Bęcwał

Chciałem zrobić niespodziankę

Narzeczonej w Dzień Imienin.

Pięć lat jesteśmy „po słowie”

Więc postanowiłem zmienić

Narzeczeństwo na małżeństwo,

Czyli przed Nią w tajemnicy

„Zaklepałem” termin ślubu –

Na mą miłość może liczyć!

 

Ona mieszka z koleżanką.

I z Nią właśnie ustaliłem,

Że z różami siedząc w szafie

Zrobię niespodziankę Miłej.

 

Wtedy, kiedy wróci z pracy

I będzie przy szafie stała,

Koleżanka się ulotni.

Siurpryza będzie wspaniała!

 

Wtedy wylezę z szafy.

Zasłonięty róż wiązanką
Zaskoczę moją kobietę.

Ona mi będzie Kapłanką!

 

To będzie tak oryginalne,

Że zapamięta na wieki!

Nie każdy może się zdobyć

Na tej finezji wybiegi!

 

Niestety, było inaczej.

To ja byłem zaskoczony,

Bo siedząc jeszcze w zamknięciu

Słyszałem głos narzeczonej,

Jak zwierzała się cichutko

Z tego, że dłużej nie może

Okłamywać mnie i musi

Wyznać mi teraz w pokorze,

Że mnie zdradza już trzy lata.

Prawda boli, ale gorzej,

Że przez cały czas kłamała

I w ten sposób chce się rozejść.

 

Z jednej strony niby dodrze,

Że się o tym dowiedziałem.

Ale przyjemnie nie było,

Być przez trzy lata bęcwałem.

 

 

Po robocie…

Wracałem zmęczony z pracy.

W pociągu, którym dojeżdżam,

Zawsze jest ciasno i duszno.

Na zewnątrz aura ciut lepsza.

 

Dzisiaj wracałem zmęczony.

Przez megafon przepraszano,

Że pociąg ma opóźnienie

Jeszcze większe, niż miał rano.

 

Czekając siadłem na ławce.

Przysnąłem o tym nie wiedząc.

Zbudziłem się po godzinie.

Nie spodziewałem się tego.

 

W czapce, co spadła na ziemię,

Błyskały jakieś monety.

Podniosłem, a tam złotówki

I stary, niemiecki… fenig.

 

Obok wisiał duży plakat

Na tablicy dosyć blisko

Z napisem: „Nie pozwolimy

Nikomu upaść tak nisko”!

 

 

Twarz

Jechałam rano do pracy.

Nie było w nim nazbyt tłoczno

Przez to dzisiaj wyjątkowo

Miałam dość dobrą… widoczność.

 

W kąciku zaraz za drzwiami

Dziewczyny na mnie patrzały

I po cichu między sobą

O coś bardzo się spierały.

 

W końcu jedna z nich podeszła

I nieśmiało zapytała,

Jak mam na imię i zaraz

Za ciekawość przepraszała.

 

Wróciła do koleżanki

Bardzo niezadowolona

I wręczyła dziesięć złotych –

To była przegrana dola.

 

O tym, że przegrała zakład

Świadczyła jej smutna mina

I tekst: „No dobra, wygrałaś.

To jest faktycznie… dziewczyna”.

 

Tomasz

Mam na pierwsze imię Tomasz.

Dla mnie to jest obciążenie,

Bo to symbol… niewierności

A ja wierność bardzo… cenię.

 

Moi Rodzice od dawna

Do tego mnie namawiali,

Że chętnie by jakąś pannę

W naszym domu powitali.

 

Jestem ostrożny w tych sprawach.

Kilkukrotnie się „naciąłem”.

Dlatego „dmucham na zimne”,

Bliskość buduję z mozołem.

 

Od miesiąca w tajemnicy

Spotykamy się z dziewczyną.

Powoli się przekonuję,

Że staje się Tą… Jedyną!

 

Mama ciągle się pytała,

Czy staram się o dziewczynę.

Nie potwierdzałem

Wymigiwałem się… splinem.[1]

 

Wreszcie nadeszła ta pora,

By Rodzicom Ją przedstawić.

Zrobiłem to z zaskoczenia,

Bezpośrednio, tak vis a vis.

 

To miało być zaskoczenie.

I było, lecz tylko dla mnie.

Przy drzwiach stała moja mama

Ubrana niezbyt starannie

I zamiast się z Nią przywitać,

Krzyknęła do wnętrza domu:

„Ojciec! Chodź no tutaj szybko!

Nareszcie znalazł się Tomuś.

I w dodatku sam już nie jest.

Ona naprawdę istnieje”!!!

[1] Splin – inaczej chandra, apatia, przygnębienie

Okazja

Na weselu mej Kuzynki

Ktoś ukradł koperty z kasą.

Panna Młoda zrozpaczona,

Że żyć  zaczyna  złą passą.

 

Nikt tego nie zauważył,

Tylko Młody, z ciekawości

Chciał obejrzeć podarunki,

Jakie dostali od gości.

 

Na szczęście były kamery.

