Zaloty, nieloty

Moja kumpelka wyznała,

Że obawia się panicznie

Pingwinów, ptaków we frakach,

Choć przecież są takie śliczne.

 

Pomyślałam, że  mnie wkręca,

Bo gadała po pijaku,

A przez lata na ten temat

Nie dawała żadnych znaków.

 

Łaził za nią pewien kumpel.

Był na naszym roku studiów.

Przymilał się, nadskakiwał,

Ale dotąd jej nie… uwiódł.

 

Miał być bal dla przebierańców.

Tak dla jaj mu poradziłam,

By w stroju pingwina do Niej

Z zaskoczenia się przymilał.

 

Zrobił to. Się okazało,

Że naprawdę się ich boi.

Strach jakiego doświadczyła,

Nagle Jej siły podwoił.

 

Chociaż drobna, niewysoka,

Tak „ptaszkowi” przyłożyła,

Że złamała mu dziób – szczękę,

Aż  sobie rękę zraniła.

 

Zabrało ich pogotowie.

Chirurdzy wnet naprawili.

Nim mu buźka się zagoiła,

To w parę się połączyli …

 

Jak w przysłowiu…

Szef prosił mnie, bym we wtorek

O siódmej przyszedł do Niego,

Bo musimy… porozmawiać.

Zdziwiło to mnie, dlaczego

Wyznaczył nasze spotkanie

Aż tak wcześnie, a nie później,

Gdyż zwykle zaczynam pracę

O dziesiątej przed południem.

 

Co miałem zrobić? Mus, to mus.

Szkoda, że zapomniał o tym,

Że miał jechać w delegację

I nie mógł zdążyć z powrotem.

 

Trzy godziny miałem „w plecy”,

Bo nie było sensu, żebym

Jechał do domu i wracał;

Miałbym sam siebie odwiedzić?

 

Przeprosił mnie, kiedy wrócił.

Nie miał czasu tego dnia,

Więc kazał przyjść znów o siódmej

W piątek przyszłego tygodnia.

 

Przyszedłem, a tu jego nie ma.

Wkurzyłem się bardzo, aż mi się

Wyrwały z gardła epitety

Widoczne na męskim striptizie.

 

Już miałem wyjść, gdy spod biurka

Szef wyczołgał się spocony.

Chyba kabelki tam sprawdzał,

Bo pecet był rozłączony.

 

Nie zwracał na mnie uwagi,

Tylko nadal sprawdzał… kable.

Gdy wreszcie połączył wszystko,

Rzekł: „Co nagle, to po diable”.

 

Wtedy to dotarło do mnie,

Że mój szef działa… rozsądnie.

I zamiast „ ad hoc” on woli

„Śpieszyć się, ale powoli”.

 

I wtedy raptownie sobie

Przypomniałem to przysłowie:

„Jak się człowiek spieszy,

To się diabeł cieszy”.

 

Zrozumiałem, że pryncypał

Jest rzeczowy, pragmatyczny

I postępuje przeważnie

W sposób rzeczowy, logiczny.

 

 

Różnica…

Jestem kobietą dojrzałą

Bez małżeńskich obowiązków.

Żyję z milutkim facetem

W luźnym, nieformalnym związku.

 

Spotykam się z nim od pół roku.

Choć jest o dziesięć lat starszy.

Facet już jest „po czterdziestce”,

Lecz nie mam na co się skarżyć.

 

Poszłam z Nim na ślub kuzynki,

By poznała Go rodzina.

O naszej różnicy wieku

Wcześniej wszystkich uprzedziłam.

 

Liczyłam na to, że Bliscy

Uszanują ten mój wybór.

Nie przewidziałam, że będzie

Obiektem samych…podziwów!

 

Po przedstawieniu Rodzinie

Wszyscy krewni bez wyjątku

Uznali, że to właśnie ja

Jestem starsza w naszym związku!

 

Lapsus

Moja babcia choć wiekowa

Fizycznie jest w dobrej formie,

Lecz samotności od zawsze

Obawiała się potwornie.

 

Żyła w swoim towarzystwie,

Od kiedy została wdową.

Miała kilka przyjaciółek –

Małe, lecz zażyłe grono.

 

Więc kiedy poumierały,

Zmieniła swoje zwyczaje

I postanowiła mieszkać

W domu starości na stałe.

