Spisane wierszem krótkie opowieści osób, które przeżyły różne (smutne, wesołe, dziwne czy krępujące) zdarzenia i publicznie podzieliły się tymi faktami. Dotyczą osób w różnym wieku, różnego statusu społecznego, czy materialnego. Zdarzyły się także w różnych miejscach i czasie. Te wierszyki spisałem w 2017 roku.
Moja siostra jest w szpitalu.
Leczy tam się już dość długo.
Dziś sms-a przysłała:
„Mam mieć operację – drugą”.
Oczekiwała w szpitalu
W niepewności, ale wreszcie
Mimo dużego ryzyka
Będzie liczyła na szczęście.
Czułam, że jednak w Niej było
Dużo stresu i wątpliwość,
Że wszystko dobrze się skończy,
Czy to już koniec Jej zgryzot.
Z głębi serca odpisałam
Jednym słowem „Powodzenia”!
Po wysłaniu odczytałam,
Że było to: „Do widzenia”.
Jak byłem kiedyś żonaty,
To wysłuchiwać musiałem,
Że więcej kotu, niż żonie
Swego czasu poświęcałem.
To chorobliwa zazdrość
O wspólnego przecież kotka,
Choć sama go też pieściła,
Nawet kokardki mu plotła.
Ta zawiść eskalowała.
I to był jeden z powodów
Naszego dość burzliwego,
Zeszłorocznego rozwodu.
Po rozstaniu nie oddała
Od mieszkania żadnych kluczy,
Chociaż wyrok rozwodowy
Nakazał jej mi je zwrócić.
Kiedyś, kiedy byłem w pracy,
Weszła do mego mieszkania
I zabrała mego kota.
Wiecie jaki miała zamiar?
Oddać kota obcym ludziom,
Bo jak ona kota nie ma,
To ja także niech go stracę
I… „niech się rozstąpi ziemia”.
Wcześniej rozwiesiła jeszcze
Ogłoszenia na latarniach,
Że szuka pilnie osoby,
Co chętnie koty przygarnia.
Więcej kota nie widziałem.
Tak to się „była” zemściła,
Gdyż jedocześnie o kota
I o mnie zazdrosna była.
Miałem termin egzaminu,
Więc jechałem na uczelnię.
W baku mało już paliwa,
Pomyślałem, że dopełnię.
Dotarłem na stację paliw.
Nie mogłem wlewu otworzyć,
Bo zameczek zamarznięty.
Trzeba go szybko odmrozić.
Łatwo mówić, kiedy mroźnie,
A nie miałem odmrażacza.
Ale przecież nie zamarzał
Także… płyn ze spryskiwacza.
Musiałem koniecznie pobrać
Kilka kropli tego płynu,
Żeby tylko zmoczyć zamek
Do niezbędnego minimum.
Szukałem, no i znalazłem
W bagażniku samochodu.
Po co kiedyś ktoś go schował,
Naprawdę nie znam powodu.
Polałem tym płynem zamek.
Już po chwili wlew otwarłem.
Zatankowałem, ruszyłem,
Aż nagle cały zamarłem,
Bo wyprzedził mnie radiowóz.
Policjant macha lizakiem
Żebym zatrzymał się zaraz
Za „Zakaz Postoju” znakiem.
Zatrzymałem się posłusznie
Zdziwiony, że każą „dmuchać”,
Lecz na alkomacie – „zero”,
Czyżby chciał „władzę” oszukać?
Zdziwieni takim wynikiem
Wezwali drugi radiowóz.
Przyjechał po półgodzinie
Dmuchałem. „Zero” jest znowu.
Jestem już zdenerwowany,
Minął termin egzaminu.
Zapytałem o co chodzi,
Czemu do mnie taki przymus.
Mówili, że ktoś dzwonił, że
Widział, jak piję na stacji
Przy ludziach, a że z ich strony
Nie było…. żadnej reakcji,
Więc zadzwonił na policję,
Żeby pijaka zatrzymać …
Nie mógł wiedzieć, że w mym aucie
Zamek korka wlewu przymarzł.
A z kieliszka to nikt nie pił,
Bo w nim był płyn zimowy.