Wyszło na jaw, że złodziejem

Był mój ojciec, bo On kasy

Potrzebuje, gdyż wciąż „chleje”.

 

Od lat nie mieszkam już z ojcem.

Wiem, że wciąż walczy z nałogiem.

Lecz z tej strony Go nie znałem,

Nie przypuszczałem, że złodziej!

 

Zaraz wezwano Policję.

Był komisarz z detektywem.

Zaraz ojca zagarnęli,

Tym bardziej, że był „pod wpływem”

 

Gdy się już wszystko wydało

I z Policją nas opuszczał

Na obronę miał jedynie:

„Okazji się nie… przepuszcza”!

Od Mamy

Zamieszkałam z mym chłopakiem.

Jesteśmy jak małżonkowie.

Gotuję, sprzątam, prasuję.

Wszystko jest na mojej głowie.

 

Staram się, żeby miał wszystko.

Przy gotowaniu się męczę.

On zamiast mnie pochwalić

Mówi: Mama robi lepsze.

 

Nie przejmuję się tym zbytnio.

Uważam, że to z przekory.

Jednak dzisiaj po obiedzie

Do komplementu był skory.

 

Powiedział z zadowoleniem:

„Kochanie, gołąbki świetne,

Chyba lepsze niż u Mamy.

Nawpychałem się dziś setnie”!

 

To, co zajadał ze smakiem

I tak bardzo wychwalane,

To gołąbki… Jego Mamy

Po raz drugi… odgrzewane!

 

W przymusie…

Nagły atak niestrawności

Niespodzianie mnie popędził

W czasie pracy do WC-tu,

Pobiegłem tam bez mitręgi.

 

Po drodze mijałem szefa,

Który do mnie zagadnął,

Że mnie właśnie awansował

I pensję także dał ładną.

 

Był cośkolwiek zadziwiony,

Że się nic nie ucieszyłem,

Tylko stanąłem na chwilę

I dalej znów pogoniłem.

 

Siedziałem kwadrans w kabinie.

Gdy wyszedłem, to koledzy

Powiedzieli w zaufaniu,

Że szef przestał we mnie wierzyć.

 

Uznał, że mnie nie ucieszył

Awans na Jego zastępcę,

Więc musi sprawę przemyśleć

Ponownie i jak najprędzej.

 

Ja jedynie w tamtej chwili

Mogłem myśleć tylko o tym,

By zdążyć do ubikacji;

Nie miałem czasu na „ochy”.

 

Pachnie…

Spotykam się już z facetem

Prawie całe dwa tygodnie.

Pierwsze zapoznawcze randki

Były dość nudne, bez podniet.

 

Dziś do Niego po raz pierwszy

Przytulić się odważyłam

Było mi naprawdę miło,

Więc dłużej w uścisku byłam.

 

Powiedziałam Mu na ucho,

Że dziś bardzo ładnie pchnie.

On się zmieszał, ale zaraz

Odpowiedział dość poważnie:

 

„Nie chciałem tego poruszać.

Gdy zaczęłaś, to odpowiem:

Dzięki, lecz tego samego

Nie mogę stwierdzić o Tobie”.

 

Przybyli „u Ani”

Mój pokój jest położony

Na parterze kamienicy.

Mam w nim wszystko co potrzebne,

Żebym taniec mogła ćwiczyć.

 

Felerem mego mieszkania

Jest, że z poziomu chodnika

Widać, szczególnie po zmierzchu,

Jak  w rytmie muzyczki… fikam.

 

Ba, wszystkie moje mebelki

Zinwentaryzować można.

Nawet to, co mam na stole

Bez trudu każdy rozpozna!

 

Kiedyś tak mi się zdarzyło,

Że po  kąpieli wieczornej

Owinięta tylko w ręcznik

Zajadałam się… popcornem.

 

Po jakimś czasie z gorąca

Poczułam się dość nieswojo.

Zrzuciłam ręcznik, a potem

Uległam błogim nastrojom.

 

Gdy mi się już polepszyło

To za siebie się zabrałam.

Rozrzucone kosmetyki

Po kątach pokoju szukałam.

 

Cały czas byłam naguśka.

Wtedy się zorientowałam,

Że cały czas bez ubrania

Po izbie „paradowałam”.

 

Rolety nie opuszczone,

Więc podeszłam „pod okienko”

A tam chyba już pięć osób

Wywołuje – „wyjdź, panienko”.

Portfel

Zawsze mam przy sobie portfel

I tej zasady się trzymam.

Ale raz się przydarzyło…

Sprawdzam, a portfela nie mam.

 

Pozostawiłem go w domu

To było dla mnie pewne.

Tak się złożyło, że w tym dniu

Nic nie było mi potrzebne.

 

Kilka dni później, gdy byłem

Tete a tete z mą Ukochaną,

W portfelu  zamiast „gumek” był

Liścik, w którym napisano:

 

„Na to chyba jest za wcześnie”.

Rozpoznałem pismo Taty.

Mam dwadzieścia cztery lata.

Czy jeszcze dostanę „baty”?