 

Nie chciała żyć w samotności,

Więc ułożyła tak wszystko,

Żeby do końca swoich dni…

Udzielać się  towarzysko!

 

Ja często Ją odwiedzałam.

Znałam Jej upodobania.

Rozumiałam, że samotność

Ciężka jest do wytrzymania.

 

Kiedyś była ta szczególna

Okazja na odwiedziny.

Babunię, jako najstarszą

Osobę z mojej rodziny

Przyszłam zaprosić na mój ślub

I oczywiście wesele.

Chyba z nerwów wyrwał mi się

Lapsus, psota, żart, figielek.

 

Wręczając Jej zaproszenie

Powiedziałam: „Mam nadzieję,

Że dożyjesz”, na co Babcia:

„Poczekam, aż Ty… zmądrzejesz”.

 

Naleweczka

Bardzo często moja chrzestna

Odwiedzała mych rodziców.

Teraz wiem, że te wizyty

Odbywały się dla… picu!

 

Bardzo Ją lubiłam, bowiem

Prezenty mi przynosiła.

Zawsze fajnie czas nam mijał,

Kiedy… się ze mną bawiła.

 

Ale miała pewną wadę,

Zdaniem dziecka jakim byłam.

Zawsze miała naleweczkę.

Z  mamą i babcią ją piła.

 

Jedna buteleczka na trzy

Do obiadu, to niewiele,

Ale dla dziecka tragedia.

Odczucie nadzwyczaj szczere!

 

Zawsze się denerwowałam,

Gdy siadła z nimi przy stole.

Gadały i popijały.

Mnie samotność mogła boleć!

 

Chciałam ciocię mieć dla siebie,

Bo zawsze babcia i mama

Były przy mnie, a gdy piły

To siedziałam w kątku sama…

 

Widok butelki na stole

Z moją krzywdą się kojarzył.

Dusiłam ten uraz w sobie,

Nie umiałam go wyrazić.

 

Raz ciocia, gdy była u nas,

Zabrała mnie do marketu.

Nakupiła moc słodyczy

I też kilka innych bzdetów.

 

Kiedy byłyśmy przy kasie,

To się zorientowała,

Że kochanej naleweczki

Do koszyka nie zabrała.

 

Poprosiła więc kasjerkę,

By poczekała troszeczkę,

A ona szybko pobiegnie

Po tę jedną buteleczkę.

 

Gdy ja o tym usłyszałam,

Stanęłam obok Niej jak kat

I wydarłam się na ciotkę:

„No nie! Znowu będziecie chlać”!

 

 

Prankster

Byłam z tatą na przechadzce.

Nagle podszedł jakiś facet.

Klepnął ojca po ramieniu

I powiedział: „Masz pan klasę.

Ta Mała to świetny wybór.

A muszę to jeszcze dodać,

Że nikt nigdy dotychczas nie

Zrobił mi, jak ona, loda.

Ona to robi fachowo,

No i zupełnie… niedrogo”!

 

Nie mam pojęcia dlaczego

Nieznany mi zupełnie koleś,

Powiedział coś tak podłego

Szargając moim honorem.

 

Ale rodzina nabrała

Do mnie pewnego dystansu,

Choć oficjalnie mówią, że

To pewno był jakiś szajbus.

 

Niby współczują mi szczerze

Ale wątpią wszyscy wokół,

Czy rzeczywiście nie daję

Za forsę d*py na boku!

 

 

Luzik

Po trzech tygodniach treningu

I maltretowaniu ciała

Zdecydowałam się sprawdzić,

Czy „katorga” się udała.

 

Zmieściłam się gładko w suknię,

W którą nie „wchodziłam” wcześniej.

Stało to się naturalnie,

Nieomalże bezboleśnie.

 

Ucieszyłam się, że moje

Dotychczasowe mordęgi

Spowodują, że małżonek

Skończy na mój temat mendzić.

 

Poczułam się nastolatką.

Chciało mi się nawet tańczyć!

Nie widziałam, że mój ślubny

Od jakiegoś czasu… patrzy.

 

Uśmiechał się tajemniczo

Obserwował me wysiłki,

Jednak nie byłby sobą, by

Nie wbił przysłowiowej szpilki.

