Jestem krawcową, więc często
Biorę miarę od klientów,
Ta czynność przymusza mnie do
Kucania, pochyleń, skrętów.
Dziś, gdy wróciłam do domu
I zdjęłam spodnie „robocze”,
Stwierdziłam, że je rozdarłam
Od pasa po samo krocze.
Teraz wiem, dlaczego wszyscy
Zachowywali się dziwnie,
Gdy przypadkowo (albo nie)
Przechodzili tuż, tuż przy mnie.
Że mam „awarię” na tyłku,
Nie powiedział mi nikt w pracy.
Dorośli ludzie, a przecież
Postąpili jak sztubacy.
Moja praca w Media Market
Polega na tym, że zawsze
Opowiadam klientowi,
Co dla Niego najciekawsze.
Każdą osobę w mym sklepie
Zawsze w ten sposób zachęcam,
Bo wiem, że me wyjaśnienia
Mogą nakłonić klienta
Do decyzji o zakupie,
A ja z tego żyję przecież.
Każdy sprzedany odbiornik
To pieniądz w moim budżecie.
Dzisiaj ponad pół godziny
Zachwalałem klientowi
Dobrej marki telewizor,
Który na wystawie stoi.
Facet był zaciekawiony.
Stawiał istotne pytania.
Byłem pewny, że niechybnie
Do zakupu już się skłaniał.
A na koniec… podziękował
I na ucho mi się przyznał,
Że cieszy się, iż zachwalam
Sprzęt, co przez Internet wybrał.
Mam małe mieszkanko w bloku.
Choć to tylko kawalerka,
To jednak jest też balkonik:
Mały podest i barierka.
W tym pionie mojego bloku
Są jedynie kawalerki.
Wszyscy najemcy tych mieszkań
To single albo singielki.
Zawsze muszę na balkonie
Suszyć każde moje pranie,
Gdyż by rozstawić suszarkę,
Za małe jest me mieszkanie.
Niedawno tak się zdarzyło,
Że źle zapięłam zapinki
I na balkon piętro niżej
Zleciały me nowe stringi.
Zeszłam na dół, lecz sąsiadki
Akurat nie było w domu.
Ściągnęłam swego faceta,
Żeby mi w nieszczęściu pomógł.
On wymyślił, żeby zgubę
Ściągnąć tu z powrotem wędką.
Póki nie ma tej sąsiadki
Trzeba by zrobić to prędko!
Wyobraźcie sobie scenkę:
Jakiś dość młody osobnik
Na wędkę kradnie majteczki
Suszące się piętro pod nim.
On tak zrobił! Po kwadransie
Udało mu się je „złowić”.
Potem dopiero spokojnie
Nad sprawą się zastanowił.
„Lepiej późno niźli wcale”;
Przysłowie znów się sprawdziło.
Sam bowiem doszedł do wniosku,
Że chyba nie warto było…
Kilkoro osób z sąsiedztwa
Widziało te jego wyczyny.
Teraz patrzą nań z ukosa
Robiąc różne, głupie miny!
Już chyba ze dwa tygodnie
Biegam po pracy dla zdrowia.
Wybieram bezpieczne trasy.
Zawsze omijam pustkowia.
Nie zdążyłem jeszcze kupić
Do biegania żadnych ciuchów.
Obywam się także dotąd
Bez specjalistycznych butów.
Stwierdziłem, że szkoda kasy,
Bo przy mym tempie biegania
I przemierzanych dystansach
Mogę mieć zwykłe ubrania.
Tak uważałem do wczoraj.
Lecz musiałem zmienić zdanie,
Gdy popadłem w tarapaty
Przez to „cywilne” bieganie.
Biegłem jak zwykle chodnikiem.
Nagle patrol policyjny
Zgarnął mnie na komisariat,
Jakbym ja czemuś był winny.
Maglowało mnie na zmianę
Trzech aspirantów w mundurach.
Oskarżali mnie o napad…
Jakaś piramidalna bzdura!
Okazało się, że w miejscu,
W którym mnie zatrzymano,
Chwilę wcześniej jakiś menel
Napadł na leciwą panią.
A ja, zdaniem policjantów,
Swym strojem uwagę zwracam,
Bo wyglądam na złodzieja,
A nie zwykłego biegacza.
Robiłam porządek w ciuchach.
Czynię to zresztą co wiosnę.
Nim wyrzucę, to przymierzam
Szczególnie te zeszłoroczne.
Ze smutkiem musiałam przyznać,
Że już nie mieszczę się w spodnie,
W których jeszcze w zeszłym roku
Było mi bardzo wygodnie.
Później dotarło to do mnie,
Że te portki nie są moje.
