Ktoś uszkodził mi laptopa
Podczas imprezy w mym domu.
Nie wiem, co w nim jest zepsute,
Tylko serwis może pomóc.
Oddałem go do naprawy
W punkcie autoryzowanym.
Minął już okres gwarancji.
Nie spodziewam się wymiany.
Orzeczeniem serwisanta
Jestem bardzo zdruzgotany.
Laptopa się nie naprawi,
Ponieważ został zalany.
Po pierwsze – ktoś alkoholem
Zmoczył mocno klawiaturę,
A potem zaś na nią nasikał.
I to by było – po wtóre.
Mój tata gorzej się czuje.
Na starość zamieszkał u mnie.
Ma pokój z osobnym wejściem,
Nie musimy mieszkać wspólnie.
Nie wchodzimy sobie w drogę,
Ale zawsze, gdy potrzeba,
Mogę z żoną ojcu pomóc
Przysłowiową kromką chleba.
Dzisiaj przyszedł do mnie rano
I powiedział, że lekarstwa
Nadwątliły mu finanse,
Które „dostaje” od państwa.
Ma znowu do wykupienia
W aptece kolejną porcję.
Bez wahania dałem forsę.
Czy bez leków ma być ojciec?
Długo go nie było w domu,
Bo powrócił po godzinie.
Do apteki bardzo blisko,
Wcześniej wrócić był powinien.
Martwiłem się, co się stało.
Że czasu stracił aż tyle?
Wyszedł po niezbędne leki,
A kupił tylko… tequilę!
Żołnierz dziewczynie nie skłamie,
Chociaż nie wszystko jej powie,
Co jemu chodzi po głowie.
Dlatego też młode panie
Chcą mieć za swego partnera
Tego, co się w „moro” ubiera.
Pił w Spale, a spał w Pile.
W Pile też chlał, opilec,
Że w Spale czuł się ospale.
W Pile w język go paliło
W Spale do WC piliło.
I skutkiem tego, znów w Spale,
Taplał się on w żygowinie
Po wypitym w Pile winie.
Z moją lubą, jak co roku,
Na zabawie sylwestrowej
Bawiliśmy się szampańsko
Toasty pijąc „na zdrowie”.
Wszystko było ładnie, pięknie.
Każde z nas trochę wypiło,
Ale to jest najważniejsze,
Że też dobrze się bawiło.
Po imprezie razem z miłą
Poszliśmy do mnie do domu.
Moich rodziców nie było,
Nie wadziliśmy nikomu.
Kiedy już byliśmy w łóżku
Mruknąłem z zadowoleniem
„W nowym roku to ja będę
Pierwszym twym zaspokojeniem”.
Ona w poduszkę wtulona,
Już z lekka czkawką dręczona,
Zachrypniętym głosem mówi:
„Tym drugim, tym druuugim”.
Wczoraj w knajpie postawiłem
Dwóm kolegom kilka wódek.
Gdy przyszło płacić rachunek
Przeliczałem forsę z trudem.
Odliczyłem garść pieniędzy.
Kumplom strzemiennego wlewam.
Podaję kaskę kelnerce
Mówiąc, że „reszty nie trzeba”.
Lubię wzbudzać podziw gestem
I znany tu z tego jestem.
Doszedłem już prawie do drzwi.
Żegnaj! – krzyczę do barmana,
A do mnie woła kelnerka
Cośkolwiek zakłopotana.
„Niestety, brakuje jeszcze
Pięć złociszów, proszę pana”.
Byłem z kumplami na piwku.
W nocy nieźle podchmielony,
Dumny, że pilnuję pionu
Wróciłem nocą do żony.
Po ciemku i bez hałasu
Dotarłem aż do łazienki.
Piwko mi parło na pęcherz.
Nareszcie koniec udręki.
Uległem presji natury.
Gdy załatwiłem, co trzeba
Poczułem się taki lekki,
Że mógłbym skakać jak źrebak.
Ucelowałem centralnie
Bez rykoszetów na bok.
Nie uroniłem ni kropli
Tak jak precyzyjny robot!
„Mocarz ze mnie” – pomyślałęm.
Wielka duma mnie rozpiera.
Palę światło, spuszczam oczy…
To kosz na pranie… Cholera!
Moja mama nie lubi, gdy
Wracam napity do domu.
Zawsze więc staram się dostać
Do pokoju po kryjomu.
Dziś to mi się nie udało.
Kiedy więc mnie zobaczyła,
Wielki raban jeszcze w sieni
Z tego powodu zrobiła.
Zacząłem się z mamą droczyć,
Tak dla śmiechu i z przekory,
Że jestem trzeźwy i mogę
Poddać się nawet kontroli.
Miałem zrobić „jaskółkę”. By
Nie robić cholewy z gęby,
Zrobiłem. Gębę mam nadal,
Lecz uboższą o… dwa zęby.
Mój synek jest już dorosły.
Żeby to uhonorować
W urodziny mego męża
Mógł z nami wódki skosztować.
Chcieliśmy, by z najbliższymi
Nasz mężczyzna spełnił toast
Licząc na to, że w przyszłości
Zapomni o alkoholach.
Miałam nadzieję, że próba
Skończy się innym wynikiem.
Przepił ojca, wszystkich wujów
Wraz z dziadkiem – alkoholikiem!
Dziewczyny przed zamążpójściem
Mają swój wieczór panieński.
Na każdym z nich być musi
Chociaż jeden „akcent męski”.
Dla mnie wieczór urządziła
Ma najlepsza przyjaciółka.
Bawiłyśmy się w mym domu
Przy wódeczce i przy „ziółkach”-
Przecież nie ma prohibicji.
W pewnym momencie do drzwi
Puka oficer policji.
Mówi, że były dość liczne
Doniesienia od sąsiadów
W sprawie zagłuszania ciszy
Sopranem w tonacji C-dur.
Ale żadna go nie słucha,
Bo policjant fajne ciacho.
Myślały, że to striptizer,
Więc krzyczały: Do nas! Zachodź!
Otoczyły go kółeczkiem,
I do tańca zapraszają.
Piszczą. Klaszczą. Niecierpliwie
Na jego występ czekają.
Ale czar prysnął niebawem.
Ucichł nasz gwar bełkotliwy,
Gdyż się wkrótce okazało,
Że policjant był prawdziwy!