Spisane wierszem krótkie opowieści osób, które przeżyły różne (smutne, wesołe, dziwne czy krępujące) zdarzenia i publicznie podzieliły się tymi faktami. Dotyczą osób w różnym wieku, różnego statusu społecznego, czy materialnego. Zdarzyły się także w różnych miejscach i czasie. Te wierszyki spisałem na przełomie lat 2015 2016.
Wczoraj miałam urodziny.
Rodzinne tradycje – święte:
Każą budzić Jubilata
Życzeniami i prezentem.
Przebudziłam się ciekawa,
Co też mi uszykowali
Na szesnaste urodziny
Moi rodzice kochani.
Mama weszła do pokoju.
Złożyła… pranie na łóżku.
Spojrzała na mnie przelotnie
I westchnęła: „Wstań flejtuszku,
Dzisiaj Twoje urodziny”…
I co roku mnie przymusza
Słuchać o wpadce z mym ojcem
I rodzeniu mnie w katuszach”.
Nasz domek stoi w ogródku.
Działeczka jest ogrodzona.
Od frontu podjazd pod ganek,
Zieleń jest po wszystkich stronach.
Wiosną zawsze mam robotę
Przy przekopaniu zagonków.
Ostatnio miałem zajęcie
Na poletku z tyłu domku.
Mają tam byś posadzone,
Albo wysiane warzywa.
To niezbyt fajne uprawy,
Więc mama je z tyłu skrywa.
Żeby się zbytnio nie nudzić,
Mam muzyczkę na słuchawki.
Przyniosłem także narzędzia:
Szpadel, gracę, no i grabki.
Nie włączając jeszcze dźwięku
Do kopania się zabrałem.
Chciałem najpierw skopać ziemię,
W ciszy odpocznę, myślałem.
A to był jednak zły pomysł.
Sąsiedzi widząc słuchawki
Myśleli, że nie usłyszę
Ich dosyć frywolnej gadki.
Na co dzień mili i grzeczni.
„Dzień dobry” ci odpowiedzą.
Czasem nawet przy herbatce
Wspólnie z nami też posiedzą.
Myśląc, że ja nic nie słyszę
Rozmawiali na mój temat.
Z dosyć wulgarnej rozmowy
Okazywało się, że ja:
– Jestem ćpunem, no bo jeżdżę
Z nieznanymi im kumplami.
– Alkoholikiem, bo ojciec
Wódę w knajpie „chlał litrami”!
A jeszcze, i to niedawno,
Wyrzucałem kilka puszek
Po browarach „tych zielonych”,
Więc „nałogowiec” być muszę.
– A jeszcze podobno było,
Że mój ojciec sam się zapił,
Wcześniej, to jeszcze dwa razy
Musiał On na odwyk trafić!
– Jest alfonsem, no bo często
Sprowadza do domu „pindy”-
To są moje koleżanki,
A nie jakieś lafiryndy.
Gdy zimno, czekają u mnie,
Na przyjazd busa po szkole.
U mnie w domu mają cieplej,
Inaczej byłyby chore.
– „ Jest gangsterem, bo ma ryja
Poobijanego równo”…
A ja jeżdżę na rowerze,
O wywrotkę więc nie trudno…
Niby nic strasznego, ale
Niezbyt miło jest usłyszeć
Od sąsiadów takie słowa,
Jakie przytoczyłem wyżej.
Na co dzień są „jak aniołki,
Że tylko do rany przyłóż”.
Zerwę z nimi wszelki kontakt.
Na to chamstwo nie ma zmiłuj!
W samochodzie znajomego
Na… kajdanki natrafiłem.
Nie bardzo mnie to zdziwiło,
To ochroniarz i osiłek.
W ochronie mienia pracuje,
Dla niego to jest normalne,
Że ten sprzęt wozi ze sobą.
Dla mnie było…oryginalne!
Zobaczyłem, że kajdanki
Mają przypięte kluczyki,
Więc dla żartu sam się skułem.
Zatrzasnęły się jak… wnyki.
Po fakcie się okazało,
Że… kluczyki nie pasują.
Było dobrze po północy,
Więc też zatrzaśnięte … biuro.
Spałem w samochodzie dotąd,
Póki nie przyszedł ochroniarz
Z kluczykami, by otworzyć
Kajdanki na moich dłoniach.
Kombinował na „wsie strony”,
Że aż nadgarstek mi napuchł.
Na policję aż wstyd dzwonić.
Zawieźli mnie do… strażaków!
Ci po prostu wzięli cęgi
I uwolnili mnie z „kajdan”.
Nie było zbyt miło dla mnie,
Lecz dla Nich to była … frajda!
Od pół roku bezskutecznie
Stałej pracy poszukuję.
Rozesłałam już swe CV,
Na oferty oczekuję.
Straciłam prawie nadzieję,
Że ktoś mi na nie odpowie.
Czyżby nie było zajęcia
Dla podobnych do mnie kobiet?
Dzisiaj jednak zadzwoniła
Babeczka z firmy, do której
Wysłałam kiedyś ofertę
I fotkę… swój wizerunek.
Chwilę pogadała o niczym,
I zaraz do sedna przeszła.
Zażądała, by papiery
Na „nienormalność” jej… przesłać.
Zaskoczyła mnie zupełnie
Posądzeniem o głupotę.
Odrzekłam, iż jestem zdrowa,
A ona zgrywa idiotę.