Zapytałam o to męża,
A ten zaskoczony gnojek
Zaczął kręcić coś o kumplu,
Co zostawił mu te spodnie…
Plątał się, a tłumaczenia
Były z gruntu bezsensowne.
Spodnie nie miały rozporka.
Ewidentnie damski model!
Zdradził się, że ma kochankę,
Co ma mniejszy obwód bioder!
Byłam dziś na pierwszej randce
Z gościem poznanym na fejsie.
Podjechał po mnie maluchem.
Nie wiedziałam, że tak trzęsie.
Pojechaliśmy do parku.
Pogoda była przepiękna.
Chciał mnie pocałować
Lecz ja byłam niedostępna.
Trzymam się zawsze zasady
Że nigdy na pierwszej randce
Nie pozwalam chłopakowi
Się dotykać. Tylko… palce!
Zaczęliśmy gadać o mnie.
Potem chciałam słuchać o nim.
On trzymał mnie za paluszek,
Nie wypuszczał go z swej dłoni.
W pewnej chwili puścił palec.
Poszedł na parking do auta
Sprawdzić, czy czasem w maluchu
Szyba w drzwiach nie jest otwarta.
Po pół godzinie czekania
W końcu to do mnie dotarło,
Że on już tutaj nie wróci
I czekam na niego na darmo.
Dzisiaj po południu szedłem
Jedną z ulic mego miasta.
Zaczął padać kapuśniaczek
Na chodnik i jezdni asfalt.
Widziałem, jak jakaś laska
Szukała czegoś w kieszeni.
Była dość zdenerwowana.
Widać, że miała problemy.
Padał deszcz. Ona zmoczona
Walczyła też z parasolką.
Przez ten czas w miejscu gdzie stała
Utworzyło się… „jeziorko”.
W pewnej chwili z jej kieszeni,
Wyśliznął jej jakiś gadżet
I zawisł tuż nad kałużą
Na kabelku od słuchawek.
Rozpoznałem mp-trójkę,
Bo też często słucham „muzę”.
Gdyby nie w uszach słuchawki,
Jak nic wpadłaby w kałużę.
I co zrobiło blond dziewczę?
Schyliła się po odtwarzacz,
Który zaraz się zanurzył…
Nie mogła bardziej uważać?
Moja narzeczona grzebiąc
W koncie swojego Facebooka
Zmieniła status na „wolna”;
Znaczy to, że kogoś szuka!
To zmiana niezamierzona,
Nieumyślna, mimowolna,
Ale ze względu na kontekst
Jest wyjątkowo istotna.
,Zanim się zorientowała
O mimowolnym lapsusie,
Jej mama zauważyła
Zmianę w córeczki statusie.
Zaraz wpisała komentarz:
„Córeczko, Bogu dziękuję,
Że zmądrzałaś i nie jesteś
Taka sama jak ten… dureń”!
Naprawdę się obawiałam,
Że w końcu się pobierzecie.
A cóż on może dać takiej
Jak Ty wspaniałej kobiecie”?
Niezadługo po tym wpisie
Następny też się pojawił:
„Kochanie nie żałuj tego.
Teraz możesz się… zabawić.
Jesteś młoda, życia użyj.
Zdążysz jeszcze się zadurzyć!
A poza tym to nie koniec.
Znajdziesz kogoś na… poziomie”!
To był wpis jej przyjaciółki,
Tej od serca, tej najlepszej.
Ona mnie potraktowała,
Jakbym był nikim. Powietrzem!
Na Facebooku moja miła
Ma status „Młoda mężatka”.
Za pół roku znów go zmieni
Świadomie na „Młoda matka”.
Długo staram się o pracę.
Dzisiaj byłem na rozmowie.
Kiedy wychodziłem z biura
Głos rozmówcy do mnie dobiegł.
„Czy mógłby pan mi wyświadczyć
Przysługę malutką, drobną
I wyrzucić coś wychodząc
Do kosza albo przez okno”?
Byłem w wesołym nastroju,
Gdyż tak mi się wydawało,
Że doskonale wypadłem.
Więc pokonałem nieśmiałość
I z uśmiechem na obliczu
Nie wyczuwając perfidii
Chwyciłem żeby wyrzucić
Własnoręczne moje CV!
Dowiedziałem się przypadkiem,
Że maturzyści z mej klasy
Od trzech lat się spotykają,
By wspominać dawne czasy.
Co roku opowiadają,
Co z nimi dzieje się teraz.
Gdy się o tym dowiedziałem
To trafiła mnie… cholera!
Mnie wcale nie zapraszano.
Przecież o takich spotkaniach
Organizator powinien
Wszystkich z klasy powiadamiać.
Byłem w klasie jednym z lepszych
Uczniów z matmy i fizyki.
Teraz czuję, że dla klasy
Ja byłem po prostu… nikim!