09 Życiowe Problemy

Ulga?

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Pracuję „na infolinii”

W dość dużym i znanym banku,

A więc dla klientów jestem

„Głosem” pierwszego kontaktu.

 

Mam kontrolkę, ile osób

Na swe połączenie czeka

Oraz czas oczekiwania

Nieznanego mi człowieka.

 

Kiedyś po dużej awarii,

Jak zawsze w tych sytuacjach,

Masa ludzi jęła dzwonić,

No i zdarzyła się… akcja!

 

Jedna pani, kiedy tylko

Odebrałam połączenie,

Zaczęła krzyczeć w słuchawkę

Zdenerwowana szalenie,

Że… „Wasze karty płatnicze

Są brzydkie, szpetne, szkaradne!

No, a przecież te poprzednie

Były nieprzeciętnie ładne”!

 

Tak  wrzeszczała ta kobieta

I… nagle się rozłączyła.

Czekała w kolejce godzinę!

Nareszcie sobie… ulżyła!

 

Brak komentarzy

Warunek

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Mój zmarły wujek z Kanady

Zapisał mi w testamencie

Okrągłą sumkę pieniędzy,

A być może nawet więcej…

 

Bardzo mnie to zdziwiło,

Gdyż On nigdy nie ukrywał

Swej dużej niechęci do mnie:

„Beksa-lala” mnie nazywał.

 

Według Niego to ja byłem

Płaksą, mazepą, mazgajem,

Bo podobno jak dziewczynka

Ciągle się zachowywałem.

 

Zawsze, kiedy mnie zobaczył,

Gadał do mnie „po dziewczyńsku”.

Myślałem, że to taka „zgrywa”,

Teraz wiem, że „to debilstwo”.

 

Wiem także, że jego zdaniem

Choć chłopak, byłem dziewczynką.

Jego „humor” o tym świadczył.

Mylił się. I nie on tylko.

 

To właśnie przez takich jak on

Wyemigrowałem z Kraju.

W Kanadzie moich zachowań

Za „zboczone” nie uznają.

 

Zdziwiony tym  testamentem

W pierwszej chwili pomyślałem,

Że chciał mnie jakoś przeprosić,

Lecz to nie jego zwyczaje.

 

Warunkiem wypłaty forsy

Jest uznanie jego racji

I… „dobrowolne” poddanie

Chemicznej  sterylizacji.

 

Brak komentarzy

Refleks

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Szef nagle, bez ostrzeżenia

Zabrał nam kwartalne premie.

To trzydzieści procent pensji,

Ani więcej, ani nie mniej.

 

Uzasadnił tym, że przyszły

Na nasz zakład ciężkie czasy

I nie może, chociaż chciałby,

Dać nam dużo więcej kasy.

 

Jednak trzy tygodnie później

Kupił „zegareczek” sobie

I chwalił się jaki z niego

Elegancki szef i… człowiek.

 

Wkurzył tym cały nasz zespół

I mnie także oczywiście.

Wczoraj wcześniej byłem w biurze,

By czekać na jego przyjście.

 

Nie wiedziałem, że już przyszedł,

Więc niepomny dobrych zasad

Dałem upust złości krzycząc

„Dajcie mi tego ku**sa”!

 

Wszystkie koleżanki zbladły,

A szef wychodząc zza biurka

Wycedził: „Jestem i każę

Zwolnić z pracy tego „siurka”.

 

Palcem wycelował we mnie.

W jego głosie czułem sarkazm,

A jak na złość spod mankietu

Błyskał refleks od… zegarka.

 

Brak komentarzy

Młodzik

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Kupiłam raz okazyjnie

Aż dwie pary czarnych spodni.

W sklepie już je przymierzyłam,

Choć tam nie było wygodnie.

 

Jedne z nich były za luźne.

Te drugie, choć dosyć ciasne,

Kupiłam z mocnym zamiarem,

Że skończę z jedzeniem ciastek!

 

Jakiś czas potem przymierzam

I… wciągnęłam. Hurra! Schudłam!

Bardzo mnie to ucieszyło.

Nareszcie jestem już … szczupła!

 

Niestety! Okazało się,

Że to były nie te spodnie,

Co miały być obszerniejsze.

W dodatku są już niemodne!

 

To były portki ojczulka,

W których dawno już nie chodzi,

Bo zeszczuplał z dziesięć kilo.

Teraz wygląda jak młodzik.

 

Brak komentarzy

Kara

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Pożyczyłem siostrze auto.

Czułem, że będą kłopoty.

Ale stało się. Starałem

W ogóle nie myśleć o tym.

 

Przez skórę czułem, że jednak

Stanie się coś niemiłego.

No i niestety stało się

Nawet bardzo wiele złego.

 

Po pierwsze: Nie wiadomo jak,

W sposób tylko znany sobie

Wyhaczyła konar drzewa

I … wylądowała w rowie!

 

Przednia szyba popękała,

Ale jeszcze się trzymała.

Samochód był ubłocony,

Więc na myjnię pojechała,

By opłukać samochodzik,

Nim mi o stłuczce opowie.

Lecz memu autku ten zamiar

Wcale nie wyszedł na zdrowie.

 

Czy nie widziała, że szyba

Popękana bardzo była

I do wnętrza mego autka

Wodę z pianą przepuściła?

 

Tak zastałem moje autko

Na podjeździe przed garażem.

