To było na delegacji.
Trzy dni w nerwach i to sporych
Pracowałem przy projekcie.
Z niewyspania byłem chory!
Dopiero rano o szóstej
Do hotelu doczłapałem.
Wlokłem się chyba z godzinę.
Dosłownie z nóg już padałem.
Ległem na łóżku w ubraniu
Licząc, że odpocznę sobie…
O siódmej wyły syreny
Na ćwiczenia pożarowe!!!
Jedynym co dziś pamiętam
I zdradzam dopiero teraz
To fakt, że ja wtedy wcale
Nie musiałem… się ubierać.
Miałem rozmowę o pracę
W firmie, która się znajduje
Także w tym samym budynku,
Gdzie do tej pory pracuję.
Na pytanie o to czemu
Mają mnie zatrudnić właśnie
A nie innego chętnego,
Odpowiedziałem cudacznie:
„Bo ja jestem tu najlepszy
I mam nadzwyczajne „chody”,
A poza tym wciąż pamiętam
Kody do drzwi wejściowych”!
Potem się zreflektowałem,
Że nie były to te słowa,
Które chciałaby usłyszeć
Pytająca mnie kadrowa.
Pracuję od lat w zakładzie.
Znam się na różnych biznesach,
Lecz nie powiódł mi się konkurs
Na stanowisko prezesa.
Mój zamiar kandydowania
Już na wstępie utrącono
Za „bardzo istotne luki
W danych osobowych”. Ponoć!
Okazało się że kłopot
Bardzo poważny wynikał
Z niezaznaczenia przeze mnie
Istotnego kwadracika
Na którymś kwestionariuszu,
Że ma „osoba się godzi,
Iż przez najbliższe trzy lata
Nie będzie w ciążę zachodzić”.
Istotnie. Brak takiej zgody
To bardzo istotny pretekst,
Tym bardziej, że „ma osoba”
Jest w średnim wieku… facetem.
Moja dziewczyna pracuje
W znanej firmie reklamowej.
Jest głównym kopyrajterem.
Wymyśla coraz to nowe
Slogany, hasła, bon moty,
Sentencje i komunały,
Dbając o to żeby wszystkie
Miło i skutecznie brzmiały.
Od kilku dni się męczyła;
Brak weny albo natchnienia?
Nagle przyszła inspiracja,
Ruszył umysłowy przemiał!
Wyskoczyła nagle z łóżka
Burząc me konkretne plany.
A wieczór miał być upojny,
Frywolny z seks-igraszkami!
Goła szukała papierka,
Żeby zapisać ten pomysł.
Dotąd nigdy nie widziałem,
Żeby ktoś tak za czymś gonił!
Dostałam dziś od szefowej
Reprymendę, bo Jej zdaniem
Patrzę zawsze na Nią z góry,
A to świadectwo złych manier.
Czyżby jest tu coś na rzeczy,
Że jestem od niej „ciut” wyższa?
Ja mierzę metr dziewięćdziesiąt;
Ona… o pół metra niższa!
Moja koleżanka z HR [1]
Przyszła, żeby się mnie spytać,
Kiedy ja chcę odejść z pracy
I przed kim tak nagle… czmycham.
Szef to trzyma w tajemnicy,
Lecz rozpoczął rekrutację
Na obsadę mego „stołka”,
Co zakrawa na sensację.
Ciekawa też była tego,
Gdzie teraz będę pracować.
Zdziwiona odpowiedziałam,
Że nie będę rejterować.
Koleżanka miała błędne
Rozeznanie w moich sprawach.
Po miesiącu niespodzianie
Szef mi wręczył… Ale awans!
[1] Human Resources, czyli „Kadry”
Szef chodził dzisiaj po biurze
I niuchał na wszystkie strony.
Utyskiwał, że nasz lokal
Jest okropnie zasyfiony.
Wyczuwał on smród parówek
I to tygodniowych, starych.
Groził że osoba winna
Nie wymiga się od kary.
Widziałem, że kilka osób
Szukało z nim źródła smrodu.
Znaleźli szybko, bez trudu
I bez zbytniego zachodu.
