Nasza najmłodsza córeczka
Ma obchodzić urodziny.
Razem z Nią, bo jest już „duża”,
Nad listą gości siedzimy.
Lista była prawie pełna,
Kiedy Młoda dodatkowo
Chciała, żebym dopisała
Jeszcze jedną panią. Młodą!
Bo kiedy mnie nie ma w domu,
Gdy wyjeżdżam gdzieś służbowo,
Ona bawi się z tatusiem…
Wtedy jest bardzo fajowo!
Mieliśmy wtedy po szesnaście lat,
Lecz dalej nie było jak w piosence.
Wpadliśmy. No cóż, czasem się zdarzy
Wpadka chłopakowi i panience.
Jej rodzice, katolicy,
Wyrzucili córkę z domu.
Moi, też nie zachwyceni,
Obiecali w biedzie pomóc.
Byli nam naprawdę wsparciem.
Mamy córeczkę, matury.
Poszliśmy razem studia…
Wtem niebo zasłały chmury!
Dziś się właśnie dowiedziałem,
Że Majeczka nie jest moja.
Nie tylko ze mną Jej mama
Spędzała czas na amorach.
Nie wiedziała, kto jest ojcem,
Bo to duża była szkoła…
Sześć latek ma już Córeczka.
Kocham Ją od dnia narodzin.
Nie mam pojęcia, co robić:
Być dalej dla Niej rodzicem,
Czy z Jej matką się rozwodzić?
Jestem rekonwalescentką
Po przebytej operacji.
Naprawiono mi kręgosłup
Wszczepiając jakieś „zatrzaski”.
Wtedy, gdy byłam w szpitalu,
Mój brat pilnował me dzieci.
Różnie jednak reagują
Niefrasobliwi faceci.
Kiedy tylko się dowiedział,
Że mam wszczepione te „śrubki”,
Nakładł głupot w te malutkie,
Naiwne dziecięce główki.
Obiecał moim dzieciakom,
Że temu, co mi da radę
Przyczepić magnes do pleców,
Da w prezencie czekoladę!
Uwierzyły w obietnicę.
Teraz cała moja trójka
Usiłuje mi przyczepić
Te magnesiki od wujka!
Nie wiem jak ich mam przekonać,
Że wujek je podle ołgał,
Bo tytan to nie żelazo
I magnesu nie przyciąga!
Me dzieciaki, a mam trójkę,
Bardzo często i dość zgodnie
Bawią się w domek, przedszkole
Traktując wszystko dosłownie.
Dziś urządzały „dom na wsi” –
Taki malutki dla lalek.
Muszę przyznać, że to „dzieło”
Wypadło im „doskonale”.
By „posadzić” kilka drzewek
Przy ganeczku i przy bramie,
Pocięły… stuletnie bonsai –
Pamiątkę po mojej mamie!
Mam bardzo bladą cerę,
Choć nie jestem albinosem.
Przeszłam w życiu masę badań.
Z nich wynika taki wniosek:
Jestem zdrowa. Krew w porządku.
Nie ma się czego obawiać.
Lecz nie mogę na słoneczko
Swego liczka zbyt wystawiać.
Po prostu mam niedostatek
Enzymu, czyli tyrozyny.
To powód, że w organizmie
Brak pigmentu – melatoniny.
W zeszłym tygodniu, we czwartek
Poszłam z psem na długi spacer.
Pogoda była wiosenna.
Celem był pobliski lasek.
Po drodze spotkałam grupę
Rozbawionych przedszkolaków
Wesołych i świergolących
Jak stadko małych… kurczaków.
Trzy opiekunki jak kwoki
Pilnowały swego stadka.
Raptem dzieci psa zoczyły,
Bo to dla nich fajna gratka.
Podbiegły do niego wszystkie.
Otoczyły gwarnym kołem.
Zaczęły figlować z pieskiem
Rozbawione i wesołe.
Ja stałam obok. Patrzyłam
Jak dzieciaki z nim się bawią.
Ten widok dla mnie samotnej
Był wprost przesycony… magią!
Nagle jedna z dziewczyneczek
Patrząc się na mnie wrzasnęła:
„Wampir” i do opiekunek
Ile sił w nóżkach czmychnęła.
Z krzykiem wszystkie dzieciaki
Rozbiegły się na „wsie” strony.
Nie zazdroszczę opiekunkom
Tym popłochem przestraszonych.
Ciężki będzie koniec dnia.
Czy powodem jestem ja?
We wtorek pierwszego kwietnia,
Dwa tysiące czternastego
Mój synek, gdy spadł ze schodów,
Złamał sobie nogę. Lewą.
Karetka nie przyjechała,
Bo wówczas była gdzieś w drodze.
