Matka mojego chłopaka
Wyszła właśnie na zakupy.
Nami owładnęła miłość,
„Chodź do mnie”, chłopak wyksztusił.
W miłosnym transie spytałam,
Czy jest pewien, że Jej nie ma,
Bo gdyby nas przyłapała,
Miałaby do gadki temat.
Wtem z łazienki usłyszałam
Głos wyraźny, chociaż głuchy:
„Ja się jeszcze nie ubrałam,
Żeby wyjść na te zakupy”.
Nigdy w moim krótkim życiu
Nie wstydziłam się jak wtedy.
Nie wiem czy Jej spojrzę w oczy.
Może za jakiś czas. Kiedyś…
Byłam na zjeździe rodzinnym.
Było bardzo wielu gości,
Których większość raz widziałam
Za mojej wczesnej młodości.
Wtedy był to ślub kuzynki.
Miałam chyba dziesięć wiosen.
Chyba nikt mnie nie spamiętał.
Dziś jak dorosła się noszę.
Jednak nie, bo jeden z wujków
Witając się głośno wołał:
„Ale masz fajniutkie cycki!
Nikt takich nie ma dokoła!”
Chyba jednak wuj przesadził.
Można wdzięczyć się do laski
Kiedykolwiek i gdziekolwiek,
Ale nie na…konsolacji!
Mamy w pracy przerwę na lunch.
Zawsze jeden z mych kolegów
Zamiast zamówić coś w barku,
Całą przerwę spędza w… biegu.
Po prostu biega „dla zdrowia”.
Bo ruch dobrze jemu służy.
Dzisiaj również poszedł ganiać,
Chociaż od rana się chmurzy.
Po powrocie mnie zapytał,
Czy nie mam dezodorantu,
Albo może przypadkowo
Tubki antyperspirantu.
Gdy podałem mu to drugie,
On patrząc na mnie poprosił,
Żebym ja z niego skorzystał,
Gdyż to nie on z nas się spocił.
Szef poprosił, bym zrobiła
Dla niego wstępną selekcję
CV na wolną posadę
I dała swe referencje.
Siedemdziesiąt procent zgłoszeń
Zanegowałam dlatego,
Że mym zdaniem żadne się nie
Nadawało do niczego.
Było wśród nich kilka fajnych,
Bardzo interesujących.
A ten, mym zdaniem najlepszy,
Był też w dodatku… gorszący!
Obiecujący kandydat
Nawet zamieścił… reklamę:
„Kręcę swoim przyrodzeniem” –
W sekcji „hobby” miał wpisane.
Założyłam, że ten głupi
Żart ktoś mu celowo zrobił
I wpisał te głupstwa w CV
Zupełnie bez jego zgody.
Zadzwoniłam więc do niego
I powiedziałam prywatnie,
Że musi wymienić CV
Na najbardziej… aktualne.
Facet bez żenady spytał,
Czy chodzi mi o „kręcenie”.
Przytaknęłam, a on na to”
„Takie już mam przyrodzenie.
Kręcę nim młynki, ósemki
I nie będę zbyt bezczelny,
Jeśli stwierdzę, że w „te klocki”
Ze mnie też fachowiec świetny”.
Nie pamiętam nowych nazwisk.
Twarzy także nie pamiętam.
Czasem ludzie przypuszczają,
Że ja ich po prostu wkręcam.
Przez to często uczestniczę
W żenujących dla mnie scenach.
Dlatego stronię od ludzi
I znajomych prawie nie mam.
Tak się stało, że musiałam
Zmienić miejsce zatrudnienia.
Już w pierwszym dniu starałam się
Nie zrobić złego wrażenia.
Pierwsze wrażenie jest ważne,
A więc grzecznie i taktownie
Przeszłam się po całym biurze
Przedstawiając się stosownie.
Gdy podeszłam do kolejnej
Osoby, na powitanie
Wyrecytowałam do niej
To samo, co innym, zdanie:
„Cześć, jestem Kaśka, ta nowa,
I od dzisiaj będę razem
Z Tobą i innymi ludźmi
Właśnie w tym biurze pracować”.
Kobieta patrząc z ukosa
Powiedziała jakby… drwiła:
„Wiem, bo to jest moja firma
I sama Cię zatrudniłam.
Zamówiłam w sklepie on-line
Sukienkę niezbyt wystawną.
Musiałam kupić tę kieckę,
Bo nie mieszczę się już w żadną.
