Trening

Wchodzę rano do łazienki

Nieprzytomna od snu jeszcze,

A tam już córeczka siedzi

Z instrukcją od „lego” w ręce.

 

Zdziwiona otwarłam usta,

Lecz zanim Ją o coś spytam,

To Ona zdenerwowana

Sama do mnie warczy z cicha:

 

„Czy ja Ci przeszkadzam, jak Ty

Tę swoją gazetkę czytasz?

Muszą całą wiedzę poznać,

Co w tej książeczce ukryta”!

 

No i dotarło to do mnie.

Nagle wszystko było jasne!

Moja Córa z grupą dzieci

Ma wziąć udział w „Lego Masters”!

 

Oj ciężko…

Po ciężkich przejściach życiowych

Siostrzyczka sobie nie radzi.

Walczy z depresją… jedzeniem!

Utyła, nie starcza wagi.

 

Zaprosiłam Ją do siebie,

Żeby milutko ugościć

I w ciężkim dla Niej okresie

Zażyła luzu, miłości.

 

Już po tygodniu widziałam,

Że pobyt u mnie Jej służy.

Nie przeczułam, że sielankę

Cośkolwiek może wnet zburzyć.

 

Robiłam obiad, a dzieci

Oglądały program w TV.

Było cicho i rodzinnie,

Wszyscy czuli się szczęśliwi.

 

To był program przyrodniczy

Z ZOO transmitowany.

W tle widać było dwa piękne,

Dorosłe… hipopotamy.

 

Słychać było głos lektora:

„A teraz pokazać Wam trzeba

Największe zwierzę lądowe,

Którym jest”…

„To ciocia Ewa”-

Zawołały dzieci głośno.

Ewa tego nie słyszała,

Bo na spacer przedobiedni

Tak jak co dzień się udała.

Zaślepka

Mamy w domu „kawalera”,

Który swobodnie…raczkuje.

Wszystko Go interesuje,

Ciekawość świata rozpiera!

 

Szczególnie zaś Go ciekawią

Elektryczne gniazdka w ścianach.

Trzeba było je zaślepić,

Bo mógłby zdarzyć się dramat.

 

Chciałam wczoraj uprasować

Dla mego męża koszulę,

Lecz założonej zaślepki

Nie mogę ściągnąć w ogóle.

 

Po długiej szamotaninie

Poddałam się, żałując

Swego niezadowolenia

Przed dziećmi nie kryjąc.

 

Na pomoc przybiegł starszy syn.

Chwilę popatrzył spokojnie.

„Mamo, Ty się tym nie przejmuj”

Przemówił poważnie do mnie.

 

Sięgnął rączką i wyciągnął

Bez jakichkolwiek problemów

Całą zaślepkę z gniazdka!

„Tylko o tym tacie nie mów,

(Spojrzał na mnie i po chwili

Rzekł w imieniu swym i brata),

Bo On zakładał zaślepki

I byłby bardzo zły na mnie…”

Synek ma już… cztery lata!

 

Bezpośredniość, naiwność, prostota

Jestem panią z „trzeciej klasy”.

Kocham kontakt z maluchami.

Często  organizuję zajęcia

Z domowymi zwierzętami.

 

Odwiedziły nas już kotki,

Pieski, kurki, kaczki, rybki,

Chomik, królik, świnka morska

Nie sposób wymienić wszystkich.

 

W końcu nie miałam pomysłu,

I chyba też możliwości,

By inne, drobne zwierzęta

Na lekcji w klasie ugościć.

 

Wycieczkę chciałam urządzić

Na wieś, gdzie są hodowane,

Lecz moje sugestie, prośby

Pod uwagę nie są brane.

 

Sięgnęłam więc po przykłady

Spoza naszego klimatu.

Miałam ryciny i zdjęcia

I mnóstwo różnych tematów.

 

Pokazałam dzieciom małpki,

Hipopotama, żyrafę.

By wiedziały, gdzie „mieszkają”,

Zdjęcia wkleiłam  na mapę.

 

Po Afryce była Azja,

Potem obie Ameryki.

Na koniec kangur z Australii,

I pingwiny z Antarktyki.

 

Niedawno pod koniec lekcji

Rozdałam karteczki z quizem.

Dzieci ucieszył ten temat

I odpowiadały skwapliwie.

 

Pytania były stosowne

Do sposobu pojmowania

I kojarzenia przez dzieci

Cech, sposobu zachowania…

 

Jedno było o leniwcu;

Treść: „Leniwy jak nie wiem co”.

Sześcioro wpisało… „tatuś” –

Z bezpośredniością dziecięcą.