Nie mogę od Niej uzyskać

Potwierdzenia przyczyn zdarzeń.

 

Twierdzi, że nie spamiętała

W jaki sposób tak się stało.

Nic nie widziała, że z boku

Take wielkie drzewo stało.

 

Teraz trzeba: wybrać pianę,

Wylać wodę, wstawić szybę.

Sprzątnąć szklane kawałeczki,

Co  może być uciążliwe.

 

Żeby dobrze wszystko zrobić,

Trzeba się  bardzo postarać.

Tę pracę zostawię siostrze,

Bo musi być jakaś kara.

Brak komentarzy

„Na boku”

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Wychodziłam z domu, kiedy

Jakaś nieznana wariatka

Spoliczkowała mnie „z liścia”.

Nagle przestałam być „gładka”!

 

Nadal lała mnie po twarzy

Wykrzykując wniebogłosy

Że puszczam się z jej facetem,

A ona tego nie znosi!

 

Jak się później okazało

Dziewczyna sąsiada z góry

Pomyliła pietra i stąd

W były w użyciu pazury.

 

Jej się wydawało, że ja

Wychodziłam z jego lokum

I pomyślała, że jestem

Tą, którą „trzyma na boku”.

 

 

Brak komentarzy

Porzucona?

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Matka mojego chłopaka

Tak dziwnie się zachowuje,

Jakby była Jego żoną,

No i to… wykorzystuje.

 

Patrzy na mnie krzywo za to,

Że „próbuję Jej Go odbić” .

To jedyny Jej mężczyzna,

Więc do mnie stosuje mobbing.

 

Ciągle jakieś ma uwagi,

Spojrzenia pełne zazdrości.

Daje mi do zrozumienia,

Że dość niechętnie  mnie gości.

 

Ojciec mojego chłopaka

Zginął w wypadku drogowym.

Matka została w rozpaczy,

Rodzina nie miała „głowy”.

 

Z czasem On przejął na siebie

Rolę faceta w rodzinie.

Matka kocha Go wyłącznie.

Mnie tolerować nie umie.

 

Starałam się to zrozumieć

I odpuściłam Mu wiele

Dziwacznych Jego zachowań,

Ale w ostatnią niedzielę

Przegiął już wybitnie pałę.

Tuż po tym, jak się zgodziłam

Przyjąć Jego oświadczyny,

Wybuchła następna chryja.

 

Bąknął, że jedzie do… mamy,

Bo dla Niej też ma pierścionek,

Żeby nie czuła się sama,

Gdy on mnie „weźmie za żonę”.

 

Brak komentarzy

Dramat

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Nie wiem czemu, ale zwykle

Oglądam filmy, nie sztuki.

Częściej więc chodzę do kina,

U „Melpomeny” mam luki.

 

Na urodziny dostałem

Do teatru dwa bilety.

Poszliśmy oboje z Żoną.

Były żarty, nawet śmiechy

Dotąd, gdy w drugiej odsłonie

Upadła jedna z aktorek

Tak, że jej bucik na szpilce

Ewolucje  zrobił spore:

 

Wykopała go ze sceny

Na widownie prosto do nas

Tak, że leciał pobzykując

Jak jakiś olbrzymi… komar!

 

Dostałem nim prościutko w twarz!

Żona się ze mnie wciąż zgrywa,

Że znajomość z „Melpomeną”

Jest dla  mnie bardzo… szkodliwa.

 

 

Brak komentarzy

Wybór

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Po trzyletniej znajomości

Kumpel oświadczył się wreszcie.

Uczynił to w restauracji

O lirycznej nazwie „Szczęście”.

 

Wtajemniczona kelnerka

O wszystko fajnie zadbała.

Dała Im najlepszy stolik,

Kolację pięknie podała.

 

Romantyczna dekoracja

Przepiękna i nastrojowa

Zapowiadała, że przyszłość

Będzie dla Pary baśniowa.

 

Kumpel był zadowolony

I to wyraźnie docenił

Dając wysoki napiwek

Kelnerce wprost do kieszeni.

 

Nie wiedział, że narzeczona

Była łasa na pieniądze.

Awanturę  Mu zrobiła,

A On… zaraz zerwał związek.

 

Nie spotkali się już więcej.

On do dziś jest tego pewny,

Że to był najlepszy wybór,

Którego dokonał niegdyś.

 

Brak komentarzy

Ekstremum

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Rodzice mojego męża

Oświadczyli, że nie jestem

Mile widziana w ich domu…

A to nie jest takie śmieszne!

 

Bo za ogólnikami skryta

Całkiem poważna restrykcja:

Zakaz bywania w ich domu,

Bo jak przyjdę, to…Policja!!!

 

Ta afera wyniknęła

Z tego, że „do późnej nocy”

Przesiaduję u ich syna,

Przez to „na złą drogę zboczył”!

 

Ojciec kazał, by „dziewczyny”

O dwudziestej wychodziły,

A ja wyszłam po północy

Właśnie w Jego urodziny!

 

Problem tkwi w Ich zakłamaniu,

Bo obydwoje już mamy

Po trzydzieści i trzy lata,

A dziesięć lat się… kochamy!

 

Żadne z nas znając Ich „credo”

Nie robi z tego problemu.

Udajemy narzeczonych

W obyczajowym ekstremum.

 

 

Brak komentarzy