Dwie połówki

Zakochałam się na zabój.

W bardzo przystojnym kolesiu.

On niczym nie przypominał

Znanych mi dotąd „obwiesiów”.

 

W pewnej chwili niespodzianie

Wpadło do mej małej główki,

Że pasujemy do siebie

Jak jabłuszka dwie połówki!

 

Czar prysł, kiedy On przedstawił

Mnie swym obojgu rodzicom.

Okazało się, że matka

Jest cholerną „piekielnicą”.

 

Znałam ją z poprzedniej firmy,

Z której za to wyleciała,

Że prześladowała ludzi:

Dokuczała, sekowała…

 

Zupełnie nie kryłam się z tym,

Że to ja na nią doniosłam.

Natychmiast mnie rozpoznała,

Stała butna i… wyniosła.

 

Odwróciła się na pięcie.

Nawet ręki nie podała.

Zrozumiałam, że „połówki”

Po prostu… poszatkowała.

Ideał

Umówiłem się z dziewczyną

Zapoznaną w Internecie

Na pierwszą randkę w realu.

Miałem dla Niej nawet kwiecie!

 

Pół godziny z kwiatkiem w ręku

Czekałem z niecierpliwością,

A Ona nie przychodziła…

Przyjąłem ten fakt z… godnością.

 

Byłem jednak zawiedziony,

Że mnie najzwyklej olała,

Bo nawet na mój telefon

Także nie odpowiadała.

 

Ale wieczorem dostałem

Od Niej z innego numeru

SMS-a, że spotkanie

Było fajne, bez bajeru

I nie może się doczekać,

By się umówić ponownie…

Wyjaśniłem sytuację:

Teraz Ona przyjdzie do mnie!

 

Spotkaliśmy się nazajutrz,

Ale szybko miała mnie dość

I stwierdziła że ja dla niej

To nie ten wymarzony KTOŚ.

 

Bo daleko mi do „Gościa”,

Z którym się wczoraj spotkała.

Tamten jest tym ideałem,

O jakim… fantazjowała.

 

Siła wyższa

Pomagaliśmy kumplowi

W przeprowadzce do… dziewczyny.

Mieszkał u rodziców, ale

Ciążył u dozór „matczyny”.

 

To nie była przeprowadzka

Z jednej ulicy na drugą.

Ona mieszka w innym mieście

I podróż trwa dosyć długo.

 

Jego ciuchy i manele

Upchaliśmy do „kombiaka”.

Choć nie wszystko się zmieściło,

Każdy z nas mocno się stachał.

 

Uznaliśmy, że nie można

„Na siłę” reszty upychać

I jutro przewieść tę resztę,

Niż dziś nabawić się „syfa”.

 

Byliśmy w połowie trasy,

Kiedy kombiak złapał „kapcia”.

Żaden problem, ja potrafię

Oponkę wymienić „rach-ciach”!

 

By się dostać do „zapasu”,

Trzeba było… rozładować

Prawie połowę maneli,

A potem znowu je schować.

 

No, troszeczkę mi ulżyło,

Gdy Wam o tym napisłem.

On już został z tą dziewczyną

Ja więcej Go nie widziałem….

Głośne sąsiedztwo

Mieszkam opodal kościoła,

Więc dość często obok domu

Przejeżdżają kawalkady

Ustrojonych samochodów.

 

Weselnicy w nich jadący

Włączają głośne klaksony

Jako wiwat Nowożeńcom

W tym kościele poślubionym.

 

Mego młodszego braciszka

Zawsze ich brzmienia wkurzały.

Za każdym razem, gdy słyszał

Nerwowo wzdrygał się cały.

 

Rok temu Brat „dostał prawko”.

Teraz, kiedy zauważy

Weselników przed kościołem,

W „gajerek weselny” włazi

I swoim autem się włącza

Do weselnej kawalkady,

By zmylić im trasę jazdy-

Ot tak, ponoć dla zabawy.

 

Kilka aut, tych spoza miasta,

Zwykle zmylić uda mu się.

I na „manowce sprowadzić”.

Głupie to i… taniusie.

 

Przepraszam

Dzisiaj krótko przed zamknięciem

Utarg w mym sklepie liczyłam.

Dużo było drobnych monet,

Więc bardzo skupiona byłam.

 

Nie zauważyłam tego,

Że jeszcze jedna klientka

Weszła ostatnia do sklepu

Cicho, jak jakaś agentka.

 

To znana mi starsza pani

Cierpiąca na Alzheimera.

Uznała chyba, że właśnie

Ktoś do kasy się dobiera.

 

Musiała mnie jeszcze wcześniej

Obserwować, jak banknoty

Chowałam do swej torebki –

Utarg dzienny tysiąc złotych.

 

Zadzwoniła na Policję.

Z utargiem mnie zatrzymano

I osadzono w areszcie.

Jak złodziejkę traktowano.

 

Do rana mnie tam więziono

Nim łaskawie przesłuchano.

Wyjaśniłam, że nie jestem

Tym za kogo mnie podano.

 

Wypuszczono mnie w… południe,

Bo musieli wszystko sprawdzić,

Czy te moje wyjaśnienia

Nie odbiegają od…  prawdy!

 

Dla Policji to rutyna,

Lecz dla mnie sprawa niebłaha.

Wypuszczono mnie w… południe.

