Przed obiadem chciałam umyć
Twarz i pobrudzone ręce.
Zgadnijcie, jaka osoba
Siedziała właśnie w łazience?
Moja Córcia na nocniku
Czytała… instrukcję „Lego”!
Przecież w łazience jest „duszno”
Łazienki nie są od tego!
Zdziwiona otwarłam usta,
Ale nim coś powiedziałam,
Poirytowana Córcia
Bezczelnie się odezwała:
„Czy zakłócam Ci Twą strefę,
Kiedy czytasz swą gazetę”?
Synek wszystkie swe mleczaki
Chował zawsze do poduszki,
By je oddawać wszyściutkie
Dla dobrej „Wróżki-Zębuszki”.
Dzisiaj wypadł Mu dwunasty,
Ale powiedział, że tego
Oddał swojemu koledze
Z powodu… racjonalnego.
Jego tata nie jest skąpy
I daje stówkę za ząbek,
A nie malutkie dwadzieścia –
To jest lichutki zarobek.
Uzgodnili między sobą,
Że tamten będzie udawał,
Że to są jego mleczaki
I pół stówki mu… oddawał.
Jestem „nowa”. Dzisiaj właśnie
Po raz pierwszy się zdarzyło,
Że przyprowadziłam do pracy
Swą Córeczkę. Było miło.
Wszystkim moim koleżankom
Podobała się ogromnie,
A jedna nawet stwierdziła,
Że bardzo podobna do… mnie!
Bo ma moje ustka, nosek,
Oczka i „piegusie” liczne.
A szefowa: „Są dla dzieci
Operacyjki… plastyczne”.
Moi rodzice prosili,
By mój mąż się na to zgodził,
Zeby nasz Syn co dzień do Nich
Jak do przedszkola przychodził.
Ja też byłam za tym, żeby
Był On pod opieką „dziadków”.
Przecież mnie wychowywali,
Też byłam z grupy „niejadków”.
Babcia na pewno dopatrzy,
By dziecko zawsze nakarmić.
A w przedszkolu różnie bywa
Przy takiej licznej dzieciarni.
Nasz Synek jest „żywym” dzieckiem.
Lubi zabawy i psoty.
Cały dzień Jego opiekun
Zawsze ma coś do roboty.
Dzisiaj przyszłam Go odebrać,
Lecz zabawa trwała właśnie.
Bawili się w „chowanego”
Wyglądało to… cudacznie:
Babunia siedziała w wannie.
Dziadzia do… szafy wciśnięty.
Wnuk oglądał… telewizję
Spokojny i… uśmiechnięty.
W nocy „zdechł” mi mój telefon.
Ładowarkę podłączyłem
I poszedłem do roboty.
Dobrze, że się nie spóźniłem.
Wyszedłem bez telefonu,
Co rzadko mi się przydarza.
Synek widział moje „męki”,
Lecz współczucia nie okazał.
Zaraz po pracy wróciłem
Na obiad, bo jadam w domu,
Ale nie mogłem odnaleźć
Swego cacka – telefonu.
Nie wiem czemu na podłodze
Leżała brudna łopata
Zabrudzona glinką, błotem,
A obok niej jakaś szmata.
Sześcioletni synek patrzył
Gdzieś daleko w kąt pokoju.
Smutny, i jakby to nie On,
W bardzo dziwnym był nastroju.
Powiedział, że gdy usłyszał
Smutną wieść o telefonie,
Zrozumiał, że właśnie nadszedł
Mojej „komóreczki” koniec.
Postanowił mnie wyręczyć,
Bo widział moje wzburzenie
I zakopał go w ogródku
Najgłębiej, jak mógł, pod ziemię.
„Zdechlak” wart był dwieście dolców.
W nocy go chyba wykopię.
Cieszę się, że z mego Synka
Jest tak współczujący Chłopiec.
Moja teściowa w całości
Zasługuje na to miano,
Bo chyba wszystkie złe cechy
Od Niej splagiatowano.
Dzisiaj właśnie dała popis
Traktowania swego Wnuczka.
Według mnie ona się stała
Jako babcia wprost… nieludzka!
Akurat dziś do Niej szliśmy.
Na chodniku tuż pod blokiem
Błyszczała błotna kałuża –
Nie sforsujesz jednym krokiem.
