choroba

Jak dziecko…

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Moja ukochana babcia

Jest chora na Alzheimera.

Psychicznie jest niemal dzieckiem.

Ale ja zawsze Ją wspieram.

 

Ona lubi spacerować,

Jednak sama wyjść nie może.

Zawsze, kiedy ma ochotę,

Przechadzam się z Nią na dworze.

Bardzo lubi te spacery

I z nich jak dziecko się cieszy.

Smutny świat rzeczywistości

Staje się dla Niej weselszy.

 

Dziś zakupy w Castoramie,

Bo robimy remont domu.

Niespodzianie babcia znikła

Nie meldując się nikomu.

Zagadaliśmy się trochę,

A Ona sobie gdzieś poszła.

Coś Babcię zaciekawiło?

Poczuła się dziś dorosła?

 

Wkrótce znaleźliśmy Babcię

Na kibelku wystawowym,

Bo nagle się Jej zachciało

Siusiu i kupeczkę zrobić.

Powiem tylko, że od wtedy

Materiały przywozimy

Z zupełnie innego sklepu.

Z Babcią tam już nie chodzimy…

Brak komentarzy

Fobia

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Leczyłam się na depresję.

Ale zmieniono diagnozę.

Okazało się, że od lat

Mam neuroboreliozę.

Po ponad rocznej kuracji

Wróciłam do normalności.

Zdążyłam jeszcze normalnie

Przeżyć lata swej młodości.

 

Wyszłam za mąż, ale ciągle

Mam na kleszcze wielką fobię.

Wszystko „psikam” i smaruję.

Walkę z nimi wciąż mam w głowie.

 

Ostatnio mąż razem z synkiem

Wyjechali na swe pierwsze,

Prawdziwie męskie wakacje.

A przecież tam też są kleszcze!

 

Spakowałam do plecaka

Cały „arsenał” ochronny,

Żeby żaden z nich tam nie był

Na te insekty bezbronny.

 

Błagałam mojego męża,

By chronił siebie i synka.

Przez cztery dni ich „wyprawy”

Byłam w nerwach jak kretynka.

 

Powrócili pełni wrażeń.

Nie rozebrali się jeszcze,

Gdy pilnie zaczęłam sprawdzać,

Czy mają na sobie kleszcze.

 

Okazało się, że synek

Kleszczyka „na główkę złapał”.

Mąż nie zakładał mu czapki

W czasie ich „męskich” eskapad.

Skóry i ubrań nie „psikał”,

Bo wziął mnie za panikarę.

Zastanawiam się głęboko

Jaką Mu wymyślę karę.

Brak komentarzy

Niespodzianka

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Należę do tych facetów,

Którzy tuż po pięćdziesiątce

Mają problemy z prostatą.

Mnie dopadły przed miesiącem.

 

Zaczęły się niespodzianie

I pozbyć się ich nie mogę.

Leki wcale nie działają,

Lecz jeszcze nie wpadam w trwogę.

 

Lekarz orzekł, że prostata

Uległa łagodnej zmianie

I zalecił prosty zabieg

Zwany stercza wyciskaniem.

 

Wyguglałem, że „wyciskać”,

To znaczy też „robić masaż”,

A więc nie powinno boleć,

To pewno był taki straszak.

 

Byłem jednak trochę nieswój.

Gdy zajrzałem za parawan,

Czekał na mnie facet „góra”.

W strach się zmieniła obawa.

 

Nie opiszę tu szczegółów,

Bo znaleźć możecie w Necie.

Jak mnie facet wymasował,

Zdołałem nawet odlecieć!

 

Było dla mnie „zajefajnie”.

Dziś o tym śniłem pół nocy.

Jestem hetero, lecz nagle

On w moje życie wkroczył!

 

Mam żonę i dwoje dzieci,

A w mym wieku niespodzianie

Poczułem do tego  facia

Czysto samcze pożądanie!

Brak komentarzy

Z osobna

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Udało mi się pokonać

Białaczkę limfocytową.

