Spisane wierszem krótkie opowieści osób, które przeżyły różne (smutne, wesołe, dziwne czy krępujące) zdarzenia i publicznie podzieliły się tymi faktami. Dotyczą osób w różnym wieku, różnego statusu społecznego, czy materialnego. Zdarzyły się także w różnych miejscach i czasie. Tymi tematami zająłem się w roku 2014.
Byłam w maju na festynie
Ku czci Świętego Floriana.
Zapoznałam tam strażaka.
Wyglądał bosko jak amant!
Pięknie mu było w mundurze.
Wiem, że to zabrzmi jak banał,
Gdyż zaczęłam z nim flirtować,
Tak byłam oczarowana.
Na odchodnym poprosiłam,
By dał numer telefonu
Z zastrzeżeniem, że na pewno
Nie przekażę go nikomu.
Bez zwłoki wyjął karteczkę.
Chociaż bałam się odmowy
Napisał dla mnie ten numer:
„Sto dwanaście”. Alarmowy!
Wyjechałam na wakacje
Tak bardzo oczekiwane.
Przez cały tydzień odpocznę,
Bo nerwy mam dość sterane.
W trakcie podróży mój chłopak
Zerwał ze mną przez SMS.
Nie chciał tego zrobić w oczy,
Bo zrobiłabym aferę.
Pierwszego dnia po przyjeździe
Byłam bardzo załamana.
Tylko siedziałam w schronisku
Sama od wczesnego rana.
Drugiego dnia, już na szlaku,
Stopy obtarłam pechowo,
Że ledwo z trudem wróciłam
Najbliższą możliwie drogą.
Miałam nadzieję, że szybko
Będę śmigać jak sarenka,
Lecz przez cały następny dzień
Też była nieznośna męka.
Dziś rozpoczął się dzień czwarty.
Nadal jeszcze boli noga,
A w dodatku twarz mi spuchła.
Jestem podobna do doga!
Czy dostałam uczulenia?
Może to jakaś przestroga?
Zostały trzy dni urlopu.
Co mi się przytrafi jeszcze?
Bo kiedy o tym pomyślę,
To przeszywają mnie dreszcze!
Działo to się w zeszłym roku.
Zaspałam na ważny wykład.
Ubierałam się w pośpiechu.
Sytuacja dość niezwykła.
Pobiegłam do samochodu.
Jechałam szybko, jak mogłam .
Późno, więc parking zapchany.
Wreszcie jakoś się dowlokłam…
Weszłam do auli. Słuchacze
Czekali na mnie od rana.
Przez spóźnienie, pośpiech, nerwy
Byłam dosyć mocno zgrzana.
Z wielką ulgą zdjęłam sweter.
Ku swojemu przerażeniu
I uciesze audytorium
Stwierdziłam braki w odzieniu.
Patrzy na mnie setka ludzi.
Wszyscy kompletnie ubrani,
A ja, ich wykładowczyni,
Mam na sobie tylko stanik!
Mam męża informatyka.
Serwisuje komputery.
Zawsze odzyskuje z dysków
Zgubione pliki, foldery…
Młodszy brat też jest żonaty.
Zdjęć i kobiet on fanatyk.
Szwagierka przez nieuwagę
Skasowała jego zdjęcia.
Poprosiła mego męża,
Żeby by je odzyskać zechciał.
Dziś właśnie z samego rana
Mego męża przyłapałam
Jak w łazience na tablecie
Oglądał kobiece ciała.
Modelkami są: szwagierka
I inne bezwstydne panie.
Na wszystkich fotach frywolność,
Lubieżność lub wyuzdanie.
Te zdjęcia to efekt prośby
Szwagierki przed kilku dniami.
Nie wiedziałam, że brat z żoną
Zajmują się pornolami
Mój pięcioletni syneczek
Powiedział do mnie niedawno:
„Mama, zrób mi zaraz loda,
Nie bój się o moje gardło”.
Powiedziałam OK synku
I wyjęłam dla potomka
Z lodówkowej zamrażarki
Bardzo pysznego Danonka.
Rozdarłam opakowanie
I podałam mu do ręki.
„Mamo, to nie tak się robi!
Musisz mi spuścić spodenki”!
Byłam w szoku. Co on mówi!
Wypytałam o konkrety.
Posądziłam przedszkolankę
O takie niecne podniety.
To była dziewczynka grupy.
Ona właśnie próbowała
Ściągnąć spodenki, bo zaraz
Lodzika zrobić mu chciała.
Jaki morał z opowieści?
Co oznacza taka draka?
Ludzie!
