Zapoznałam się z facetem.
Między nami zaiskrzyło.
Zaraz poszliśmy do łóżka.
Było bardzo, bardzo miło.
Po fantastycznym tygodniu
Na odwagę się zebrałam
I po prostu, patrząc w oczy
Miłość swoją Mu wyznałam.
Też zebrał się na odwagę
I wyszeptał: „Moja Mała,
Chciałbym, byś się… przebadała,
Bo niestety mam obawę
Że ja Tobie, Moja Śliczna,
Dałem coś, czego nie chciałem
Nawet w najskrytszych swych myślach –
To… choroba weneryczna.
Do zakładu optycznego
W którym pracuję trzy lata
Przyszła kiedyś młoda pani
Dobrze ubrana, bogata.
To była nasza klientka.
Dobrze Ją zapamiętałem.
Gdy mierzyła okulary,
To chętnie Jej pomagałem.
Dzisiaj przyszła z reklamacją
Na te okulary właśnie,
Gdyż stwierdziła u nich wadę
Wyglądającą… cudacznie,
Bo podczas każdego mycia
Tak bardzo się deformują,
Że trudno jest je założyć.
Po prostu już nie pasują!
Dziś po raz pierwszy z czymś takim
Spotkałem się w mojej pracy.
Nie potrafiłem odgadnąć;
Chciałem to „mycie” zobaczyć.
Odrzekła mi: „Tutaj w sklepie
Dowodu wam nie dostarczę,
Bo myję swe okulary
W domu, w normalnej… zmywarce”.
Nasz jedynak (przed trzydziestką)
Oświadczył nam przed tygodniem,
Że gdyby był niezależny,
Nam też byłoby wygodniej.
Nie ukrywam, że z małżonką
Już od dwóch lat liczyliśmy,
Że ten dzień wkrótce nadejdzie,
Lecz naciskać nie chcieliśmy.
Szybko już się okazało,
Że syn zupełnie inną ma
Wizję swej niezależności
I jest dla Niego… wygodna.
Prosił, żeby do pokoju
Kupić mu mikrofalówkę,
Jakąś szafkę na naczynia
Oraz niewielką lodówkę.
Na nasz sprzeciw, że już pora
Szukać Mu czegoś swojego,
On, tak jak my oburzony,
Wyznał, że to nie dla niego.
Bo nikt przecież w jego wieku
Nie wyprowadza się z domu.
A rodzice są od tego,
Żeby swym potomkom… pomóc!
Moja mama nieustannie
Docinała mojej żonie.
Choć wciąż ją upominałem,
Nic nie docierało do niej.
Traktuje Ją jak typowa
Rodzinna zołza – teściowa.
Zawsze, w każdej sytuacji
Dla mej żony ma … złe słowa!
Z kolei moja małżonka
Spokojnie przyjmuje wszystko,
Bowiem z usposobienia jest
Typową introwertyczką.
Mimo, że ubolewała
Nad relacjami z mą mamą,
Nigdy się nie mogła zdobyć,
By jej swe żale wygarnąć.
Mówią starzy, mądrzy ludzie,
Że „woził wilk razy kilka”.
Zdarzyło się więc w końcu, że
Przyszła kolej też na „wilka”.
Miesiąc temu moja mama
Znów przygadała mej żonce,
Że można by ją pomylić
Z dzikim zwierzakiem na łące.
Powodem „za gęste włosy
I w dodatku pokręcone.
Taka „baranina – afro”
Nie przystoi żadnej żonie.
Takie futra jak jej włosy
Mają owce – merynosy”!
A że włosy dla są dla kobiet
Bardzo ważnym atrybutem,
Coś w Niej pękło. Od tej chwili
Zniknęło „zwierzę” zaszczute!
Odpowiedziała spokojnie
Ważąc każde swoje słowo,
Ze jej
„babcia, mama ojca,
Była „kobietą zimową”.
Urodziłam się w Finlandii –
Prawie na samej północy
I właśnie po swoich przodkach
Mam tak piękne, grube włosy.
To one mi zapewniają
Dobrą ochronę przed zimnem”.
W naszym klimacie te sposoby
Bywają zupełnie inne”.
Po czym jeszcze tak dodała:
„A Ty masz słabiutkie włoski
I zachowujesz się tak jak
Hodowlane polskie… loszki!
Żeby bronić się przed zimnem,
Z radością ci to wyłuszczę :
Jedzą bez opamiętania
I pokrywają się tłuszczem”!
Robiłem codzienne zakupy
W dużym spożywczym markecie.
Staram się nie tracić czasu,
Ale dzisiaj się nie spieszę,
Bo obok się zatrzymały
Dwie bardzo śliczne dziewczyny.
Pomyślałem, żeby poznać
Obydwie Super Blondyny.
Po chwili zmieniłem zamiar.
Zaraz opowiem przyczyny.
Usłyszałem ich rozmowę,
Gdyż głośno dyskutowały
Na temat składu produktu,
Który kupić zamierzały.
„…To ma olejek palmowy,
Więc wcale nie kupuj tego”.
Druga na to zapytała:
„Ale cóż w tym widzisz złego”?
Ta „mądrzejsza” jej tłumaczy,
Że „ten olejek palmowy
Z tych małp żyjących na palmach,
Z orangutanów się robi”.
Dalej perorowała tak,
Jak profesor na wykładzie,
Że najlepsze są roślinne.
Zwierzęce „robi” się rzadziej.