Do szpitala go zawiozłam,
By był zbadany na SOR-ze.
Lekarz synkowi powiedział
Że trzeba mu uciąć nogę,
Czym u mego czterolatka
Wzbudził histeryczną trwogę.
Nie mogłam go uspokoić.
Godzinę żałośnie kwilił.
Lekarz nie poczuł się winnym:
„Przecież był Prima Aprilis”!
Przyznam, że nie mieszkam w Polsce.
Byłam dzieckiem chorowitym.
Lekarze byli bezradni.
Nie pomógł nawet krucyfiks!
Ciągłe problemy ze zdrowiem
Doprowadziły do tego,
Że w rodzinie się mówiło:
„Ta Mała jest do niczego!
Wszystko za nią robi mama,
Bo Ona się nie nadaje”.
W sumie to mówili prawdę,
Sama to dzisiaj przyznaję.
Wciąż mnie w domu wyręczano,
Kiedy ja nie miałam siły.
Tęsknie patrzyłam przez okno
Na dzieci, gdy gdzieś pędziły.
Całe miesiące spędzałam
W sanatoriach i szpitalach.
Starałam się być pogodną
I na nic się nie użalać.
Teraz już jestem dorosła.
Z mężem chcemy mieć dzieciaczka.
Poszłam do ginekologa,
Nie mogę wiecznie się cackać.
Dowiedziałam się, że wskutek
Przebytych chorób nie mogę
Zajść w ciążę w sposób normalny-
Taką dostałam przestrogę.
Nawet gdy się „cudem” uda,
To tej ciąży nie donoszę,
Choćbym przez cały ten okres
Była „schowana pod kloszem”.
Gdy mama się dowiedziała,
Zawołała klaszcząc w dłonie:
„Ja zostanę surogatką!
Wnuczka mego nie poronię”!
Są „różniści” kominiarze:
Jedni chodzą z życzeniami,
A ci drudzy, ci prawdziwi,
Zajmują się… kominami.
Oni częściej niż ci pierwsi
Odwiedzają wszystkie domy,
Żeby sprawdzić nasze piece
No i oczywiście komin.
Przyszli kiedyś ci „prawdziwi”
We dwóch, jeszcze przed wieczorem.
Synek się zaciekawił ich
Narzędziami i… ubiorem.
Wyjaśnili mu, że oni
Wchodzą na dach po drabinie
Sprawdzić, czy Święty Mikołaj…
Nie utknie w naszym kominie.
Synek prychnął i powiedział:
„Nie ma szans, przecież mój tata
Jest za gruby, żeby chodzić
Z prezencikami po dachach”.
Kominiarzom się udało
Przy nim utrzymać powagę,
Lecz gdy byli na drabinie
To… gubili równowagę
Nie mogąc stłumić chichotu
Na wspomnienie słyszanego
Przed małą chwilką bon-motu.
Ja nie będę się odchudzał,
Ani poszerzał komina.
Że nie wierzy w Mikołaja,
To nie jest już moja wina!
Mój ojciec miał imieniny.
Było w domu wielu gości.
Atmosfera taka miła,
Że tylko Mu pozazdrościć.
Ja też tam się dobrze czułam,
Chociaż mamie pomagałam,
Bo skarżyła się na zdrowie,
Gdyż noga Ją rozbolała.
Był także stryjek, mój chrzestny.
Mieszka od lat za granicą.
Jest starszym bliźniakiem taty.
Pomaga moim rodzicom.
Nie ma swoich dzieci, więc ja
Jestem Jego oczkiem w głowie.
Nie wiem, czy na całym świecie
Żyją gdzieś Tacy Stryjkowie.
Przypadkowo usłyszałam
W ich rozmowie dziwną frazę,
Gdy tata martwił się, czy ja
W przyszłości sobie poradzę.
Trapił się o moją przyszłość.
Powoli traci nadzieję,
Co ja z sobą biedna pocznę,
Kiedy on się zestarzeje.
Bo ja mam po nim urodę,
A błyskotliwość po mamie.
A w założeniu było, że…
Właśnie odwrotnie się stanie.
Mój czteroletni synulek
Zagaił mnie dość niewinnie
W trakcie jedzenia obiadu
Na dużej bibce rodzinnej:
„Faceci to mają wąsy,
A kobiety piersi, prawda?”
Przytaknęłam, bo tym przecież
Płcie się różnią już od dawna!
To jest wszakże oczywistość
Jak najbardziej oczywista.
Ale tych różnic jest więcej,
Jest ich przecież cała lista!
A synuś kontynuował:
„To powiedz kochana mamusiu,
Dlaczego ciocia Marysia
Ma wąsy, a nie ma cycusiów”?