Nasze dzieciaki na weekend
Jadą do dziadków już w piątek.
Nie mówiłem głośno, ale
Z tego planu byłem kontent.
Korzystając więc z okazji
Zaplanowałem z kolei
Kino, Kolację we dwoje
I… łóżko aż do niedzieli!
A żona zaplanowała:
Razem – zakupy w IKEi,
Ja – muszę umyć samochód,
A Ona – pościel prześcieli.
Chociaż były różne plany,
Ale finał będzie zbieżny.
Gdy Ona będzie rozwiązła,
To ja stanę się lubieżny!
W święta przyznałam się mamie,
Że się z mym mężem rozwodzę,
Gdyż na dalsze katowanie
Mnie przez niego się nie godzę.
Wiedziała, że mną pomiatał
Psychicznie, także fizycznie.
Pokazywałam jej nieraz
Obdukcje sądowo-medyczne.
Moja mama powiedziała,
Że rozumie, ale bardzo
Martwi się, że po rozwodzie
Nie przyjdę do Niej ze… skargą.
Córkę ze złamaną nogą
Odwieziono do szpitala.
Dzwonię na męża komórkę,
Lecz połączenie coś zwala.
Musiałam go powiadomić,
Więc tym razem wyjątkowo,
Łączyłam się z jego biurem
Przez tajną linię służbową.
Sekretarka odebrała
I podejrzanie wesoło
Oznajmiła, że: „pan prezes
Wyszedł na… obiadek z żoną”!
Mój, na szczęście były już mąż,
Gdy zdarzało mi się płakać,
Wychodził zawsze z pokoju
Bez słowa i bez… buziaka.
Za każdym razem, gdy sama
Płacząca w łóżku zostałam,
Podwójnie było mi smutno
I jeszcze głośniej… płakałam.
Zwykle płacz mnie bardzo męczył,
Łzy usypiały zmęczoną.
Kiedy ich już nie starczyło,
Przestałam być jego żoną.
Niedawno się spotkaliśmy.
To był zupełny przypadek.
Spytał mnie, czy teraz może
Nie mam już „łzawych huśtawek”.
Dzisiaj już by tak nie zrobił,
Ale wówczas – według niego –
Pozostawianie mnie samej
Nie uważał za coś złego.
To była jego metoda,
By nie słyszeć tych lamentów.
Bo z żoną trzeba być twardym
Beż nadmiaru sentymentów.
Prosił bym mu wybaczyła,
Bo chciał być mocny jak ojciec,
Który jego tak traktował
Wtedy, gdy był jeszcze chłopcem.
Żona znalazła w kabinie
Mego dostawczego auta
Kolczyk z małym diamencikiem
O bardzo wykwintnych kształtach.
Oskarżyła mnie o zdradę.
Spokojnie wytłumaczyłem,
Że to jest mej mamy kolczyk,
A Jej nigdy nie zdradziłem.
Nie zamierzała mi wierzyć,
Więc zadzwoniłem do mamy
Prosząc, żeby potwierdziła,
Że to jej kolczyk od pary.
Teraz jest znów obrażona,
Że w nasze małżeńskie sprawy
Wciągam ludzi, których całkiem
To nie powinno ciekawić.
Po sześciu latach małżeństwa
Zostawiła mnie małżonka.
A stało się to dlatego,
Że nie mieliśmy potomka.
Staraliśmy się o dziecko,
Ale nic nie wychodziło.
Zrobiliśmy więc badania,
Może one coś wykryją?
Niestety, wyszły fatalnie.
Znaczy, że oboje z żoną
Jesteśmy całkiem bezpłodni.
Mrzonką dla nas jest potomność.
Nie mamy szans na in-vitro,
Ani na inne sposoby.
Nie ma niestety lekarstwa
Na tego typu choroby.
Od miesiąca jest nieznośnie
W naszym „rodzinnym” mieszkaniu.
Wczoraj żona się wyniosła
Myśląc o stałym… rozstaniu.
Rodzicom się poskarżyła,
Że to ja ją zaraziłem
Swoją pełną bezpłodnością,
Bo pewnie niewierny byłem
I bzykałem nieustannie
Wszystko, co tylko się rusza
Żyjąc życiem lekkoducha,
Hulaki i utracjusza.
A teraz ona złapała
Ode mnie tego wirusa
I musi z tym żyć bezpłodnie,
Co mnie zupełnie nie wzrusza!
Ona dziś mnie nienawidzi
I żąda dla nas rozwodu
Z orzeczeniem, że małżeństwo
Sypie się z mego powodu.
Tłumaczyłem wiele razy,
Że tym zarazić się nie da.
