Po półrocznej znajomości
Muszę spytać się lekarza,
Czy moja sprawa z miesiączką,
Będzie się długo powtarzać.
Zażądał tego mój chłopak,
Bo to dla niego jest dziwne,
Że kiedy nie chcę się kochać,
Tak tłumaczę się perfidnie.
Zagroził, że jeśli kiedyś
Znów miesiączką się zasłonię,
To będzie nieodwołalny
I definitywny koniec.
Chyba mózg związałam w supeł,
Że mieszkałam z tym przygłupem.
W końcu usunęłam bliznę,
Którą miałam od dzieciństwa.
Nie mam na lewym policzku
Tego fatalnego świństwa.
Minęły już dwa tygodnie.
Nie mogę się przyzwyczaić,
Że to, co widzę w lusterku
Nie fotoshop, lecz realizm.
Zwierzyłam się mojej mamie,
Że trochę brak mi tej blizny,
Gdyż byłam przyzwyczajona
Do tej dawnej podobizny.
Zdaje mi się, że straciłam
Swą wyrazistość, charakter.
Na to mama mnie pociesza
Jak zwykle z niezwykłym taktem:
Nie przejmuj się tą stratą,
Bo u ciebie jeszcze wiele
Wad i defektów, które
Kształtują… twój charakterek.
Byłem z kumplami na piwku.
W nocy nieźle podchmielony,
Dumny, że pilnuję pionu
Wróciłem nocą do żony.
Po ciemku i bez hałasu
Dotarłem aż do łazienki.
Piwko mi parło na pęcherz.
Nareszcie koniec udręki.
Uległem presji natury.
Gdy załatwiłem, co trzeba
Poczułem się taki lekki,
Że mógłbym skakać jak źrebak.
Ucelowałem centralnie
Bez rykoszetów na bok.
Nie uroniłem ni kropli
Tak jak precyzyjny robot!
„Mocarz ze mnie” – pomyślałęm.
Wielka duma mnie rozpiera.
Palę światło, spuszczam oczy…
To kosz na pranie… Cholera!
Pracuję jako handlowiec.
Kieruję sklepem sieciowym.
Czekam na pierwszą kontrolę,
Ona dla mnie jest czymś nowym.
Do tej pory jeszcze nigdy
Nie miałam tej „przyjemności”,
Dlatego w stresie czekałam
Na zapowiedzianych „gości”.
Zjawił się jeden kontroler
I w dodatku całkiem miły.
Zdenerwowałam się mocno,
Aż mi się dłonie spociły.
Kiedy się z nim przywitałam,
Nie postąpiłam zbyt grzecznie.
Podając spoconą rękę
Zachowałam się niezręcznie.
Chcąc załagodzić tą gafę
Bez namysłu wypaliłam:
„Przepraszam, ale to pan sprawił,
Że mokra się cała zrobiłam”.
Dlaczego „Coco” Chanel
Wybrała „piątkę” dla perfum?
Chyba podszepnął Jej elf,
Bo wtedy nie było „smerfów”.
Dla jednych jest wręcz wspaniały,
A dla drugich trochę mniej.
Gwiazdy je reklamowały,
W czym „MM” wodziła rej.
Zapach zapiera w piersiach dech,
Bo dla zmysłów jest nęcący.
Ale ja czuję, stary już zgred,
Że moje on też zapiera,
Bo… jest po prostu duszący.
Jeden wielki uczony,
Fizjolog i poeta,
Objaśniał swym studentom
Układ moczowy człowieka,
Że na zewnątrz, już na końcu,
Przy waginie lub przy prąciu,
Łączy się z układem płciowym
„Adamowym” lub „Ewowym”.
Tak to natura z niezwykłą finezją
Połączyła zwykłą prozę z poezją.