Na czterdzieste urodziny
Umyśliłam, że nareszcie
Przekłuję brwi oraz uszy.
O tym marzyłam najczęściej.
Założę piękne kolczyki.
Będę piękna i ponętna.
Poszłam więc do kosmetyczki.
Musiałam być… konsekwentna.
Dziewczyna, która mnie kłuła,
W trakcie zabiegu przyznała,
Że jej tą „trudną” decyzją
Bardzo zaimponowałam…
Wpadłam jej w słowo; „Dlaczego…”
Choć zadowolenie tłumię…
„…Bo chciałabym też mieć taką
Wyluzowaną… babunię
Mam dwadzieścia cztery lata
I metr pięćdziesiąt pięć wzrostu.
Ubieram się młodzieżowo,
Tak właśnie lubię po prostu.
Chodzę, nie jeżdżę do pracy,
By „rozruch” mieć przed „robotą”.
Dziś troszeczkę się spieszyłam.
Zaspałam, jak nigdy dotąd!
Przyspieszyłam, by wyminąć
Dosyć liczną uczniów grupę.
Zatrzymała mnie ich pani
Łapiąc mnie z tyłu za… ciuszek.
Gdy chciałam szybko wyjaśnić
Całą tę głupią pomyłkę,
Wydarła się zaraz na mnie:
„Nie bierz mnie na komedyjkę!
Ponieważ jestem tu nowa
I nie wszystkich zbyt kojarzę,
Kazałam, żeby każde z was
Chodziło zawsze w swej parze.
I ty, jeśli nie chcesz dostać
Za nieposłuszeństwo kary,
Wracaj zaraz bez gadania
Do swej wyznaczonej pary!
Odpowiedziałam spokojnie,
Żeby się nie ośmieszała
I dorosłych od dzieciaków
Bez pomyłek odróżniała.
Poszłam dalej, ale śmiechy
Dzieciaków nadal słyszałam
Nawet wtedy, kiedy nawet
Tej grupy już nie widziałam.
Chodziłem sobie po sklepie
Rozglądając się wokoło
Już chyba z piętnaście minut,
Bo „OBI” to przecież moloch.
Nagle wychodząc z alejki
Na starszego pana wpadłem.
Prosiłem o wybaczenie
Za to napadnięcie nagłe:
„Najmocniej przepraszam, ale
Pana całkiem nie widziałem”…
Jeszcze nie skończyłem zdania,
A już podskórnie wiedziałem,
Że to fatalny dobór słów.
Pan był niewidomy, ale
Uśmiechnął się w moją stronę
Niezdenerwowany wcale
I powiedział do mnie grzecznie:
„Zbyt pewnie maszerowałem
I bardzo przepraszam, że też
Całkiem pana nie widziałem”.
Klientka chciała mieć zniżkę,
Więc spytałem ją o kartę
Stałego klienta sklepu,
A ona poszła w zaparte
I przez ponad dziesięć minut
Musiałem jej słuchać grzecznie
Obelg pod moim adresem
I tego, że niedorzeczne
Jest to, że „jej nie poznałam,
Skoro od kilku lat dzień w dzień
Zawsze kupuje w tym sklepie
I… ją o kartę prosić śmiem!
Powiedziała mej szefowej,
Że „złoży oficjalną skargę
Na tę nieuprzejmą panią
I… jej zachowanie harde”!
Powietrze totalnie z niej uszło,
Gdy szefowa wyjaśniła,
Że jestem pierwszy dzień w pracy,
A ona się „pomyliła”
Nie rozpoznając mężczyzny
Po głosie ani po twarzy.
Głucha i bez okularów
Nie wszystko dobrze kojarzy.
Jest w zakładzie, gdzie pracuję,
Fajny facet w moim wieku.
Coraz częściej o Nim myślę,
Chyba mnie samej na przekór.
Ja jestem spokojna, a On
Żywe srebro, iskra, trzpiot.
Wszędzie jest, z wszystkimi gada,
Nie poskąpi nawet klątw.
A ja jestem romantyczką
Spokojną i marzycielską.
Dziwne, ale lubię jak ktoś
Zachowuje się szpanersko.
Chyba prawda, że różnice
Przyciągają się wzajemnie.
Teraz to zauważyłam,
Że coś takiego jest we mnie.
Nie zna mnie, więc list wysłałam
Długi i szczery do Niego.
Pisałam ręcznie, lecz przecież
„Dla chcącego, nic trudnego”.
„Epistołę” podpisałam
Adresem swej poczty mailowej,
Gdyż imienia i nazwiska
Jeszcze ujawnić nie mogę.
W odpowiedzi otrzymałam
Maila treści takiej oto:
„Nie chce mi się czytać tego,
No bo nie jestem idiotą,
Żeby tracić czas na bzdety
Napisane przez kobiety.
