Spisane wierszem krótkie opowieści osób, które przeżyły różne (smutne, wesołe, dziwne czy krępujące) zdarzenia i publicznie podzieliły się tymi faktami. Dotyczą osób w różnym wieku, różnego statusu społecznego, czy materialnego. Zdarzyły się także w różnych miejscach i czasie. Te wierszyki spisałem w 2017 roku.
Poznałem fajną dziewczynę.
Byłem z Nią na kilku randkach.
Niestety nie zaiskrzyło.
Tak bywa w wielu przypadkach.
Mówi się „trudno” i dalej
Się żyje, być może trudniej.
Jednak w tym moim przypadku
Żyło mi się wręcz paskudnie!
Właśnie dziś się dowiedziałem
Czemu nam dwojgu nie wyszło.
Mój ojciec mi ją przedstawił
Jako swoją żonę. Przyszłą!!!
Nigdy dotąd w moim życiu
Nie bolała mnie tak głowa
Jak wczoraj, gdy rano wstałam,
By do pracy się szykować.
Ból był naprawdę potworny,
A myśl o pójściu do pracy
Też pogarszała sprawę, bo
Mogłam przez to wiele stracić.
Musiałam być w pełni sprawna,
Wzięłam więc etopirynę,
Ale ból nie ustępował.
Czułam, że zaraz… odpłynę!
Robiłam się coraz słabsza,
Lecz zdążyłam zauważyć,
Że będąc w sennym amoku
Coś innego mogłam zażyć.
Leżały tam rozsypane
Męża tabletki nasenne.
On leczy się na bezsenność
I zażywa je codziennie.
Choć przezwyciężyłam słabość,
To czułam się tak jak swój cień.
Spóźniłam się w końcu do pracy;
Nie był to dla mnie łatwy dzień.
Nakryłem moją dziewczynę,
Z którą od roku chodziłem,
W łóżku z moim przyjacielem.
A tak bardzo jej wierzyłem,
Że przed ślubem ona nigdy
Nikomu nie odda cnoty.
Mnie czasami pozwalała
Na całuski i pieszczoty.
Teraz wiem, że dla niej byłem
Tylko zakochanym durniem
I zostałem oszukany
Pierwszy raz, ale podwójnie.
Kiedy byłam nastolatką
Miałam „pieriepałki” z „matmą”
Rodzice to humaniści.
Im także z matmą nie łatwo.
Żeby jednak pomóc córce
Dali mi korepetycje.
Korepetytor to student.
Miał wiedzę i aparycję.
Umiał dobrze wytłumaczyć
I uczył mnie stosowania
Wszystkich sposobów i reguł
Jak rozwiązywać równania.
Ale to wszystko kosztuje.
A „korki” nie są zbyt tanie
I dlatego mój ojczulek
Wymyślił dla mnie zadanie.
Po kilku lekcjach on stwierdził,
Że facet, sam urodziwy,
Nie będzie na moje wdzięki
Odporny i niewrażliwy.
Zalecił, żebym podjęła
Przecież niewielkie ryzyko
I poderwała mentora.
Lekcje dawałby za friko.
Do dziś mam kłopoty z „matmą”.
Mój syn ma korepetycje,
Bo tak jak ja nie rachuje,
Lecz ma bankowe ambicje!
Chociaż z matmą jest na bakier,
To rachować kasę umie
I jak dziadek wszystko sprzeda!
Jak to robi? Nie rozumiem.
Jeżdżę w „Pomocy Drogowej”.
Widziałem stłuczki, wypadki,
Lecz wczoraj przytrafił mi się
Przypadek niezwykle rzadki.
Było słonecznie i ciepło
Nie dziwota, przecież lipiec.
Zostaliśmy przywołani
Do zmiany opony w jeepie.
Prosiły o pomoc dwie panie.
Zapytałem, czemu one
Nie założyły zapasu,
Lecz chcą wymienić oponę.
Wszystkie bowiem terenówki
Na klapie od bagażnika
Wożą zapasowe koło,
By zmiany opon unikać.
Jednogłośnie poświadczyły,
Że to przecież dekoracja
I jej nie należy ruszać.
Klient płaci. Jego racja!!!
Zdobyłem się na wydatek
I kupiłem nowe felgi.
Tak mi się podobały, że
Mam zrobione z nimi… selfi!
Widać także wpadły w oko
Nie tylko właścicielowi,
Lecz musiały odpowiadać
Nieznanemu złodziejowi.