Całuśny

Mamy synka – jedynaka,

Ślicznego Super Pieszczocha.

Synek często był pytany

„Kogo Ty najbardziej kochasz”?

 

Tłumaczyłem Mu kilkakroć

Że to bardzo głupie słowa.

Każdą osobę w rodzinie

Trzeba kochać i szanować.

 

Byliśmy dumni, gdy Synek

Podczas Wigilii tłumaczył,

Że nie ma swego pupila,

Wszyscy dla Niego jednacy.

 

Ale na tym nie poprzestał,

Tylko dodał niepytany,

Że bardzo nie lubi babci,

Bo był przez nią … całowany!

 

Niekłamany zachwyt

Jestem optykiem i… widzę,

Jak reagują pacjenci

Mierząc nowe okulary –

Ten drobny, lecz wielki sprzęcik.

 

Szczególnie dzieciaczki mają

Nietypowe skojarzenia

Wynikające z innego

Na rzeczywistość… spojrzenia.

 

Zapamiętałem dziewczynkę

Z dużą obu oczek wadą,

Której nowe okulary

Sprawiły ogromną radość.

 

Reakcja Jej była tak prosta

I jednocześnie niezwykła,

Choć nie dla mnie, lecz dla innych

Mogłaby być troszkę przykra.

 

Poprawiłem Jej na nosku

Piękne, nowe opraweczki.

Oczki dziewczęcia zabłysły

Jak dwie świecące gwiazdeczki.

 

Powiedziała, że jej nigdzie

Nic nie ciśnie i nie drażni.

A szkła chyba widzą za Nią;

Wnet się z nimi… zaprzyjaźni.

 

Zachwyt słychać nawet było

W Jej zauroczonym głosie,

Gdy mówiła: „Widzę nawet

Wielki pryszcz na pana nosie”!

Wyjście awaryjne

W piątek miałam urodziny.

Dzieciaki się postarały

I, gdy jeszcze byłam w łóżku,

Śniadanko świeże podały.

 

Tak więc w obecności dzieci:

Czterolatka z Sześciolatką,

Zajadałam jajecznicę

Popijając mleczną kawką.

 

Jajka nieomal surowe

Z zimnym masłem rozmieszane.

Zamiast chleba albo bułki

Wczorajsze gofry podane.

 

Udałam, że mi smakuje

Śniadanko urodzinowe,

Więc dzieciaki chciały jeszcze

Podać dania… obiadowe.

 

Ledwo przeżyłam śniadanie.

Zgodzić się na to nie mogłam,

Żeby te dwie Małolatki

Ugotowały swój obiad!

 

Mąż, gdy zjadłby choćby kąsek,

Nie przeżyłby Ich obiadku.

Żeby zapobiec tragedii,

To obiad zjemy u… dziadków.

Logicznie?

Synek wczoraj nie był w szkole.

W domach inni też zostali.

Mówił, że była zamknięta,

Bo klasy ozonowali.

 

Z powodu pandemii właśnie

Dezynfekcja jest konieczna.

Tak mu powiedzieli kumple,

A to bujda była niecna.

 

Moja żona to sprawdziła

I prawda, tak jak oliwa,

Znowu na wierzch wypłynęła.

To zmyłka w cieniu „covida”!

 

Była wnerwiona na syna

Że jest aż tak bezkrytyczny

Że uwierzyłby we wszystko,

Co powie jakiś ulicznik.

 

Chłopak, aż się naburmuszył

I odparował od razu:

„A Ty niby jesteś lepsza?

Masz w tym kilka latek stażu.

Tata ciągle Ci powtarza,

Że wyglądasz bardzo ślicznie,

A ty we wszystko to wierzysz.

Przecież to jest… nielogiczne”!

Same błędy

Moje dwie małe córeczki

Często u babci bywają.

Lubią te wizyty u Niej.

Ciągle na nowe czekają.

 

Ostatnio z babcią smażyły

Pyszne jesienne przetwory.

Babcia ma duży ogródek

I owoców wybór spory.

 

Kiedy po Nie przyjechałam

Z dumą mi prezentowały

Butelki oraz słoiki,

A każdy z nich… opisany:

„Żórawina” albo „Grószka”,

„Drzem pożeczkowy z malinom”.

 

„Wiem, kto robił te naklejki”,

Powiedziałam z „wazeliną”.

„Ja, a co”? teściowa na to

Z bardzo, bardzo dumną miną.

 

A teraz jest obrażona,

Bo, tak powiedziała Ona,

Przy Jej wnukach ja celowo

Zrobiłam babcię…w balona.