Możesz mi po prostu streścić
O biega w epistole?
Albo nic nie odpowiadaj,
Jeśli to jest con amore”.
Pracuję w kawiarni, w której
Dość fajny zwyczaj panuje
Pytania gościa o imię,
A potem je zapisuje
Na kubku z podaną kawą.
To pytanie wielu zbywa,
A gdy ponawiam swą prośbę
Często mruczą: „Mała, spływaj”…
Czasami nawet się zdarzy,
Że robią zdumioną minę
I odpowiadają cicho,
Że… mają już swą dziewczynę.
Te komiczne sytuacje
Mnie się zdarzają najczęściej,
A koleżankom dość rzadko.
Czy to pech, czy aż nieszczęście?
Chciałam spytać kumpla z pracy,
Czy wyglądam jego zdaniem,
Aż na taką desperatkę
Pośród niezamężnych panien.
Zagaiłam Go, czy mogę
Prywatnie zapytać o coś.
Nim zdążyłam coś powiedzieć,
On z uśmiechem i uroczo
Powiedział jak stary Satyr:
„Wybacz, jestem już żonaty”.
Właśnie chcę Wam opowiedzieć
O tym, jak moja babunia
Chciała gonić nowoczesność,
Bo jej wiedza jest „tyciunia”.
Pamiętam, jak była dumna,
Kiedy po raz pierwszy w życiu
Zrobiła komórką zdjęcia,
Na których widniał Jej… kiciuś.
Przysłała mi MMs-em,
Mailem, może przez Facebooka?
Nie! Nie! Kupiła pendrive’a
Na „allegro-wych” zakupach!
Prosiła syna sąsiadów,
To początkujący hipster[1],
By przegrał tam wszystkie fotki
I… przysłała mi go w liście!
[1] Osoba akcentująca swoją oryginalność…
Moja żona jest artystką.
Pisze wiersze i maluje.
Nigdy nie siedzi bezczynnie.
Wciąż twórczo nad czymś pracuje.
Wydała tomik poezji.
Trzy wystawy także miała.
Mojej mamie twórczość żonki
Niezmiernie się… podobała.
Poprosiła żonę, żeby
„Abstrakcję” namalowała
Do salonu, bo nie znosi
Że tam ściana pusta, biała.
Ucieszyła się tym żona.
Zaraz do pracy się wzięła.
Rodzice są zachwyceni,
A autorka dumna z dzieła!
Jednak jest poważny problem,
Bo rodzice bez Niej, sami
Pospieszyli się wieszając
Dzieło „do góry nogami”!
Żonę drażni ten „nietoperz”
Od chyba piętnastu latek,
Ale nie chce go przewiesić,
Bo… ktoś popełniłby gafę.
Jestem w ciąży, a więc często
Chodzę do ginekologa.
Dziś na badaniu USG,
„Dzidziulek” się przed Nim schował.
Lekarz wpatrywał się w ekran,
Mrużył oczy, kiedy patrzył.
Powiedział, że nadmiar gazów
Nie pozwala nic zobaczyć.
Nacisnął mi brzuch, a wtedy
Takiego bąka puściłam,
Jakiego ja nigdy jeszcze
Spod siebie nie… wydobyłam.
A on nadal brzuch naciskał.
Nie przejmował się zapachem.
Czekałam na wynik badania
Cała przepełniona strachem.
Na koniec spojrzał na ekran
I powiedział dosyć wolno:
„No, teraz już wszystko widzę,
Będzie chłopak według prognoz.
Wybrałyśmy się z kumpelą
Na wieczorek do znajomych.
Miała mnie zabrać po drodze.
To nie jest najgorszy pomysł.
We dwie jeździmy taksówką.
Taniej nas podróż kosztuje.
Ostatnio ja ją woziłam,
Dziś ona się rewanżuje.
Miałam małe opóźnienie,
Więc wysłałam sms-a,
By weszła po mnie na górę
I pomogła się uczesać.
Zostawiłam drzwi otwarte.
Włosy już mam uczesane.
Czekam, a jej jeszcze nie ma.
Coś się stało? Co jest grane?
Dopiero po chwili przyszła
Wysoce zakłopotana
Mówiąc, że właśnie niechcący
Zaskoczyła siebie sama.
Taksiarz podwiózł ją pod klatkę
Przez drogę „bawiąc” rozmową.
Drzwi były otwarte, weszła
Zgodnie z uprzednią umową.
A tam… w salonie pan z panią
Całkiem roznegliżowani,
Napaleni erotyzmem
Na jej oczach się… kochali.
Okazało się, że szofer
Przez te swoje głupie gadki
Zajechał nie tam gdzie trzeba.
Po prostu… pomylił klatki!