Pracuję w przedszkolu z dziećmi.
Często mnie czymś… zaskakują.
Są kochane, bezpośrednie,
Zawsze mówią to, co czują.
Dzisiaj mały Jasio nagle
Dostał „sraczki” na zjeżdżalni.
Przybiegł do mnie bym pomogła
A nie, żeby się poskarżyć.
Zanim zdążyłam coś zrobić
Czworo dzieciaczków zdążyło
Zjechać także jego śladem
I… również się pobrudziło.
Nie muszę dodawać, że ja
Po tym całym ambarasie
Miałam z tym „kupę roboty”,
Jak zauważył to Jasiek.
Niedługo po przeprowadzce
Na zachodni kraniec Kraju
Otrzymałam propozycję
Wyjechania do Szanghaju,
Żeby wziąć udział w imprezie
Międzynarodowej rangi,
Czyli mówiąc kolokwialnie,
Miałam polecieć na Targi.
Zgodziłam się. Oczywiście
Cieszyłam się z wyróżnienia,
Ale wnet się okazało,
Że paszportu z sobą nie mam.
Nie zabrałam go. Widocznie
W rozgardiaszu zapomniałam.
Do tej pory zawsze z sobą
Wszystkie dokumenty miałam.
Zataiłam ten fakt, bowiem
Nie chciałam stracić okazji,
Żeby za darmo zobaczyć
Chiny, hegemona Azji!
Do odlotu tylko tydzień,
A mój paszport leży w domu.
Umyśliłam w jaki sposób
W tej niedoli sobie pomóc:
Zadzwoniłam do kuriera
I do ukochanej mamy.
Byłam pewna, że w ten sposób
Kryzys będzie zażegnany.
Na dzień przed moim odlotem
Kurier mi paszport doręczył.
Psioczył, że przez wielki pośpiech
Wyjątkowo się namęczył.
Zapłaciłam dodatkowo
Szczęśliwa, że po zmartwieniu.
Mam więc paszport, ale… nie mój!
To nie koniec mych problemów!
Mama chyba w tym pośpiechu
Myślenie zastopowała
I po prostu przez kuriera
Swój paszport do mnie wysłała.
Sytuację uratował
Braciszek, mocne chłopisko.
Wsiadł do auta. Jadąc nocą
W porę zdążył na lotnisko!
Dzięki Niemu w nowej firmie
Się nie skompromitowałam.
Pracuję do dziś, a nawet
Dwa razy… awansowałam!
W pierwszym dniu pierwszej pracy
Rozpocząłem okres próbny.
Nie przypuszczałem, że będzie
To dla mnie też dzionek zgubny!
W sklepie z odzieżą zacząłem
Karierę sprzedawcy ciuchów.
Tu są też czapki, berety
I duża kolekcja butów.
Pierwsi klienci dziś weszli –
Obaj tędzy – facet z synkiem.
Przeprosiłem, że podejdę
Do nich dosłownie za chwilkę.
Już od drzwi do mnie wołali:
„Gdzie gustowne buty trzymasz”?
Zapytałem więc uprzejmie:
„Dla Tatusia, czy dla Syna”?
Odpowiedź była wrzaskliwa:
„Dla mnie i dla córki mojej,
Bo przecie jestem kobitą,
A ty jesteś… zwykły gnojek”!
Nie muszę chyba wyjaśniać
Że chciałem rzucić tę pracę.
Zajście nie było fortunne.
Czy będą lepsze? Zobaczę!
Mamy dwójkę małych dzieci.
A ponieważ pracujemy,
Do opieki nad potomstwem
Baby-sitter najmujemy.
Dzieciaki Ją uwielbiają.
Wszędzie pójdą za swą Nianią.
To dobra wychowawczyni.
Też Ją wysoce cenimy.
Nie jest jednak idealna.
Punktualność to nie „sacrum”.
Często spóźnia się do pracy,
A nas wystawia do wiatru.
Potrafiła, i to nieraz,
Spóźnić się o trzy godziny.
Przez to w pracy mam kłopoty –
Spóźnień przekroczony limit.
Ostatnio, kiedy tak było,
Telefon swój wyłączyła.
Gdy wreszcie przyszła do pracy,
Hardo mi się… postawiła:
Że nie jest mi na posyłki,
Że dla siebie potrzebuje
Odpoczynku, gdy kochanek
Akurat u niej nocuje.
Nie chciała się dostosować
Do ustalonych godzin,
W których jest zobowiązana
Zgodnie z umową przychodzić.
Tą sytuacją zmuszeni
Wymówiliśmy jej pracę.
Dziś właśnie miał być ten dzień,
Że jej więcej nie zobaczę.
Poprosiła, by na koniec
Mogła pożegnać się z dziećmi.
Ten sposób odejścia z pracy
Wydawał się nam dość… śmieszny,
Ale przystaliśmy na to,
Bo wiedzieliśmy, że One
Mogą po odejściu niani
Czuć się przez nią… opuszczone.
