamy lokatorów:

Małżonkowie z dziećmi. Z trójką!

 

Nie znamy siebie zbyt dobrze,

Tylko zwyczajnie, z widzenia.

Są łagodni, bardzo grzeczni,

Lecz ostatnio… coś się zmienia!

 

Spokojna dotąd rodzina

Jak gdyby się rozsypała.

Zaczęło się od tego, że

Ich córka zachorowała.

 

Potrzebny był przeszczep nerki.

Przebadano więc najbliższych

Pod kątem ewentualnych

Przeciwskazań genetycznych.

 

Okazało się, że matka

Nie może oddać swej nerki

Ze względu na jej stan zdrowia:

W jej płucach wykryto szmerki.

 

Stwierdzono, że ani  ojciec

I obaj bracia w dodatku

Nie są z sobą spokrewnieni

Nawet na „poziomie” dziadków.

 

A dalej jeszcze ciekawsze

Rewelacje ujawniono:

Ojciec nie ma własnych dzieci

Ze swą poślubioną żoną!

 

Patologia!, krzyknąłby ktoś

Nieznający bliżej sprawy.

Ja też w pierwszej chwili miałem

Nieobyczajne obawy.

Lecz porzuciłem je zaraz

I przy sąsiadach zostanę,

Bo takie jak tam stosunki

Są prawnie regulowane.

To jest rodzina zastępcza,

A dzieci…adoptowane.

 

Brak komentarzy

Kartkówka

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Ostatnio niespodziewanie

Pisałam kartkówkę z matmy.

Pani szybko dyktowała

Niczym doświadczony rachmistrz.

 

Mimo tego wszystko dobrze

Zdążyłam jednak napisać.

Wiem to, bo ma koleżanka

Także miała wynik ten sam.

 

Kilka osób z naszej klasy

Dostało „niedostatecznie”.

Czemu o tym opowiadam?

Wyjaśnienie jest konieczne!

 

Jestem w pierwszej licealnej.

A to cały osąd zmienia,

Bo kartkówka była tylko

W ramach… tabliczki mnożenia!

 

Brak komentarzy