W odpowiedzi usłyszałam
„Przepraszam Panią najmocniej.
Myślałam, że rekrutacja
Skończy się wreszcie owocnie.
Poszukujemy wyłącznie
Osoby zdiagnozowane.
Pani zdjęcie mnie zmyliło.
I stąd taki głupi zamęt.
Zostaliśmy razem z mężem
Wezwani do syna szkoły,
Bo… spreparował zwolnienie,
Przynosząc „jakieś bazgroły”.
W dodatku śmie okłamywać
Nawet Pana dyrektora,
Że to nie On nagryzmolił
Alfabetycznego stwora.
Poszliśmy, żeby wyjaśnić.
Mój mąż z „bananem” na twarzy
Podsłuchiwał, jak tłumaczę,
Że nie synek to „wysmażył”,
Jedynie ja własnoręcznie
Wpisałam do notesika.
„Kulfony” to moje pismo –
Wpis robiony „na chybcika”.
Dziś przyznałam Jemu rację
Gdy mówił mi, że gryzmolę
Jak dzieciak, który niedawno
Rozpoczął… naukę w szkole.
Lubię malować z pamięci.
Zwykle siedzę w domu sobie
I przenoszę na blejtramę
Sytuację, postać, obiekt.
Czyli to, co pamiętałam.
A jak pamięć zawodziła
Często sięgałam po fotki.
Ta metoda się sprawdziła.
Kiedyś coś mnie podkusiło
I umyśliłam wyjść w plener.
Wiosenna pogoda była.
Słońce to twórczy element.
Poszłam do parku, bo blisko.
Znalazłam czynną fontannę.
Przy niej drzewa, krzewy, kwiaty:
Jakbym widziała „Zuzannę”!
Piękny motyw: Ona w parku
Przy fontannie siedzi skromnie.
Fontannę zaraz skopiuję,
Zuzanna? Podobna do mnie!
Usiadłam na wprost fontanny.
Za ławeczką szemrze… strumyk.
Woda z obydwu stron płynie.
To uspokaja mój umysł.
Przez kilka godzin w spokoju
Malowałam swoje dzieło,
Gdy nagle dwóch chuliganów
Nie wiadomo skąd się wzięło.
Jak mnie tylko zobaczyli,
Zaczęli się do mnie zbliżać.
Jeden z nich wyjął telefon
I rozpoczął mnie… nagrywać.
Przez cały czas rozmawiali,
Ale nic nie rozumiałam.
Ich rozmowa dla mych uszu
Była slangowa, niedbała.
Myślałam, że chcą zobaczyć
Moją twórczość „na gorąco”,
Ale nic bardziej mylnego.
Potraktowali mnie… kpiąco!
Wyszydzili moją pracę
Okrzykami – „to okropność”!
Ten młodszy głupio się śmiejąc
Z rozmachem w sztalugę kopnął.
Krzyczał młodzieńczym falsetem
„Prank, to był prank, to był prank!”
Znam te gadki, zrozumiałam.
Według niego to był żart!
Dla „żartu” zniszczył wyniki
Mej kilkugodzinnej pracy.
Połamał kasztę z farbami
I jednocześnie zahaczył
O podmurówkę fontanny
I… cały animusz stracił.
Nie goniłam, gdy uciekli.
Zapamiętałam ich twarze.
Zgłoszę sprawę na Policję,
Za napaść Sąd ich ukarze.
Jestem Kasia. Mam maturę.
Studiuję na pierwszym roku.
Mimo tego mój ojczulek
Śledzi mnie na każdym kroku!
Tylko On i żaden inny
Mężczyzna może iść ze mną,
A szczególnie wtedy, kiedy
Na ulicy jest już ciemno.
Mam dwie siostry już zamężne.
Wyfrunęły obie z domu.
Tato po to mnie pilnuje,
By mnie „nie oddać” nikomu!
Moja mała siostrzenica
Na swe piąte urodziny
Zamarzyła mieć… kucyka;
Pluszowy ma być, nie inny.
Szliśmy z ojcem i… z pluszakiem.
Ja niosłam dla Małej prezent.
Nowy i przystojny sąsiad
Pomoc oferował szczerze.
Spojrzał przy tym dosyć dziwnie.
Ojciec to spojrzenie złapał
I powiedział, by on słyszał
I ostudził ten swój zapał:
„Kasia od małego dziecka
Cierpi na lekkiego bzika
I nigdy nigdzie nie wyjdzie
Bez pluszowego konika”.
Jest szansa, że znów Go spotkam
I będę dążyć do tego,
Żeby wyjaśnić to faux-pas.
Tato, nie zabronisz tego!
Oświadczyłem swym rodzicom,
Że zamierzam pójść do wojska,
Gdyż to jest mój obowiązek
I na to też czeka Polska.
Spojrzeli tylko po sobie
I zaczęli śmiać się głupio.
Rechotali chyba kwadrans,
Na dodatek jeszcze… tupiąc.
Tato sczerwieniał na twarzy.
Ja myślałem, że to zawał.
On… uważał , że Go wkręcam,
Że to z mojej strony kawał!
Najgorsze w tym jest jednak to,
Że ja zupełnie poważnie
Rozważam służbę wojskową
I mówiłem to wyraźnie.
A Rodzice z rozbawieniem
Pomyśleli, że Ich wkręcam.
Nie wiem, czy Tata nie zacznie
W jakiś sposób mnie… zniechęcać.