Dzisiaj poszłam ją odebrać.
Pani, nim mnie obsłużyła,
Poprosiła o cierpliwość
I na zaplecze wybyła.
Wróciła po… półgodzinie
I wybałuszając oczy
Patrzyła na mnie tak jakby
Chcąc przypomnieć sobie o czymś.
Po dość długiej chwili przerwy
Wreszcie zareagowała:
„Przepraszam panią, zupełnie
Chyba pamięć postradałam,
Bo zamiast przynieść sukienkę
Śniadanie skonsumowałam…
Moja babcia choć wiekowa
Fizycznie jest w dobrej formie,
Lecz samotności od zawsze
Obawiała się potwornie.
Żyła w swoim towarzystwie,
Od kiedy została wdową.
Miała kilka przyjaciółek –
Małe, lecz zażyłe grono.
Więc kiedy poumierały,
Zmieniła swoje zwyczaje
I postanowiła mieszkać
W domu starości na stałe.
Nie chciała żyć w samotności,
Więc ułożyła tak wszystko,
Żeby do końca swoich dni…
Udzielać się towarzysko!
Ja często Ją odwiedzałam.
Znałam Jej upodobania.
Rozumiałam, że samotność
Ciężka jest do wytrzymania.
Kiedyś była ta szczególna
Okazja na odwiedziny.
Babunię, jako najstarszą
Osobę z mojej rodziny
Przyszłam zaprosić na mój ślub
I oczywiście wesele.
Chyba z nerwów wyrwał mi się
Lapsus, psota, żart, figielek.
Wręczając Jej zaproszenie
Powiedziałam: „Mam nadzieję,
Że dożyjesz”, na co Babcia:
„Poczekam, aż Ty… zmądrzejesz”.
Mieszkam na małym osiedlu.
Nie muszę chodzić na „siłkę”,
Bo zawsze, kiedy mam wolne,
Tutaj biegam choćby chwilkę.
Gdy dziś wczesnym popołudniem
Biegłem swobodnie po drodze,
Jakiś piesek się przyplątał
I biegł tuż przy mojej nodze.
Merdał przymilnie ogonem
I zerkał na mnie co chwilę.
W biegu to nie przeszkadzało,
A nawet było mi miłe.
Jednocześnie jakaś babka
Zaczęła wołać „Cezara”.
Odkrzyknąłem, że jest ze mną
I przyprowadzę go zaraz.
Nie czekała nim ja dotrę.
Nie minęła nawet chwila,
Gdy sama do mnie podbiegła.
Spojrzała jak na debila
I spoglądając na psiaka
W czoło znacząco się puka
I mówi zdenerwowana:
„Ja swojego synka szukam”!
Dziś nasza mała córeczka
Nie jadła paluszków rybnych.
Po prostu ich nie lubiła
Z jakichś powodów dziecinnych.
Jeszcze ich nie spróbowała,
A już odsuwała talerz.
Namowy nie pomagały,
A gróźb nie bała się wcale.
Był też mój brat na obiedzie.
Geniusz, lecz trochę inaczej.
Sam jeszcze nie ma dzieciaków,
Nieżonaty z Niego facet.
Chciał w Małej wzbudzić apetyt
Znanym dziecku porównaniem:
„Pomyśl, że to rybka Nemo,
I buzi od niej dostaniesz”!
Minęły już trzy miesiące.
Od tamtego „Nemo-kęska”
Nasza córcia ani razu
Nie zjadła rybki ni mięska.
Moja żona „przygarnęła”
Trochę kochanego ciałka.
Przedtem była dosyć szczupła,
Teraz jest gdzieniegdzie fałdka.
Na wesele swojej siostry,
To tak jakoś samo wyszło,
Ubrała się w modną suknię,
Ale chyba zbyt obcisłą.
Cała zebrana rodzina
Zaczęła nam gratulować
Pierwszej w naszym stadle.. ciąży.
Brzuszka nie dało się schować.
Siostrzyczka się obraziła,
Że w tym dniu wyjątkowym
Moja żona jej specjalnie
Mogła takie świństwo zrobić.
Panna młoda obrażona!
A przecież jest w wielkim błędzie,
Że już niebawem przeze mnie
Na chrzciny proszona będzie.
Mnie małżonka oskarżyła
O to, że zgrzeszyłem wielce,
Bo nic jej nie opowiedziałem,
Iż za gruba jest w tej kiecce.