Wczoraj w knajpie postawiłem
Dwóm kolegom kilka wódek.
Gdy przyszło płacić rachunek
Przeliczałem forsę z trudem.
Odliczyłem garść pieniędzy.
Kumplom strzemiennego wlewam.
Podaję kaskę kelnerce
Mówiąc, że „reszty nie trzeba”.
Lubię wzbudzać podziw gestem
I znany tu z tego jestem.
Doszedłem już prawie do drzwi.
Żegnaj! – krzyczę do barmana,
A do mnie woła kelnerka
Cośkolwiek zakłopotana.
„Niestety, brakuje jeszcze
Pięć złociszów, proszę pana”.
Byłem z kumplami na piwku.
W nocy nieźle podchmielony,
Dumny, że pilnuję pionu
Wróciłem nocą do żony.
Po ciemku i bez hałasu
Dotarłem aż do łazienki.
Piwko mi parło na pęcherz.
Nareszcie koniec udręki.
Uległem presji natury.
Gdy załatwiłem, co trzeba
Poczułem się taki lekki,
Że mógłbym skakać jak źrebak.
Ucelowałem centralnie
Bez rykoszetów na bok.
Nie uroniłem ni kropli
Tak jak precyzyjny robot!
„Mocarz ze mnie” – pomyślałęm.
Wielka duma mnie rozpiera.
Palę światło, spuszczam oczy…
To kosz na pranie… Cholera!
Moja mama nie lubi, gdy
Wracam napity do domu.
Zawsze więc staram się dostać
Do pokoju po kryjomu.
Dziś to mi się nie udało.
Kiedy więc mnie zobaczyła,
Wielki raban jeszcze w sieni
Z tego powodu zrobiła.
Zacząłem się z mamą droczyć,
Tak dla śmiechu i z przekory,
Że jestem trzeźwy i mogę
Poddać się nawet kontroli.
Miałem zrobić „jaskółkę”. By
Nie robić cholewy z gęby,
Zrobiłem. Gębę mam nadal,
Lecz uboższą o… dwa zęby.
Mój synek jest już dorosły.
Żeby to uhonorować
W urodziny mego męża
Mógł z nami wódki skosztować.
Chcieliśmy, by z najbliższymi
Nasz mężczyzna spełnił toast
Licząc na to, że w przyszłości
Zapomni o alkoholach.
Miałam nadzieję, że próba
Skończy się innym wynikiem.
Przepił ojca, wszystkich wujów
Wraz z dziadkiem – alkoholikiem!
Dziewczyny przed zamążpójściem
Mają swój wieczór panieński.
Na każdym z nich być musi
Chociaż jeden „akcent męski”.
Dla mnie wieczór urządziła
Ma najlepsza przyjaciółka.
Bawiłyśmy się w mym domu
Przy wódeczce i przy „ziółkach”-
Przecież nie ma prohibicji.
W pewnym momencie do drzwi
Puka oficer policji.
Mówi, że były dość liczne
Doniesienia od sąsiadów
W sprawie zagłuszania ciszy
Sopranem w tonacji C-dur.
Ale żadna go nie słucha,
Bo policjant fajne ciacho.
Myślały, że to striptizer,
Więc krzyczały: Do nas! Zachodź!
Otoczyły go kółeczkiem,
I do tańca zapraszają.
Piszczą. Klaszczą. Niecierpliwie
Na jego występ czekają.
Ale czar prysnął niebawem.
Ucichł nasz gwar bełkotliwy,
Gdyż się wkrótce okazało,
Że policjant był prawdziwy!
Dlaczego lubię alkohol?
Pociąga mną jak mocny hol.
Całe życie za mną idzie
I jak zadra we mnie tkwi.
Daje kopa jak po „spidzie”
Lecz spokoju – nie da mi.
Po ataku „deliryku”
Znalazłem się na odwyku.
Kiedy wreszcie wytrzeźwiałem,
Natychmiast się dowiedziałem:
Już nic nie pomoże mi,
Bo… alkohol mam we krwi.