Teraz czuję się tak, jakbym

Urodziła się na nowo.

 

Włosy jeszcze bardzo krótkie,

Więc je pod peruką skrywam.

Potrzeba troszeczkę czasu,

By odrosła dawna grzywa.

 

Od niedawna się spotykam

Z nowo poznanym facetem.

Fakt, że ciężko chorowałam,

Pozostał moim sekretem.

 

Nie chciałam się jeszcze przed nim

Otwierać nazbyt nachalnie.

Dzisiaj wiem, że z mojej strony

Było to niezbyt lojalnie.

 

Miałam mu o tym powiedzieć

Wtedy, gdy się okaże,

Że są szanse, że on i ja

Chcemy się razem zestarzeć.

 

Dziś po raz pierwszy na randce

Pocałowaliśmy się w parku.

Moje „włosy” się zsunęły

I zatrzymały na… karku.

 

Jego reakcja, niestety,

Była nad wyraz gwałtowna.

Więcej już go nie widziałam.

Będziem starzeć się z osobna.

Brak komentarzy

Taki żarcik

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Od dwóch tygodni z okładem

Męczy mnie lekki kaszelek.

Nie palę. W swym otoczeniu

Nie mam palaczek zbyt wiele.

 

Nie przejmowałam się zbytnio,

Choć tyle się mówi o smogu.

U nas nie było przekroczeń.

To nie do bojaźni powód.

 

Do męża zażartowałam,

Że mam raka i zapewne

Rychło mnie będzie miał z głowy,

Lecz on tylko burknął gniewnie.

 

Jednak by go uspokoić

Badaniom wnet się poddałam..

Wyniki są jednoznaczne:

Niestety, nie żartowałam…

Brak komentarzy

Jak się nie ma…

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Nie lubię swego zajęcia,

Lecz popłatne, więc pracuję.

Jednakowoż coraz gorzej

W takim kieracie się czuję.

 

Ma to wpływ na moją pracę

I coraz gorsze wyniki.

Jestem ciągle rozdrażniony.

Mam zaburzenia psychiki?

 

Dzisiaj krótko przed fajrantem

Dostałem wypowiedzenie.

Za zaległy jeszcze urlop

Otrzymam wynagrodzenie.

Opuszczałem biuro wiedząc,

Że już nigdy tam nie wrócę.

Nie wiem czemu, ale nagle

Poczułem gdzieś w sobie smutek.

 

Natychmiast wziąłem się w karby.

Nie chcąc wyglądać jak gamoń

Dumnie ruszyłem do wyjścia

I… uszkodziłem kolano.

 

Teraz nie mam pracy, kasy;

Ale to dla mnie błahostki.

Lecz za to mam nogę w gipsie

Od biodra do same j kostki!

Brak komentarzy

Stroboskop

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Przed wykładem nasz profesor

Uwagę studentów przykuł

Informacją, że ten wykład

Nie jest dla epileptyków.

On do swojej prezentacji

Istotne fragmenty wplatał,

Które niestety u chorych

Mogą wywoływać atak.

 

Ja jestem epileptyczką.

Wyszłam więc natychmiast z sali.

Ale niestety niektórzy

Ten fakt zapamiętali.

 

Teraz kilku z mojej grupy

Puszcza z komórek refleksy

I cieszy się niebywale,

Kiedy „wyginam brekdensy”.

 

Podoba im się, ponieważ

„Za*ebiście” to wygląda.

Nikt nie „umi” tak się „trząchać”,

Nawet włączony „do pronda”!

 

Ja nie wierzę, że pułapem

Dopuszczających do studiów

Było osiemdziesiąt punktów

Dla każdego z tych łachudrów!

Brak komentarzy

Wampir

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Mój sąsiad ubzdurał sobie,

Że jestem ludzkim wampirem.

Wciąż wydzwania na policję

I grozi, że mnie zabije.