Bo tryb życia lub otyłość
To tylko przejściowa bieda.
Trwale bezpłodnym się staje
Po przejściu dziecięcych chorób.
Lecz to jej nie przekonało,
Byśmy zaniechali sporu.
Moja własna (jeszcze) żona
Kretynką się okazała,
Co nie słucha swych lekarzy.
Mnie, męża, też nie słuchała.
A dlaczego mnie powinna
Słuchać właśnie w tym temacie?
Bo jestem ginekologiem
I te kwestie znam jak pacierz!
Niedawno wśród czytelników
Rozpowszechniono wieści
O internetowej aukcji
Oczekiwanej powieści.
Termin dostaw do księgarni
Nie był jeszcze ustalony,
Więc przystąpiłem do aukcji,
By książkę kupić dla żony.
Myślałem o niespodziance,
Gdyż za tydzień moja żona
Będzie miała urodziny,
Więc chciałem kupić ten romans.
Trafił się też ktoś na aukcji
Podobnie jak ja zawzięty.
Zawsze podbijał mą cenę
I nie rezygnował ten typ!
Ja dam osiemdziesiąt, a on
Zaraz daje o pięć więcej;
Twoje dobre, no to moje
Na pewno musi być… lepsze!
On, najwyraźniej niechcący,
Przebił na dziewięćset cenę,
Więc ja dałem dziewięćset pięć
I to było mym problemem!
Nie zauważyłem zera
I cholernie przepłaciłem!
Trudno przeboleć osiem stów,
Ale ja wygrany byłem!!!
Od roku jestem w małżeństwie
I mam wspaniałą żoneczkę.
Jest młoda lecz infantylna.
Myślałem, że tylko troszeczkę.
Ale dziś się przekonałem,
Że to jednak gorsza sprawa,
Bo gdy zaszła w pierwszą ciążę,
To skończyła się zabawa.
Stanowczo mi oznajmiła,
Że do zakończenia ciąży
Nie będziemy już się kochać…
Zacząłem tę sprawę drążyć
I wreszcie mi powiedziała:
„To zrozum, ty mój głuptaku,
Że ja nie chcę tak szybciutko
Urodzić „dwójki bliźniaków”!
Mam braciszka z „piekła rodem”.
Ciągle tylko by żartował.
Nie było chyba dnia, żeby
On czegoś tam nie przeskrobał.
Jest ode mnie o rok młodszy.
Dorastaliśmy w „symbiozie”.
Lubiłem jego wygłupy.
Doświadczałem ich na co dzień.
Kiedyś zupełnie poważnie,
A to sytuacja rzadka,
Stwierdził, że będzie sią żenił
I… poprosił mnie na świadka!
Co się stało, myślę sobie.
Czy zmieniła Go kobieta?
Czyżby mój zgrywny braciszek
Rozpoczynał nowy etap?
Znam przecież swego braciszka.
Nie wierzyłem, co się dzieje.
Ten człowiek, którego znałem,
Od dzisiaj już nie istnieje!
Zgodziłem się oczywiście,
Bo to braterskie zadanie,
A jednocześnie przyjemność
No i wyróżnienie dla mnie.
Ślub odbywał się w kościele
W pełnym majestacie chwili.
Mój brat był bardzo skupiony,
Goście też przejęci byli.
Gdy padło wreszcie pytanie
„Czy chcesz Ją za żonę pojąć”?
Odpowiedział: „A co mi tam,
Przecież i tak jest już moją.”
Świeżo „upieczona” żona
Natychmiast strzeliła focha,
Ale się uspokoiła.
Ona Go naprawdę… kocha!
Na trzecią rocznicę ślubu
Mąż przygotował atrakcje.
Dowiedziałam się o wszystkim,
Kiedy zjedliśmy kolację.
Chciał być bardzo romantyczny
I zaniósł mnie do sypialni.
Nie pamiętam, kiedy wcześniej
Zrobił to po raz ostatni.
Wcześniej już zapalił świeczki.
Było ich chyba piętnaście.
Do tego wyścielił łóżko
Różami, chyba w kontraście.
Bo różyczki były białe,
Skryte wśród czerwonych wstążek.
W taki sposób chciał uwznioślić
Nasz „stary”, trzyletni związek.
Szkoda, że on nie przemyślał
Dokładnie tej sytuacji,
By w tak ważny dla nas wieczór
Nie sprawić mi złych” atrakcji”.
Bo gdy rzucił mnie na łóżko,
To plecy sobie zraniłam
O „piękne” kolce różyczek.
Naprawdę „szczęśliwa” byłam!