Spisane wierszem krótkie opowieści osób, które przeżyły różne (smutne, wesołe, dziwne czy krępujące) zdarzenia i publicznie podzieliły się tymi faktami. Dotyczą osób w różnym wieku, różnego statusu społecznego, czy materialnego. Zdarzyły się także w różnych miejscach i czasie. Tymi tematami zająłem się w roku 2014.
Miałem przypadkową styczność,
Jak to mówią… twarzą w twarz,
Z osobą która na studiach
Była mym… koszmarem nie raz.
Ucieszyło Ją spotkanie,
I bez ogródek zaczęła
Przypominać młode lata…
A mnie dławiła cholera!
Bo tylko kiwałem głową.
Siedząc milcząco, w bezruchu.
Całej swej siły użyłem,
By wstrzymać się od wybuchu.
Chcę zauważyć, że kiedy
Siedzisz u stomatologa,
Lepiej go nie denerwować.
Riposta może być… sroga!
Czternaście tygodni temu
Córka miała wypadek.
Połamała piszczel w nodze…
Przeżyła tygodnie łzawe.
Gdy nareszcie zdjęto Jej gips,
Jeszcze przez tydzień musiała
Mieć na nodze opatrunek.
Ból dzielnie wytrzymywała.
Rano wszyscy jeszcze spali,
Kiedy obudził mnie lament.
To Córka płakała jak bóbr.
Przenikliwy był to lament.
Byłem pewny, że córeczce
Coś się stało niedobrego.
Pobiegłem do Jej pokoju.
Musiałem wiedzieć… dlaczego?
Powód do płaczu „istotny”,
Lecz go zrozumieć nie umiem.
Zobaczyła chorą łydkę…
Kiedy zdjęła opatrunek.
Nie zdawała sobie sprawy,
Że pod gipsem… będą… włoski!
Przez całe „aż” trzy miesiące,
Dosyć długie Jej urosły.
Ma żona jest blondyneczką.
Córka jest brunetką po mnie.
Zawsze depiluje nóżki,
Żeby wyglądać wytwornie.
Mama Ją w tym popierała.
Ja też rozumiałem powód.
By pozbyć się owłosienia
Nie ma innego sposobu.
Z czego wynikła afera?
Lekarz te włoski zobaczył,
Kiedy zdejmował gips z nogi.
Czy to powód do „rozpaczy”!
Tak! Bo doktor jest przystojny
I wpadł „do oka” Córeczce.
Musiał widzieć te „odrosty”…
Czy to nie za mało jeszcze?
Usłyszałam wielkie krzyki
Z pokoiku mego synka.
To ma żona, jego matka
Darła się jak pijak w szynkach.
Powód? Zadanie z „matemy”,
Które synek źle rozwiązał.
Pukała Go palcem w główkę:
„Żebyś Ty nareszcie… zmądrzał:!
„Daj Mu spokój” zakrzyknąłem
Patrząc na Jej obliczenia.
Miały one dużo błędów.
Jej umiejętność to ściema!
Syn miał o wiele więcej
Wyników dobrych niż Ona.
Jestem w niełasce u Żony.
Jest śmiertelnie obrażona!
Zostałam… adoptowana
Kiedy miałam roczek tylko.
Swojego ojca poznałam,
Gdy byłam dużą dziewczynką.
Wydawał się początkowo
Być całkowicie w porządku.
Byłam pewna, że dla Niego
Znajdę miejsce w serca środku.
Ale wyszły… komplikacje.
Po miesiącu znajomości
Mój ojciec się zorientował,
Że na „cienkich” trafił gości.
Po prostu żyją na stopie
Od pierwszego do pierwszego.
I nie mogą mu pożyczyć
Nawet :„grosza złamanego”.
Wówczas nagle zerwał kontakt,
A na „fejsie” robił wpisy
Treści porażającej, że
„Na dzieci nie ma… co liczyć”.
Podczas czytania gazety
Zobaczyłam fotkę chłopca
Poznanego na Facebooku.
Nie byłam dla Niego obca,
Bo… byliśmy raz na… randce.
Świetnie się wtedy bawiłam.
Czułam, że to dla mnie chłopak…
Lecz znajomość się skończyła.
Po prostu nie reagował
Na moje próby łączności.
Nie odpowiadał na żadne.
„Szkoda” – myślałam bez złości.
Ucieszyłam się, że teraz
Znowu spotkam Go na blogu!
Lecz niestety Jego fotka
Była w dziale… nekrologów.
Nie mamy niestety swoich
Biologicznych, własnych dzieci,
Więc prowadzę dom zastępczy
Dla czwórki małych Berbeci.
Jesteśmy dla Nich rodziną
Wprawdzie zastępczą, lecz jednak
Chcemy dać im lepsze życie,
Bo są po wielu tragediach.
Teraz tak się ułożyło,
Że nowi wychowankowie
Mają ciemny kolor skóry
I inne włoski na… głowie.
Nie wiem czemu, ale często
Ktoś zapyta mnie czy One
To rodzone nasze dzieci
I… czemu są odmienione?
Mając dość tych głupich pytań
Odpowiadam żartem głupim:
„Pojmałem Je dla… kasiory
I czekam, aż ktoś wykupi”.
Dzisiaj także się zdarzyło,
Że ciekawość jednej pani
Zaspokoiłam podobnie.
Odeszła trzaskając drzwiami.