Nikt nie powiedział… „przepraszam”.

Uraz

Wypadki chodzą po ludziach.

Po mnie jeden przeszedł wczoraj.

Biegłam w biurze z papierami.

Nagle trach! Boleść upiorna!

 

Pośliznęłam się na świeżo

Umytej podłodze, kiedy

Spieszyłam do telefonu

Żeby… potwierdzić przelewy.

 

Efekt? Szew na łuku brwiowym

I siniak pod prawym okiem.

Wzięłam kilka dni wolnego.

Rozcięcia są dość głębokie.

 

Siedzę w domu, bo z obrzękiem

Nie bardzo mi jest do… twarzy.

Zresztą muszę zadbać o to,

Żeby ranki nie zakazić.

 

Ale w domu nudno samej,

Bo męża wołała praca.

Dziś właśnie „opijał” awans.

Jak wróci, będzie miał kaca.

 

Lecz od czego są… sąsiedzi.

Właśnie pani z naprzeciwka

Przypomniała mi, że dzisiaj

Czeka nas miła wizytka…

 

W niedzielę ksiądz zapowiedział,

Że z kolędą nas odwiedzi.

Właśnie dzisiaj jest ten termin.

Szykują się wszyscy sąsiedzi.

 

Cóż mam robić? Męża nie ma

I nie wróci przed wieczorem.

Drzwi przed proboszczem nie zamknę,

Choć „kolęda” mi nie w porę.

 

Gdy wszedł, od razu zapytał,

Skąd ta rana i od kiedy.

Wyjaśniałam, ale widzę,

Że duchowny mi nie wierzy!

 

Raptem drzwi się otworzyły

I… władował się mój luby

Krzycząc: „No Stara szykuj się…”

Żart to On miał zawsze „gruby”.

 

Ksiądz widząc, tę sytuację

Utwierdził się w przekonaniu,

Że tu jest „przemoc domowa”

I to w najgorszym wydaniu.

 

Wręczył mi kontakt do MOPS-u,

Gdzie „Niebieską Kartę” dają.

Sąd rozpatrzy męża czyny…

Za to do „pudla” wsadzają

 

 

 

Tylko milion?

Lubię ciszę biblioteki,

Zwłaszcza gdy zima i plucha.

Siadam tam przy komputerze.

Przez słuchawki muzy słucham.

 

Dzisiaj rano też tam byłem

W przerwie między wykładami.

Było pusto, ale z czasem

Już nie byliśmy tam sami.

 

Bo przy komputerze obok

Drobna blondynka przysiadła.

Z wyglądu fajna, a nawet

Rzekłbym, że w oko mi wpadła.

 

Nie dlatego, że cudowna.

Ale przez swe zachowanie.

Bo klika po klawiaturze

A to zajęcie nie dla Niej.

 

Włącza, wyłącza… Coś nie gra.

Myszką suwa w prawo, w lewo.

Klika nawet kilka razy.

Nie daje się ponieść nerwom.

 

W końcu puka mnie w przedramię.

Słuchawki z uszu ściągnąłem.

Ona mnie prosi o pomoc

Oczy ma niezbyt wesołe.

 

„Ten komputer jest zepsuty”…

Cichutko się poskarżyła.

„Wcale Nie daje się włączyć”…

Jednym tchem mi wyjaśniła.

 

Trzeba było widzieć minę,

Jak z „bananem” na mych wargach

Wciskam guzik monitora…

Jej mina miliony warta!

 

„Faux pas”

Wczoraj byłem na obiedzie

U rodziców mej dziewczyny.

Byli tam także dziadkowie

I ktoś z Jej dalszej rodziny.

 

Widać było, że familia

Ma stare mieszczańskie zasady,

Duży cyzelowany kredens

Oraz stół nie od parady.

 

Na zupę podano chłodnik

W którym pływały dwa jajka

„Na twardo”, więc je kroiłem,

By były w kilku  kawałkach.

 

A że jaja są owalne,

Tak od razu było trudno

Bez wprawy i doświadczenia

Podzielić je w miarę równo.

 

W tym czasie Mama dziewczyny

Skończyła już jeść swą porcję.

Widać było, że przeżywa

Jakieś poważne emocje,

Bo patrzyła na mnie z boku

I spytała: „Czy smakuje,

Bo jeśli nie, to mnie zaraz

Inną zupką poczęstuję”.

 

Smakuje mi, i to bardzo!

Odpowiedziałem z zapałem –

Tylko jeszcze do tej pory…

Jajkami się zabawiałem”.

 

Bez dowodów…

Chłopak mojej koleżanki

Zaczepiał mnie, adorował.

Był nadzwyczajnie nachalny,

Nawet chciał mnie pocałować!

 

Zagadywał, że ma w domu

Fajny dywan przed kominkiem.

O tym jego zachowaniu

Poinformowałam Inkę.

 

Zadzwoniłam dwa dni później

I wszystko opowiedziałam

Nie szczędząc cytatów, gestów.

Słowo daję, nie zmyślałam!

 

Okazało się, że wcześniej

On opowiedział zupełnie

Odwrotnie tę sytuację

Winowajcę robiąc ze mnie.

 

Inka uwierzyła jemu,

A do mnie się nie odzywa.

Postanowiłam, że teraz

Będę wszyściutko… nagrywać.