Co prawda to był alkohol,
Tyle, że…. metylowy.
Wyjaśniłem policjantom,
Ten pechowy zbieg omyłek.
Przeprosili mnie za kłopot…
Na egzamin nie zdążyłem,
A szkoda, bo… się uczyłem!
Miałem doła po rozstaniu
Z umiłowaną niewiastą.
Wtedy kumpel mnie namówił
Do częstych wypraw „na miasto”.
Nie miałem chęci na tańce,
Ale uznałem, że może
Gdy wypiję parę głębszych,
To mi choć trochę… pomoże.
Siedziałem właśnie przy barze
I w lustrze nad głową barmana
Widziałem, że na mnie patrzy
Ekstra laska mi nieznana.
Uśmiechnąłem się do lustra.
Ona uśmiech mi oddała.
Podeszła po chwili do mnie
Tak, jakby interes miała.
„Podała mi swą torebkę
Z zapytaniem: „Popilnujesz?
Bo i tak przecież nie tańczysz,
Tylko ludzi obserwujesz”.
Była sama, więc Jej grzecznie
Odmówiłem tej przysługi
I… poprosiłem na parkiet.
A taniec był bardzo długi…
Od tej pory, aż do dzisiaj
Co sobotę tam chodzimy.
Choć rok minął, tylko z sobą
(I torebką) wciąż tańczymy.
Dawno, bardzo dawno temu,
Kiedy nie było… „komórek”,
Zakład miał duże kłopoty:
Wpadł w zadłużeniową dziurę!
Szukałam pomocy z zewnątrz.
Musiałam właśnie zadzwonić,
Gdy nagle przy moim biurku
Dyrektor się usadowił.
Zdenerwowałam się mocno.
Bo wiem, że patrzy na ręce
Nie po to, żeby dopomóc,
Lecz żeby wymusić więcej…
Skinął ręką, bym spokojnie
Wybierała połączenie.
Dwa razy już wybierałam,
A połączenia nie miałam!
Dyrektor warknął przez zęby:
„Nie wybierzesz przed wieczorem…
Wybierz numer telefonem”!
„Dzwoniłam”… kalkulatorem.
Przed południem, choć niedziela,
Spotkałam się kumpelkami.
Wypiłyśmy po kaweczce
Zagryzając ciasteczkami.
Z początku plotkowałyśmy
Troszkę o tym i o owym,
Ale przecież w takiej grupce
Jest jeden wątek „służbowy”.
Oczywiście to „mężczyźni”
Są tematem w takim gronie.
Ja, już od roku mężatka,
One jeszcze… zaręczone.
Pod koniec naszej rozmowy
Stwierdziłyśmy, że wypada
Zrobić „numer” swoim chłopcom,
Żeby… było o czym gadać!
Każda kupi sobie… spodnie
Lateksowe i seksowne.
Sprawdzimy, czy w tym ubraniu
Na nasz widok stracą oddech?
A dla lepszego efektu
Każda by też założyła
Czarną maseczkę na oczy,
By nierozpoznaną była.
Po dwóch dniach się spotkałyśmy,
Żeby „efekty” omówić
Ciekawe, czy tej przebieranki
Są sukcesy, czy… obsuwy?
A jakie były reakcje?
Asi mąż był tak nachalny,
Że od razu Żonkę zaniósł
Wprost do małżeńskiej sypialni.
Beata opowiadała,
Że jej mąż się tak podniecił,
Że się kochali dość długo
I… z tego mogą być dzieci!
A u mnie? Mąż wraca z pracy.
Ja wystrojona w „lateksy”.
On się patrzy, ściąga buty,
Jest co raz to bardziej seksy…
Widzę w Jego oczach głód
Przechodzący w pożądanie…
Wreszcie złakniony zapytał:
„Co dziś na obiad, Batmanie”?!
Chciałem zrobić niespodziankę
Narzeczonej w Dzień Imienin.
Pięć lat jesteśmy „po słowie”
Więc postanowiłem zmienić
Narzeczeństwo na małżeństwo,
Czyli przed Nią w tajemnicy
„Zaklepałem” termin ślubu –
Na mą miłość może liczyć!