 

Systematycznie, co tydzień

Przyjeżdża policji patrol.

Mówią, że to dla spokoju,

Ale dla mnie to jest afront.

Bo ten sąsiad nadal, ciągle

„Przyozdabia” czosnkiem me drzwi

Nie patrząc, czy jest niedziela,

Czy też zwykły dzień powszedni.

 

Starałem się go zrozumieć,

Gdyż sąsiad ma chorą głowę.

Dziwiłem się jednak, czemu

Zaniedbuje tę chorobę.

Chociaż chłop jest  trochę dziwny,

Nikomu nie zrobił krzywdy…

 

Dziś w pogodny, letni ranek

Gdy wychodziłem do pracy,

Szajbus mnie zaatakował,

Kiedy tylko mnie zobaczył.

Nie nożem ani toporkiem,

Ale osikowym kołkiem!

Brak komentarzy

Chcieć, to nie móc

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Już zapomniałam jak długo,

Jestem chora na depresję.

Są okresy normalności

I nawrotów długie sesje.

 

Tą normalnością niestety

Nie mogłam się długo cieszyć.

Lądowałam w psychiatryku

Na dosyć długie okresy.

Każdy kolejny jej nawrót

To w  mej świadomości pustka.

Niby żyjesz, lecz nie czujesz.

Ta choroba to oszustka.

 

W tym czasie me koleżanki

Miały mężów, dzieci, pracę.

Ja, prawie czterdziestolatka,

Szanse na normalność tracę.

 

Kilka nieudanych związków.

Praca także niezbyt fajna,

A w niej mobbing, wyzywanie.

Atmosfera wręcz koszmarna.

 

Miotałam się nieustannie,

Co mam ze swym życiem. zrobić

Miałam szczęście. Przez dwa lata

Nie było wznowy choroby.

 

Poznałam fajnego pana.

Przypadkiem, tak jakoś wyszło.

Minął rok i zaczęliśmy

Układać plany na przyszłość.

Dostałam też pracę marzeń.

Szczęście złapałam za nogi.

Byłam pewna, że od losu

Już nic złego mi nie grozi.

 

Po jakimś czasie dość często

Zaczęła mnie boleć głowa.

Bóle wciąż się nasilały.

Nie zamierzałam chorować.

Poszłam zaraz do lekarza.

Po badaniach jest diagnoza:

To guz mózgu, lecz niestety

Nie można go zoperować,

Bo nie przeżyję zabiegu.

Po miesiącu zmarł mi ojciec.

Starszy już był, chorowity.

Miał tętniaka na aorcie.

 

Zostałam sama na świecie

Znów pacjentka psychiatryka.

Narzeczony mnie zostawił,

Nie mógł udźwignąć ryzyka.

Z pracy też jestem zwolniona,

Bo z frekwencją nawalałam.

Doprawdy to nie jest życie,

Jakiego dla siebie chciałam.

Brak komentarzy

Podgląd i podsłuch

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Mimo, że śpię regularnie

Po osiem godzin na dobę,

Chodzę ciągle niewyspany.

Chyba mam jakąś chorobę!

 

Poszedłem więc do lekarza.

Po pierwszym badaniu  kazał,

Żebym nagrał przebieg nocy.

Trzeba sprawdzić, czy nie chrapię;

Czy budzę się i jak często;

A  może także się drapię…

 

Przed oddaniem doktorowi

Przejrzałem całe nagranie.

Rzeczywiście się nagrało

Niezbyt forsowne chrapanie.

 

Mimo, że sporą część nocy

Przesypiam dość niespokojnie,

Jeszcze szlocham i od tego

Nie tak szybko się uwolnię.

Niezbyt dawno się rozwiodłem.

Nie mam zbyt łatwego czasu.

Muszę iść do psychologa,

By mnie wyciągnął z impasu.

 

A swoją drogą jak można

Płakać głośno przez pół nocy

I nie pamiętać niczego.

Psychiatro, udziel pomocy!

Brak komentarzy