Kiedy nagle do pokoju
Wbiega twój trzyletni Fąfel
I rozradowany krzyczy:
„Mamo, tata odkrył ropę”!
Wiedz, że w domu źle się dzieje,
Szczególnie wtedy, gdy rodzic
Chwilę wcześniej do łazienki
By tam wiercić dziurkę, wchodził.
Odkryciem rządzi przypadek,
Więc bądź pewna, że nie ropa
Z kanalizacji wypływa,
Tylko to, co leci… z klopa.
Moja dziewczyna ma hobby:
Zbiera… misie wszystkich sortów.
Dużo już ich nazbierała.
Ma nawet misie z importu!
Coraz trudniej Jej coś kupić.
Często przejęty do głębi
Gdziekolwiek tylko wyjadę,
Szukam… misia dla mej „Baby”.
Byliśmy z dziewczyną w kinie.
W ciemności podczas projekcji
Wrzuciłem do Jej torebki
Mini-misia do kolekcji.
Po filmie w dobrych humorach
Nie spiesząc się, chociaż późno,
Odprowadziłem Ją pod dom.
Nie myślałem, że na próżno.
Wszystko było idealnie
Dotąd, póki nie szukała
W swej torebce… kluczy,
Które zawsze w niej trzymała.
Ale…trafiła na misia.
Przyjrzała mu się przelotnie.
Mnie pocałowała w czoło
I weszła do domu samotnie.
Wróciłem do swego domu
W szczęściu, że miś się podobał.
Liczyłem, że będzie coś więcej –
Jakaś, być może, nagroda?
Spokój skończył się dość szybko,
Nie zdążyłem zjeść kolacji,
Gdy zadzwoniło me Szczęście.
Zamiast „kocham” słyszę wrzaski.
Wykrzyczała do słuchawki,
Że jestem złodziej i szuja.
Nim zdążyłem coś powiedzieć,
Wrzasnęła tylko: „Się bujaj”!
Próbowałem się dowiedzieć,
O co chodzi mej dziewczynie.
Okazało się, że właśnie
Ktoś Jej skradł komórkę w kinie.
A Ona mnie posądziła,
Bo skoro misia wrzuciłem,
To otworzyłem torebkę.
Wtedy telefon zwędziłem!
No i się nie przeliczyłem.
Ziściła się ma nadzieja.
Tylko… zamiast być kochankiem,
Zrobiono ze mnie… złodzieja!
Dałem się Żonie namówić
Na zmianę mebli w salonie.
Właściwie to mnie zmusiła
Groźbami, że z nami… koniec!
Wymarzyła sobie zmianę
Tradycji na nowoczesność.
Mają być meble z Ikei.
To ma być nasza współczesność!
Kocham Ją, więc dla Niej zrobię
Więcej, niż rozum pomieści.
Co tam meble stare, nowe.
Na wszystkich chciałbym Ją pieścić!
Pojechałem do Ikei.
Wybrany komplet kupiłem.
Ale zgubiłem paragon.
Po kopię zaraz wróciłem,
Bo magazyn bez WZ[1]-tki
Nie chciał mi wydać ni sztuki.
Musiałem wrócić do sklepu
Po WZ – egzemplarz drugi.
Jak już wszystko „ogarnąłem”,
Wróciłem do magazynu.
Okazało się, że wcześniej
Ktoś mój komplet mebli… wyniósł.
Ze znalezioną WZ-ką
Udał się do magazynu.
Odebrał mebelki za mnie
I nie wiadomo gdzie „zginął”.
Ale złodziej nie przewidział,
Że monitoring jest wszędzie.
Nagrano dokładnie kradzież.
Policja dowód mieć będzie:
Dwie osoby pakowały
„Darmowe” mebelki w aucie.
Można rozpoznać ich twarze
Oraz pełną rejestrację.
Nie było łatwo, lecz Żona
Ma już meble upragnione.
Odnalazłem co zgubiłem:
Błogi spokój, meble, żonę!