Jednak nikt z poszukujących
Niestety się nie pokwapił,
Żeby szefowi powiedzieć,
Że to on właśnie tak capi.
Dziś w pracy była awaria
Ważnej linii produkcyjnej.
Potrzebna była decyzja
Jakiejś osoby funkcyjnej.
Dzwoniłem do kierownika,
Ale szef jak na złość
Nie odbierał telefonu.
Po kwadransie miałem dość!
Byłem przekonany, że znów
Nie odbierze telefonu.
W nerwach rzuciłem słuchawką.
Zapominając „bon tonu”
Bluznąłem, że „ten sku***syn
Kolejny raz nie odbiera
I już więcej nie zadzwonię.
Tak to z nim było już nie raz.
Znienacka szef się odezwał
Wyraźnie tłumiąc wzburzenie:
„Sku***syn właśnie odebrał,
Co się do cho**ry dzieje”?!
Jestem mechanikiem sprzętu
Klimatyzacyjnego.
Wykonuję też naprawy
Osprzętu chłodniczego.
Wezwano mnie, bym naprawił
Klimatyzację w biurowcu.
Budynek kilkupiętrowy,
Taki średni wśród wieżowców.
Stałem właśnie na drabinie,
Kiedy syreny zawyły.
Alarm przeciwpożarowy!
Puste hole wnet ożyły.
Ludzie z pokoi biurowych
Wybiegli na korytarze,
Żeby się ewakuować,
Bo tak im instrukcja karze.
Ktoś potrącił mą drabinę
Z taką siłą, aż przewrócił.
Upadłem z nią na posadzkę,
Nie mogłem się nawet poruszyć.
Na moje wrzaski o pomoc
Ludzie nie reagowali,
Bo bym ich tylko spowalniał,
Kiedy wszystko tu się pali!
Wnet wokół opustoszało.
Zostałem sam pod drabiną.
Spojrzałem na swoją nogę.
Całą kostkę miałem siną!
Nagle alarm odwołano.
To były „tylko ćwiczenia”.
Ludzie wrócili do pracy,
A dla mnie… nic się nie zmienia.
Leżałem tam pół godziny.
Sam wezwałem pogotowie,
Bo nikt znów się nie zatrzymał
Widząc, że wciąż leży człowiek.
Z bólem czekałem na pomoc
W długich minutach koszmaru.
Miałem zgruchotaną kostkę,
Co ujawniono w szpitalu.
Tyle osób mnie widziało.
Żadna nie podała ręki.
To nie byli ludzie, tylko…
Korporacyjne kukiełki!
Po dłuższych poszukiwaniach
Mam nareszcie pierwszą pracę.
Cieszyłam się z niej jak głupia.
Nie myślałam, że ją stracę.
Miałam szczęście do szefowej,
Była dla mnie wprost cudowna.
Doradzała mi cierpliwie,
Żebym mogła pracę poznać.
Szybko byłam samodzielna.
Coraz lepiej zarabiałam
I swoje plany życiowe
Wreszcie ukonkretnić chciałam.
Oszczędzałam na mieszkanie,
By zamieszkać samodzielnie.
Mieszkam u rodziców z siostrą,
Nie zawsze jest mi przyjemnie.
Młodsza siostra, nastolatka,
Jest cośkolwiek uciążliwa.
Ciągle „podkrada” mi rzeczy
I w nich bryluje na bibach.
Właśnie głupia małolata
Za to, że jej zabroniłam
Brać do szkoły mego kompa,
Wrednie się na mnie zemściła.
Na mym Facebook-owym koncie
Napisała na tablicy
To, czego by nie uczynił
Nawet zadymiarz z ulicy.
Zamieściła kilka postów
Treści: „Nienawidzę pracy”,
„Moja szefowa to dziwka”
I trzy inne „handikapy”[1].
Dostałam dyscyplinarkę
Bez możliwości wyjaśnień.
Byłam naprawdę szczęśliwa.,
Szczęście me runęło właśnie.
[1] Także: niekorzystna sytuacja utrudniająca wykonanie zamierzeń.