A właściwie całej szajce,
Bo jeden nie dałby rady
Ukraść wszystkich czterech kół i
Auta na cegłach postawić.
Na karoserii nie było
Żadnej rysy, zadrapania.
Winien jestem tym złodziejom
Słowa dużego uznania.
Poza tym za wycieraczką
Znalazłem… bilet miesięczny
Na autobus.
Szefie szajki!
Jestem Ci niezmiernie wdzięczny!!!
Mieszkam ze współlokatorką
W wynajmowanym lokalu.
Każda z nas ma swój pokoik.
We dwie mniej płacimy szmalu.
Ona pierwsza tam mieszkała,
Więc miała kluczyk do skrzynki.
Zawsze odbierała listy
I pozostałe przesyłki.
Mnie to nic nie przeszkadzało,
A nawet było wygodnie.
Jeden kluczyk mniej, to przecież
Cieńsza torebka lub spodnie.
Ostatnio jednak kumpela
Pojechała rodziców.
Razem z nią „zabrał się” kluczyk
I tak znalazł się w Łowiczu.
Zobaczyła po tygodniu,
Że z sobą ma klucz od skrzynki.
Wcześniej o tym nie myślała.
To typowe dla blondynki?
Zaraz wysłała go w liście,
Żebym go przy sobie miała
Na wypadek gdybym jakiś
Ważny liścik otrzymała.
Nie powiadomiła jednak,
Że list z „kluczem na pokładzie”
Do mnie zaadresowany,
Będzie już w skrzynce lada dzień.
Kiedy do mnie zadzwoniła
List już był zamknięty w skrzynce.
Co mam robić? Podpowiedzcie
Drugiej bezradnej blondynce.
Mieszkam na małym osiedlu
Domków jednorodzinnych.
Mamy tu swoją parafię
Oraz własny Urząd Gminy.
Czekaliśmy na „kolędę”.
Wszystko już przygotowane:
Krzyż oraz świeczki na stole
Białym obrusem przybranym.
Wodę w kościele święconą
Na talerzyk już nalałam.
W ręku trzymam zapalniczkę…
Bardzo się denerwowałam.
Ksiądz już chodził w okolicy.
Ja też od okna do okna,
Bo chciałam na progu domu
Z Wielebnym dzisiaj się spotkać.
Bezwiednie dla siebie samej
Zapalniczką wciąż pstrykałam.
Gdy Go zobaczyłam wreszcie,
To ręką mu pomachałam.
Wystarczyła jedna chwila,
Żeby zapalniczki płomień
Podpalił fałdy firany.
Zauważyłam to w porę.
Kiedy ksiądz był tuż przed progiem,
Zdążyłam zadusić ogień.
Jednak wielebny coś wyczuł.
Nim nas pokropił kropidłem,
Pochwalił, że w naszym domu.
Pachnie… kościelnym kadzidłem!
W Święta zabrałam kuzynka
Na nieszpory do kościoła.
Gdy Młodemu się znudziło,
Zaczął gapić się dokoła.
Ciągle zagadywał do mnie.
Wiercił się, jakby miał świąd.
Chciałam, by się uspokoił
Póki nie wyjdziemy stąd.
Na razie mu pozwoliłam
Przejść się wzdłuż ławek samemu.
Myślałam, że tym sposobem
Pomogę przetrwać Młodemu.
Wtedy on zobaczył księdza,
Jak między ławkami z tacą
Chodził mówiąc „…zaapłać, … zaapłać…”
A ludzie po prostu… płacą!
Naraz krzyknął w moją stronę,
Co było bardzo niegrzeczne:
„Marysia!… Jak zapłacimy,
To będzie można wyjść wcześniej”?!
Dziś myłam piekarnik w kuchni.
Dawno tego nie robiłam.
A że mocno zabrudzony,
Nie dał się oczyścić nijak!
Musiałam aż zdemontować
Podwójną szybkę, bo ona
Była w środku i na zewnątrz
Niemożebnie zaświniona.
Udało mi się, choć z trudem.
Wszystko czyste, nawet szybki.
Montaż ich sprawiał trudności.
Bolały mnie ręce, łydki…
Gdy już traciłam nadzieję,
Że uda się je zmontować,
Nagle obie zaskoczyły
I mogłam je zablokować.
Wydałam okrzyk, który brzmi
Jak fanfara albo trąbka.
Nagle zauważyłam, że
Wewnątrz między szybkami tkwi
Mała, brudna, mokra… gąbka!