 

Stanął obok rozbawiony

I zapytał, czy widziałam,

Że w sukience, którą właśnie

Z trudem na siebie „nadziałam”,

Jest uszkodzone zapięcie…

I stąd tyle luzu miałam…

Na straży

Był dzisiaj u mnie mój chłopak.

Przyniósł z sobą ładny filmik.

Oglądaliśmy go razem,

Choć był troszeczkę… debilny.

 

Nie lubię zbytnio romansów,

Ale chłopak je uwielbia.

Dla mnie tego typu filmik

Jest ciut gorszy niż komedia.

 

Jak tylko się rozpoczęły

W filmiku łóżkowe akcje,

Wpadł do nas młodszy braciszek.

Czy wietrzył jakieś atrakcje?

 

„Chłopak głodny scenek porno”,

Tak myślałam na początku,

Ale on spojrzał na ekran

I wykrzyknął: „Jest w porządku!

To na filmie trwa imprezka,

To nie oni…”! I tą drogą

Domyśliłam się że starzy

Kontrolują moją płciowość.

 

Wtedy się zorientowałam,

Że na podstawce pod lustrem

Moi kochani rodzice

Po prostu schowali…pluskwę!

 

Znajda

Mieszkam na małym osiedlu.

Nie muszę chodzić na „siłkę”,

Bo zawsze, kiedy mam wolne,

Tutaj biegam choćby chwilkę.

 

Gdy dziś wczesnym popołudniem

Biegłem swobodnie po drodze,

Jakiś piesek się przyplątał

I biegł tuż przy mojej nodze.

 

Merdał przymilnie ogonem

I zerkał na mnie co chwilę.

W biegu to nie przeszkadzało,

A nawet było mi miłe.

 

Jednocześnie jakaś babka

Zaczęła wołać „Cezara”.

Odkrzyknąłem, że jest ze mną

I  przyprowadzę go zaraz.

 

Nie czekała nim ja dotrę.

Nie minęła nawet chwila,

Gdy sama do mnie podbiegła.

Spojrzała jak na debila

I spoglądając na psiaka

W czoło znacząco się puka

I mówi zdenerwowana:

„Ja swojego synka szukam”!

„La cosa nostra”

Większość z nas miała w swym życiu

Do czynienia z „kozą z nosa”.

To „endemiczny” gatunek

O nazwie „La cosa Nostra”.

 

Na kartach „Nonsensopedii”

Znaleźć można troszkę „wiedzy”

O pochodzeniu, rozwoju

I miejscach, gdzie koza siedzi.

Tam też poinformowano,

Że istnieją jej odmiany

Zwane gilami, glutami

Lub popularnie – smarkami.

 

Niektórzy twierdzą, że koza

Ma też smakowe walory.

Ale to już wyjątkowy

I specyficzny koloryt.

 

Wydłubane z nosa kozy

Przerabiane są palcami

Na kuleczki, które potem

Radują swymi smakami.

 

Kierowcy tkwiący w zatorze,

Znudzeni dłubią w nosiskach.

Bardzo często to widziałem

Stojąc w korku, a więc z bliska.

 

Tych kóz ludzie też szukają

Podczas wykładów czy lekcji.

Nuda sprzyja tym czynnościom

I procesowi percepcji,

Który właśnie uaktywnia

Zmysł dotyku, smaku, wzroku.

Jest bardzo intymny, tajny –

Ma ponoć cechy nałogu!

 

Fajnie sformowaną kulkę

Można „wystrzelić” do kogoś.

Dużo jest zadowolenia,

Gdy „pstryki” celnie ugodzą!

 

Ja nie jestem wyjątkowy.

Także kiedyś „kozowałem”,

Ale pod wpływem dziewczyny

Procederu zaniechałem.

 

Tym „brzydliwym” jeszcze dodam,

Że już dawno pewien docent

Odkrył, że dłubiących w nosie

Jest nas dziewięćdziesiąt procent!

 

Cenimy bardzo przysłowia.

Od pokoleń przyjęła się

Wciąż aktualna sentencja:

„Wykonać coś z palcem w nosie”!

 

A więc wszyscy dłubmy w nosach

I zjadajmy „wydłubiny”.

Będziemy bardziej odporni.

Koza dodaje nam siły!