Uważajcie, co mówicie
I robicie przy dzieciakach!
Po czterech latach partnerskich
Wziąłem ślub z moją dziewczyną.
Na wesele zaprosiła
Kolegę z rudą czupryną.
Znają się od podstawówki.
Ja nic o nim nie wiedziałem.
Kiedy trochę wypiliśmy
O Żonie z nim rozmawiałem.
Opowiedział mi historie
Z bliższej i dawnej przeszłości.
Nawet przybliżył mi fakty
Z jej ostatniej znajomości.
Było nawet trochę śmiechu.
Nagle zabrakło mi tlenu,
Kiedy „Rudek” opowiedział,
Co było dwa lata temu:
„Przyłapałem ich w ogródku
Całkiem nagich, tak jak w Raju.
Nie wiedzieli, że ich widzę,
Jak się wspólnie zabawiają”.
On mówił, że to DWA lata!
Teraz nie wiem, co mam zrobić:
Czy awanturę mej żonie,
Czy „tamtemu” gębę obić.
Kiedyś, trzydzieści lat temu,
Antena satelitarna
To była na naszej wsi rzecz
Całkowicie nadzwyczajna.
Będąc dzieckiem wprost marzyłam
O czymś takim na mym domu.
Oszczędzałam na swój „talerz”
Nie mówiąc o tym nikomu.
Pewnego razu mój ojciec
Oznajmił mi, że szwagroszczak
Może załatwić „patelnię”
Większą niźli u proboszcza.
Muszę jednak się dołożyć,
Bo im brakuje trzy stówki.
Skąd wiedzieli, że mam kasę?
Dałam im wszystkie złotówki.
Dopiero po pięciu latach
Wydało się, że szwagroszczak
Tą super antenę po prostu
Od kogoś za darmo dostał.
Miałam przed kilkoma laty
Już prawie narzeczonego.
Ale jednak z nim zerwałam.
Dzisiaj opowiem, dlaczego.
Poszliśmy razem, by kupić
Pierścionek zaręczynowy.
Wymarzyłam sobie, żeby
Był zupełnie wyjątkowy.
Oglądaliśmy pierścionki
Bardzo zaaferowani.
Oferta duża, lecz ciągle
Nie jesteśmy przekonani.
Podszedł do nas sprzedający
I zapytał nas o limit,
W jakim zmieścić ma się cena.
Ciekaw był naszej opinii.
Wtedy odezwał się chłopak
Cedząc przez wargi wydęte:
„Nic zbyt ekstrawaganckiego.
Mam przyrodzenie tak wielkie,
Że nie muszę go sztukować
Nawet najmniejszym diamentem”!
W mojej firmie większość ludzi
Ma służbowe telefony.
Przeważnie są to najnowsze
I wypasione smartfony.
Tak się zdarzyło, że wczoraj
Zginęły gdzieś dokumenty –
Ważny segregator umów,
Który zawsze był zamknięty.
Wszyscy w biurze go szukali,
Lecz niczego nie znaleźli.
Szef włosy wyrywał z głowy,
Tak tym faktem się rozeźlił.
Po dwóch godzinach szukania
Szef mi przysłał na smartfona
Ważny SMS: „Mam w reku
Poszukiwany eksponat.
Praktykantki przez pomylkę
Schowaly go w zlym pokoju.
Już mozecie isc do domu
Po tym dniu stresu i znoju”.
Pośpiesznie mu odpisałem:
„Dzieki” – tak się wydawało,
Ale w rzeczywistości
Inaczej to wyglądało.
Zamiast wpisać „e” literkę
Sąsiednie wcisnąłem „w”–u.
Wyzwałem miłe dziewczyny
Przez jeden głupiutki szczegół!
Płakała w słuchawce babcia,
Że brakuje jej pieniędzy.
Że nie ma już nawet na czynsz
I właściwie żyje w nędzy.
Prosiła mnie o pożyczkę,
Choć jej trudno mówić o tym.
Niewiele jej pożyczyłem.
Mogłem tylko trzysta złotych.
Następnego dnia poszedłem
Odwiedzić biedną babunię.
To, co w jej domu zastałem,
Wypowiedzieć wprost nie umiem.
Babcia zrobiła imprezę
Dla kilkorga rówieśników
Jota w jotę taką samą,
Którą ja w akademiku
Dla kolegów urządzałem,
Kiedy całą sesję zdałem.
Teraz babcia mnie unika.
Dla mnie to gorzka nauczka.
Na wypłatę tęsknie czekam.
Jestem „zrobiony na wnuczka”?