Syn wystrojony jak nigdy,
Więc ostrzegłem, by nie wchodził,
Bo zabłoci nowe buty,
Ale wiadomo, ci młodzi…
Nie posłuchał i…przeskoczył.
Buty pozostały czyste,
Ale tyłkiem wpadł w to błoto!
No, i wszystko oczywiste!
Cała reszta ciuchów… zgroza!
Wszystko zbłocone na amen,
A że Synek szybko rośnie,
To brak ubranka na zmianę.
Teściowa miała, jak zwykle,
Na nas niezłe używanie
Za spóźnienie i… „Wnuczulka”
Niezbyt odświętne ubranie.
Mam dwójkę wspaniałych dzieci.
On dwunastolatek, Ona
Dwa lata od Niego starsza,
Swej kobiecości świadoma.
Rano słyszałem Ich kłótnię,
Bo za głośna troszkę była.
O drobnostkę się kłóciły.
Ona Mu się… postawiła
I krzyknęła Jemu w oczy:
„W końcu, Głupolu, to zrozum,
Że przez „zasrany” Internet
Do reszty straciłeś rozum”!
Na to synek odparował:
„No, a Ty cnotę straciłaś”!
Nie wiem, czy tak zażartował,
Czy prawda się za tym kryła…
W naszej okolicy mieszka
Dużo młodych małżeństw z dziećmi.
Nie ma w okolicy… żłobka,
A jest według mnie…konieczny.
Rozwiesiłam ogłoszenia,
Że mogę za odpłatnością
Dziećmi się zaopiekować
Z należytą starannością.
Opiekuję się swą córcią,
Ale dodatkowo chciałam
Jeszcze choć trochę dorobić.
Z pewnością radę bym dała.
Lubię maluszki i z Nimi
Zabawy, harce, swawole.
Mój mąż także mnie popiera.
Załóżmy własne przedszkole.
Będę mogła przyjąć dzieci
Malutkie i trochę starsze.
Im więcej będzie dzieciaczków,
Tym opłaty będą tańsze.
Zatrudniłam opiekunki.
Przygotowaliśmy lokal.
Niczego dzieciom nie zbraknie.
Założyłam nawet… bloga!
Przedszkole zaczęło działać.
Dzieci są zadowolone,
Lecz niestety. Kiedyś musiał
Nastąpić właśnie… ten moment:
Wczoraj rodzice dziewczynki,
Która pierwszy raz tu była,
Byli… zdegustowani, że
Ich córeczka się… nudziła!
Bo nie ma tu niezbędnego
Wyposażenia dla dzieci:
Telewizora, tabletów…
Tu rosną… analfabeci!
Ich Klarusia właśnie z nimi
Spędza czas, bo… to jest postęp!
Szkoda mi jest tej dziewczynki.
Jej dzieciństwo jest żałosne.
Nie było dzisiaj dwóch lekcji,
A więc ponad dwie godziny
Wróciłam wcześniej do domu
Niż przewidywał limit.
Niedługo miała też wrócić
Ze swej pracy moja mama.
Wiedziałam, że nie za długo
Pobędę w mieszkaniu sama.
Siadłam więc do komputera.
Włączyłam muzyczny kanał
I nagle niespodziewanie
Znajomy głos usłyszałam.
To moja mama wołała:
„Co tak marudzisz i zwlekasz.
Kochanie, chodź tutaj do mnie,
Nie mogę już się doczekać”!
Usłyszałam wnet mężczyznę.
Głos co odpowiedział na to,
Był mi nieznany, a ten pan
Na pewno nie był mym Tatą.
Mój pięcioletni syneczek
Nie mógł zasnąć, więc zacząłem
Wymyślać Mu historyjki.
Na szczyt absurdu się „wspiąłem”.
A On ciągle nie zasypiał,
Tylko zapytał mnie: „Powiedz,
Dlaczego Ty nie możesz być
Taki, jak inni ojcowie?.
Zdziwił mnie takim pytaniem,
Więc spytałem, „Co rozumiesz
Przez to, no bo ja w tej chwili
Odpowiedzieć Ci nie umiem”.
W odpowiedzi usłyszałem:
„Chciałbym żebyś był fajniejszy,
Bo jesteś trochę do kitu,
A pragnę, żebyś był „krejzi”.