pech

Chciałam zmienić miejsce pracy.

Uzupełniłam swe CV,

Poprawiłam też grafikę.

Teraz każdego zadziwi!

Poprosiłam swoją Mamę,

Braciszka oraz chłopaka

O opinię, czy wystarczy

W staraniu o jakiś wakat.

Zgodnie stwierdzili, że CV

Wygląda profesjonalnie.

Jest rzeczowe i kompletne,

Jednak troszkę… niemedialne.

Bo miałabym większe szanse

Na każde nowe zajęcie,

Gdybym jednak usunęła

Nie bardzo udane  zdjęcie.

Starsi ludzie pamiętają

Recesję w początkach wieku.

Jeszcze wtedy pracowałem,

Lecz trochę na „wstecznym biegu” .

Wszyscy bali się, że nagle

Zakład ogłosi upadłość.

Na bezrobocie pójdziemy.

Bieda nas chwyci za gardło!

Któregoś dnia szef zarządził

Zebranie całej załogi.

Powiedział, że jest recesja,

Ale zakład „ma dwie nogi”

I pewnie na rynku stoi.

Nikt z nas nie będzie zwolniony.

Mamy pracować jak dotąd,

Nie dajmy się paranoi!

Bałem się bezrobocia.

Miałem dosyć liczną rodzinę.

Pracowałem, ale wtedy

Troszkę się zabezpieczyłem.

Byłem zarejestrowany

W prywatnej Agencji Pracy.

Tam za każdą propozycję

Trzeba dodatkowo płacić.

Jakiś miesiąc po zebraniu

Ktoś zadzwonił z tej agencji,

Ze jest dla mnie dobra praca

W ramach moich kompetencji.

Wszystko było uzgodnione.

Mogłem się zatrudnić zaraz.

Żeby załatwić tę pracę

Musieli się bardzo starać!

Podziękowałem, bo przecież

Miałem dobrą, stałą pracę.

Lepszy dla mnie  „wróbel w garści”,

Tak swą odmowę tłumaczę.

Tydzień po tym telefonie

Zawołał mnie mój kierownik

I zwolnił mnie pod pretekstem

Trudności przejściowych, drobnych!!!

Jestem z branży RTV.

Od lat jestem serwisantem.

Dbam o sprawność kabli, łączy,

Dekoderów oraz anten.

Miałem zgłoszenie usterki,

Że nie działa telewizor.

Z doświadczenia wiem, że dla mnie

Ta naprawa to epizod.

Zwykle „nawala” dekoder,

Więc sprawa jest oczywista.

Tylko go się zresetuje

I obraz będzie jak kryształ!

Telewizor jest „na chodzie”.

Dekoder zresetowałem

Po resecie się loguje…

Wszystko zgodnie z rytuałem.

Odpaliłem „ustawienia”,

Żeby wszystko skontrolować.

Widzę, że siła sygnału

Antenowego – zerowa!

„Jest jakiś problem z anteną,

– informuję gospodarza –

Ja cierpię na lęk wysokości,

Więc nie mogę się narażać.

Antenę trzeba ustawić,

Bo nie odbiera sygnału.

Gdyby stała na balkonie,

Sam bym to zrobił pomału”.

Pan chwilę się zastanowił

I krzyknął żonie: „Bożena,

Czy to co dziś spadło z dachu,

To była nasza antena?”