Nie minęło dziesięć minut,
A dowiedziałam się, że ktoś
Doniósł na nas na Policję
Z zazdrości, głupoty, na złość???
No i… cały dzień spędziłam
W komisariacie policji
Na wyjaśnianiu sytuacji.
Satyryk by tego nie zmyślił…
Mój dwuipółletni letni synek
Jeździ już na… hulajnodze.
Ja Go tego nauczyłem,
Choć natrudziłem się srodze.
Teraz śmiga, aż się kurzy.
Nie mam już nad nim … kontroli.
Ciągle mu mówię – uważaj
Bo wywrotka… bardzo boli!
Lecz on jeździ coraz szybciej
Nie zważając na nic wokół.
Ja, choć przecież nie ułomek,
Nie dotrzymuję mu kroku!
Lecz ostatnio na spacerze
Nabrał tak dużej prędkości,
Że przewrócił się, niestety.
Smutek był zamiast… radości.
Stało to się w sytuacji,
Gdy omijał dzieci grupę.
Nie dość, że się był przewrócił,
To wpadł jeszcze w… sporą kupę!
W trzeciej klasie podstawówki,
Tuż przed Bożym Narodzeniem,
Urządzaliśmy „Jasełka”.
Mnie to kręciło… szalenie!
Oczywiście były próby,
Ale nie wszystkie dzieciaki
Dosyć wyraźnie śpiewały
I efekt był dość nijaki.
Wychowawczyni stwierdziła,
Że „bardzo dobrze by było
Mikrofon zainstalować,
To by sprawę poprawiło”.
Od razu się pochwaliłem,
Że rodzice taki mają,
Bo go widziałem w szufladzie,
Choć go przede mną… chowają.
Od razu Jej obiecałem,
Że go przyniosę do szkoły.
Będzie się wszystkim podobać.
Tato zawsze jest wesoły.
Następnego dnia po lekcji
Podałem Jej, co obiecałem.
Ona to wzięła do ręki
I krzyknęła: „Co mi dajesz!
To nie mikrofon dla dzieci!
Masz oddać go tatusiowi!
I nie zdziwię się, gdy tato
Skórę Ci porządnie złoi”.
Zamarłem na taki okrzyk.
Teraz wiem, że Jej podałem
Coś innego niż mikrofon,
Który przynieść obiecałem.
Bo to nie żaden mikrofon,
Tylko wibrator Mamusi.
Wtedy jeszcze nie wiedziałem,
Że moja Mamunia…. „musi”…
Obok firmy, gdzie pracuję
Mieści się niewielki bank.
Przy nim miejsca postojowe
Na kilka niewielkich aut.
Parking jest własnością banku.
To prawdziwy „Złoty Graal”.
Wiem o tym od mojej Ciotki –
Ona wie, jak „robić szmal”.
Dogadała się z Prezesem,
Bym parkował nieformalnie
Na ich miejscach postojowych.
„Na oko”… było legalnie.
Pewnego dnia, już po pracy,
Tak jak zwykle zamierzałem
Wrócić spokojnie do domu,
Lecz auta tam nie „zastałem”!
Dziwne. Przecież na parkingu
Zamykam auto dokładnie.
„Cóż się stało”? Pytam ciotkę,
Choć chciałbym bardziej dosadnie.
Ona odparła, że owszem,
Bo się właśnie dowiedziała,
Że parking został… sprzedany,
A nic o tym nie wiedziała.
Jakieś dwie godziny temu
Auto zabrała… laweta.
Muszę je teraz…wykupić…
Przecież to drobiazg, detal…
Nareszcie mi się udało
Zrzucić pięćdziesiąt pięć… kilo.
Byłam opasła, lecz teraz
Nie jestem nazbyt otyłą.
Mam jeszcze lekką nadwagę.
Przez rok nad tym pracowałam
Był także okres zwątpienia,
Ale się nie poddawałam!
Zmieniłam do gruntu dietę,
Biegałam dużo. Ćwiczyłam,
Żeby szybko i bezpiecznie
Nadmiar kilogramów zbijać.
No i nie mam dzięki temu
Większych fałdeczek na brzuchu.
Prawie pozbyłam się boczków.
Cały czas jestem w ruchu.
Wczoraj, jak zresztą co tydzień,
Poszłam na… duże zakupy.
Rozum kupuje, nie oczy.
Nie mogę przecież znów utyć.
Bardzo nie lubię… kolejek.
Wystarczy jedna na tydzień.
W jednym miejscu kupię wszystko
Bez czekania, prawie migiem.
No i wybór mam ogromny.
Mogę chodzić i wybierać
Jaja, chude mięsko, owoc…
Dawno nie jadłam… burgera!
Nie kupuję nic mącznego
Ani tym bardziej słodkiego,
Jednak wózek z zakupami
Napchany jest „do pełnego”.
I to było powodem, że
Grupka bezczelnych gówniarzy
Wykrzyczała do mnie kilka
Niewybrednych komentarzy.
W stylu: „Ludzie! Patrzcie na nią!
Ale obżartuch! Nie dziwne,
Że masz taką wielką dupę!
Wyglądasz bardzo ohydnie!”
A sami, bo to widziałam,
Także wiele kupowali:
Słodkie napoje, cukierki.
Niczym się nie krępowali!
W tej grupie siebie widziałam,
Ale tę sprzed kilku laty.
Też kupowałam cukierki,
Chipsy i inne „ciabaty”.