[1] WZ – dokument magazynowy (wydanie na zewnątrz)
Przed laty miałem dziewczynę.
Mieliśmy już swoje lata.
Ona była „Osiemnastką”
Z długą szyjką, jak „Żyrafa”.
Była świetna, doskonała.
Wszyscy mi Jej zazdrościli.
Codziennie się widzieliśmy.
Nie żałuję żadnej chwili.
Po trzech miesiącach „chodzenia”
Jej rodzeństwo w sposób władczy
Zaczęło na mnie naciskać
Żebym się wreszcie… oświadczył!
Znosiłem jakoś tę presję,
Lecz byłem jeszcze za młody.
Nie w głowie miałem małżeństwo,
Ale miłosne przygody.
Po pół roku randkowania
Jej rodzice urządzili
Niedzielny, wystawny obiad
Z udziałem dalszej rodziny.
To nie byli moi krewni
Tylko osoby z Jej strony.
Pierwszy raz na swoje oczy
Widziałem Mężów, Matrony…
Drugi raz się zadziwiłem,
Kiedy w trakcie tej „biesiady”
Podano szampan, truskawki,
A w kieliszku…los tak sprawił,
Że ma Luba niespodzianie
Wśród baniek szampańskiej piany,
Wyłowiła piękny, nowy
Pierścionek zaręczynowy!
Byłem wtedy w takim szoku,
Że z rozdziawioną „japą”
Gapiłem się na zebranych
Pytająco „Co ja na to”?
Jednak po chwili dostrzegłem
„Teścia” jak do mnie zamrugał
Aluzyjnie i znacząco,
Jakby to była… przysługa!
A ja czując się jak goguś
Powstałem i oświadczyłem,
Że nie kupiłem pierścionka
Tej dziewczynie, teraz… BYŁEJ!
Opuściłem zbiorowisko.
Więcej się nie odezwałem.
Ona wnet złapała męża,
Niebawem się dowiedziałem.
Mam psa, co wabi się „Piszczel”.
Wszystko gryzie i rozrywa.
Szczególnie to, co szeleści
Na jego behawior wpływa.
Najczęściej to reklamówki
Papierowe lub foliowe.
Zauważyłem, że głównie
Rozszarpuje torby… nowe.
Bo wtedy bardzo szeleszczą.
Kiedy z nimi „walki” stacza.
Zawsze wtedy, gdy to robi,
Ja bezpardonowo wkraczam
I próbuję zabrać torby.
Ale pies nie chce mnie słuchać
I broni do nich dostępu
Psia mać, psia noga, psiajucha!!!
Niedawno byłem w szpitalu,
A tam… niebywałe nudy.
Do nikogo się odezwać.
Wokoło same… marudy!
Nad reklamówkę się mści.
Kiedy wreszcie przyszedł moment,
Że już prawie zasypiałem,
Sąsiad z sąsiedniego łóżka
Otwierał czipsy – słyszałem.
Wiadomo, On nie mógł ciszej,
Bo torba bardzo szeleści.
Pomyślałem, że to… „Piszczel”
Nad „plastikiem” jakimś się mści!
Wyrwałem mu z ręki czipsy
Z krzykiem „Zostaw! Niedobry pies”!
I wtedy nagle skumałem:
Przecież to nie mój „Piszczel” jest.!
Wszyscy chorzy na tej sali
Patrzyli na mnie zdumieni.
Pan „od czipsów” się obraził,
Inni też mnie znać nie chcieli.
Przepraszałem, lecz on wcale
Nie pozwolił się przebłagać.
Okazało się, że ważniak
Policjantem jest, więc WŁADZA!
I nie lubi, gdy cywile
Mówią na Policję – „Psiarnia”.
Poniektórych, gdy to słyszą,
To rozdrażnienie ogarnia.
I on właśnie do tej grupy
Stróżów Porządku należy.
Myślę, że gdyby miał służbę,
To z pewnością bym już… nie żył.