A wiedza, którą posiadła,
Powodem jest wielkiej troski:
Kupuje „olej nadrzewny”,
Lecz tylko z… orzechów włoskich!
Razem z mą młodszą siostrzyczką
Starą ciotkę odwiedziłam.
Dawno Jej nie widziałyśmy.
Ja nie bardzo Ją lubiłam.
Na widok mojej siostrzyczki
Rozpływała się z uznaniem.
Jak zwykle całą uwagę
Skupiała wyłącznie na Niej.
Później, gdy spojrzała na mnie,
Jej nos się troszeczkę zmarszczył
I po chwili powiedziała:
„Widzę, że masz nowy płaszczyk”.
Kocham mojego Faceta.
W pięknym ciele złota dusza.
Mnie to wcale nie przeszkadza
W jaki sposób się porusza.
Od roku jeździ na wózku.
Miał wypadek na motorze.
Jest poza tym bardzo sprawny.
Radzi sobie nie najgorzej.
Znamy się już od pół roku.
Dziś miał poznać moich bliskich
U siostry na imieninach.
Mamy prezent – szkocką whisky!
Pomimo braku podjazdu
Miły wjechał na trzy stopnie.
Nagle moja siostrzenica
Zaczęła wrzeszczeć okropnie.
Wykrzyczała swojej mamie,
Że to jest „bardzo nieludzkie,
Zabronić swojemu dziecku
Jazdy ukochanym wózkiem!
I to tylko dlatego, że
Jest już podobno… za duża.
A że ten duży pan jeździ,
To nikogo nie oburza”!
Nie mam żalu do dzieciaczka,
Bo nie rozumie wszystkiego.
Ale mam ansę do siostry,
Że wini mnie i Mojego
O to, że przez nas jej dziecko
Jest nieszczęśliwe i smutne.
Obwiniać o to kalekę
Jest mętne i bałamutne.
Czy jej zdaniem to ja sama
Miałam go wnieść „na barana”?
[1] Zero waste – ekologiczny styl życia bez generowania nadmiernych odpadów; wymowa: zirou uejst
Rozpocząłem pracę w sklepie.
Cieszyłem się na tę fuchę.
Pierwszego dnia przyszedł klient
Mający problem ze słuchem.
Dobrze trafił. Ja akurat
Znam trochę język „migany”,
Bo moja siostra nie słyszy
I w ten sposób „gada” z nami.
Klient również znał podstawy,
Więc mógł mnie lepiej rozumieć,
Gdy pokazując rękami
To samo głośno mówiłem.
Wtem podbiegł do mnie kierownik
I zaczął na mnie jazgotać,
Że zachowuję się głupio
Jak jakiś handlowy profan!
Na klienta jego zdaniem
Ja krzyczałem, tak to ujął,
A takie wybryki wcale
Z uprzejmością nie licują.
To brak profesjonalizmu
I ogłady z mojej strony.
Powinienem dziś, natychmiast
Zostać przez zarząd zwolniony!
Szybko wszystko wyjaśniłem,
Lecz miałem problemy potem,
Bo kierownik mojej zmiany
Wyszedł na durnia, idiotę!
Debilem był znacznie wcześniej,
Tylko ja pomogłem innym
Dostrzec to, o czym uprzednio
Wszyscy już wiedzieć powinni.
Nasz syn ma po mnie zadatki
Na wielkiego przedsiębiorcę,
Albo głośnego… przestępcę,
Jeśli „zejdzie na manowce”.
Wielokrotnie nas zdumiewał
Swą przebiegłością i sprytem.
Ale teraz na Dzień Matki
Zaskoczył nas „nowym chwytem”!
Wszystkie dzieciaki w przedszkolu
Robiły laurki dla mam.
Gdy wrócił z przedszkola wołał:
Mamuniu, coś dla Ciebie mam”!
Wręczył Jej zaraz laurkę
Z tekstem radującym duszę –
„Kocham Cię Mamuniu Droga”-
W kółeczku z samych serduszek.
Żona bardzo rozczulona.
Synuś dufny i chełpliwy.
Przyznam, że też początkowo
Czułem się bardzo szczęśliwy
Potem zobaczyłem „drobiazg”
Umieszczony gdzieś na dole
Wpisany dorosłą ręką,
Który zranił mnie jak kolec:
„Natalka – maj -19” –
To jest sygnatura, kiedy
I kto namalował kartę;
I nie był to mój syn Kewin!
Ten cwaniaczek od Natalki
Kupił laurkę dla Mamy
Za dwa czerwone lizaki!
Mnie to by nie przyszło na myśl.
Mój nastoletni synalek
Za karę dzisiaj odkurzał
Calutkie nasze mieszkanie.
Przeleciał po nim jak burza!
Po zakończonej robocie
Szarpał napiętym przewodem,
Bo mu „nazbyt ciężko” było,
By do tego gniazdka podejść
I normalnie wyjąć wtyczkę.
Na mą uwagę, że gniazdko
Od sznura wtykę poniszczy,
Odparł bardzo arogancko:
„Pie…ysz Mać, ja wiem co robię”
I jeszcze mocniej pociągnął.
Udało się! To co chciał zrobić,
Tym jednym ruchem osiągnął.
Wstydzę się do tego przyznać,
Lecz mam wiele satysfakcji,
Że przez dłuższy czas popatrzę
Na skutki tej całej akcji.
Na twarzy mojego syna
Wyrosła śliwa pod okiem.
Tylko nie wiem, czy ojczulek
Także będzie pod urokiem…