Ona mieszka z koleżanką.
I z Nią właśnie ustaliłem,
Że z różami siedząc w szafie
Zrobię niespodziankę Miłej.
Wtedy, kiedy wróci z pracy
I będzie przy szafie stała,
Koleżanka się ulotni.
Siurpryza będzie wspaniała!
Wtedy wylezę z szafy.
Zasłonięty róż wiązanką
Zaskoczę moją kobietę.
Ona mi będzie Kapłanką!
To będzie tak oryginalne,
Że zapamięta na wieki!
Nie każdy może się zdobyć
Na tej finezji wybiegi!
Niestety, było inaczej.
To ja byłem zaskoczony,
Bo siedząc jeszcze w zamknięciu
Słyszałem głos narzeczonej,
Jak zwierzała się cichutko
Z tego, że dłużej nie może
Okłamywać mnie i musi
Wyznać mi teraz w pokorze,
Że mnie zdradza już trzy lata.
Prawda boli, ale gorzej,
Że przez cały czas kłamała
I w ten sposób chce się rozejść.
Z jednej strony niby dodrze,
Że się o tym dowiedziałem.
Ale przyjemnie nie było,
Być przez trzy lata bęcwałem.
Wracałem zmęczony z pracy.
W pociągu, którym dojeżdżam,
Zawsze jest ciasno i duszno.
Na zewnątrz aura ciut lepsza.
Dzisiaj wracałem zmęczony.
Przez megafon przepraszano,
Że pociąg ma opóźnienie
Jeszcze większe, niż miał rano.
Czekając siadłem na ławce.
Przysnąłem o tym nie wiedząc.
Zbudziłem się po godzinie.
Nie spodziewałem się tego.
W czapce, co spadła na ziemię,
Błyskały jakieś monety.
Podniosłem, a tam złotówki
I stary, niemiecki… fenig.
Obok wisiał duży plakat
Na tablicy dosyć blisko
Z napisem: „Nie pozwolimy
Nikomu upaść tak nisko”!
Jechałam rano do pracy.
Nie było w nim nazbyt tłoczno
Przez to dzisiaj wyjątkowo
Miałam dość dobrą… widoczność.
W kąciku zaraz za drzwiami
Dziewczyny na mnie patrzały
I po cichu między sobą
O coś bardzo się spierały.
W końcu jedna z nich podeszła
I nieśmiało zapytała,
Jak mam na imię i zaraz
Za ciekawość przepraszała.
Wróciła do koleżanki
Bardzo niezadowolona
I wręczyła dziesięć złotych –
To była przegrana dola.
O tym, że przegrała zakład
Świadczyła jej smutna mina
I tekst: „No dobra, wygrałaś.
To jest faktycznie… dziewczyna”.
Mam na pierwsze imię Tomasz.
Dla mnie to jest obciążenie,
Bo to symbol… niewierności
A ja wierność bardzo… cenię.
Moi Rodzice od dawna
Do tego mnie namawiali,
Że chętnie by jakąś pannę
W naszym domu powitali.
Jestem ostrożny w tych sprawach.
Kilkukrotnie się „naciąłem”.
Dlatego „dmucham na zimne”,
Bliskość buduję z mozołem.
Od miesiąca w tajemnicy
Spotykamy się z dziewczyną.
Powoli się przekonuję,
Że staje się Tą… Jedyną!
Mama ciągle się pytała,
Czy staram się o dziewczynę.
Nie potwierdzałem
Wymigiwałem się… splinem.[1]
Wreszcie nadeszła ta pora,
By Rodzicom Ją przedstawić.
Zrobiłem to z zaskoczenia,
Bezpośrednio, tak vis a vis.
To miało być zaskoczenie.
I było, lecz tylko dla mnie.
Przy drzwiach stała moja mama
Ubrana niezbyt starannie
I zamiast się z Nią przywitać,
Krzyknęła do wnętrza domu:
„Ojciec! Chodź no tutaj szybko!
Nareszcie znalazł się Tomuś.
I w dodatku sam już nie jest.
Ona naprawdę istnieje”!!!
[1] Splin – inaczej chandra, apatia, przygnębienie