Mam dwudziestkę, ale jeszcze
Nigdy nie „byłem na łyżwach”.
O tym „kulawy pies nie wie”,
Lecz teraz mogę się przyznać.
Bo dziś po raz pierwszy raz w życiu
Wraz z kilkoma znajomymi
Poszedłem na lodowisko
Żeby pojeździć wraz z nimi.
Byłem pewny, że dorosłość
Pozwoli mi, żebym zaraz
Opanował trudną sztukę.
Lecz choć chciałem się postarać
To nie mogłem w żaden sposób
Utrzymywać równowagi
I raz po raz lądowałem
Boleśnie na lodu gładzi.
Byłem obiektem dla żartów
I uciechy wszystkich wokół.
Po prostu nie mogłem zrobić
Chociażby jednego kroku.
Po jakichś kilku minutach
Mojej „zabawy” z łyżwami
Jeden z gapiów mi krzyknął:
„Zobacz co masz pod butami”!
Zauważyłem na płozach
Dwie nakładki plastikowe.
Nie usunąłem ich wcześniej
I… zapłaciłem frycowe!
Kot naszych bliskich sąsiadów
Bardzo lubi nas „odwiedzać”.
Często jest w naszym ogrodzie.
Pewno nie wie, co to „miedza”.
Ilekroć wejdzie, to zawsze
Wskakuje na gzyms werandy
I… naciska przycisk dzwonka.
Chyba celowo tak grandzi.
Robił to wielokrotnie
Zarówno w dzień, jak i w nocy,
Aż mąż w końcu ten dzwonek
I od prądu odłączył.
A kot? Teraz przesiaduje
Pod oknem naszej sypialni
I patrzy w okno natrętnie
Mrucząc tak jak dziad proszalny.
Jestem bezsilny, bo przecież
Nie pozwę zwierza o stalking!
Dzisiaj na koncie „Facebooka”
Czatowałam pół godziny
Z panem o upodobaniach
Dalece zbieżnych z moimi.
Wydał mi się bardzo fajny
I zainteresowany,
Szczególnie, gdy mu wysłałam
Kilka plików ze zdjęciami.
Potem jeszcze się przyznałam
Że też amatorsko śpiewam.
Bardzo się tym zaciekawił
Na poważnie. Nie olewał.
Mówiłam dużo o sobie.
Z nikim nie byłam tak szczera.
Obiecałam mu zaśpiewać
Swą piosenkę, nie covera.
Bardzo się tym zaciekawił.
Zaraz mu linka wysłałam
Do kilku swoich piosenek,
Które już wcześniej nagrałam.
No i nie odezwał się więcej.
Gorzej, on mnie zablokował!
Trudno. Może następnemu
Któraś z piosnek się spodoba.
Mieszkam kątem u kolegi.
On ma auto, a więc czasem
Pożyczam je okazyjnie.
Kilometrówkę Mu płacę!
To wygoda dla nas obu.
On ma dochód, a ja „wózek”.
To się lepiej kalkuluje,
Niż korzystanie z taksówek.
Dzisiaj pożyczyłem auto,
Żeby na zakupy jechać.
Kiedy wyszedłem ze sklepu,
Spotkał mnie prawdziwy niefart.
Okazało się, że auto
Zostało mi ukradzione.
Dobrze choć, że przed kradzieżą
Też było ubezpieczone.
Zgłosiłem fakt na Policję.
Przyjechali w oka mgnieniu.
Oni przejęli pałeczkę,
Ja pozostawałem w cieniu.
Że nie byłem właścicielem,
Więc kolega był potrzebny.
Pojechałem z policjantem
Reakcji kumpla niepewny.
Nim policjant Mu powiedział
Jaki cel jego wizyty,
Usłyszałem z jego radia
Dosyć głośne szumy, zgrzyty.
Jedno zdanie wyłowiłem:
„Wracaj, bo mamy już koniec.
Auto stoi na parkingu,
Ale… po przeciwnej stronie.”