Dała dzieciom po… buziaku
I na odchodnym rzuciła:
„Dzieci, nie ma Mikołaja,
Bo to „ściema” wielka była.
A mamusia oraz tatuś
Wcale was nie pokochali.
Bo gdyby było inaczej,
Nie ja, a oni by raczej
Sami Was wychowywali”!
Główna Księgowa zakładu
Poważnie zachorowała.
Inna pani z księgowości
Jej zastępczynią została.
Szefowej długo nie będzie,
Więc nie wiadomo czemu
Ma ją zastąpić… ma mama
Zatrudniona tydzień temu!
Nie chciała przyjąć tej funkcji,
Bo nowa, nie zna zakładu;
No i jeszcze nie poznała
Zależności i układów.
Mama, z zawodu księgowa,
Na rachunkowości się zna.
Postanowiłam Jej pomóc
Ten galimatias okiełznać.
Miałam wgląd do dokumentów,
Z których się dowiedziałam,
Że mój szef dostaje to,
Czego ja nie dostawałam.
Co miesiąc ma w dyspozycji
Budżet na koszt tłumaczenia
Dokumentów z zagranicy,
A rachunków żadnych nie miał!
Od paru miesięcy kazał
Mnie robić te tłumaczenia
W ramach mej normalnej pracy…
Czy to była dla mnie… premia?
Szef miał kiedyś kłopot w domu.
Nie miał z kim dziecka zostawić,
Więc przyszedł z córką do pracy,
No i musiał ją ktoś bawić.
Akurat trwało spotkanie.
Mocno wystraszone dziecko
Dano pod moją pod opiekę,
Bym… zajęła Ją bajeczką.
Byłam jedyną kobietą
Wśród kilkunastu facetów.
Zagadałam do dziewczynki
Nie oszczędzając… uśmiechów.
Siedziała cichutko przy mnie
Ssąc paluszek wystraszona.
Żeby jakoś ją rozruszać
Objęłam ją wpół rękoma
I powiedziałam, że ja też,
Kiedy byłam jeszcze mała,
Podobnie jak ona teraz
Ciągle swe paluszki ssałam.
Rozbroiła mnie pytając,
Czy tak samo robię nadal.
Odpowiedziałam że już nie,
Bo to dość wstydliwa sprawa.
Chwilę później już nie było
Mi do śmiechu, bo ta mała
Z wielkim zdziwieniem w głosiku
Głośnym „szeptem” zapytała:
„To co teraz lubisz possać”?
Sondowała dalej sprawę…
Cenne były miny panów
Chcących zachować powagę.
Od ponad roku wciąż jestem
Przemęczony z niedospania.
Zdarza się, że niespodzianie
Senność mnie nagła ogarnia.
Mam roczne bliźniaki w domu.
Częstokroć pół nocki nie śpię.
Wtedy nawet podczas pracy
Oczy mam bardzo „nierześkie”.
Niedawno się przydarzyło
Mamie, ze biodro złamała
I ode mnie, jedynaka,
Też pomocy wymagała.
W pracy właśnie ważny projekt
Ostatecznie dopinamy.
Z dnia na dzień czułem, że jestem
Coraz bardziej… wyczerpany.
W końcu nastąpił ten moment
W którym przestałem panować
Nad sobą i odruchami.
Mój organizm „zastrajkował”!
Zasnąłem w czasie ważnego
Spotkania z kontrahentami.
Nie wiedziałem nawet, kiedy
Odpłynąłem niedospany.
Jako że ja jestem szefem,
Nikt z obecnych się nie kwapił,
Żeby jakoś mnie obudzić,
Bo może szef wczoraj „zapił”?
Dwadzieścia osób czekało
Przez prawie całą godzinę
I patrzyło na śpiącego…
A może jednak się mylę?
Z mężem prowadzimy w domu
Małą firmę projektową.
Do opieki nad potomstwem
Zatrudniam siłę fachową.
W zeszłym tygodniu musiałam
Przez około pół godziny
Konferować na Facebooku,
Więc nie miałam wolnej chwili.
Dzieciaki mi przeszkadzały,
Gdyż niania poszła do domu.
Musiałam „zagonić” męża,
By przy maluchach mi pomógł.
Berbecie trochę zgłodniały,
Więc chciał im zrobić kanapki.
Ale, że nie było masła,
Więc wyjął je z zamrażarki.
Twardego masełka nie ruszył
Nawet najostrzejszy kozik,
Więc wsadził do piekarnika,
Żeby choć troszkę rozmrozić…
Zapomniał o nim zupełnie.
Gdy już skończyłam rozmowę
Poczułam zapachy z kuchni.
Weszłam i chwytam za głowę.
Nim stwierdziłam, co tak śmierdzi
Płomień buchnął z piekarnika.
Nie przytoczę swej reakcji.
Wolę te słowa… wypikać.
Dwóch kurierów przytargało
Sporą paczkę moim córkom.
Gdy spytałam, powiedziały,
Że to tylko małe biurko.
Jedno dla dwóch, więc podwójne.
Zostawili to w przedsionku.
Córki z mężem obiecały,
Że wszystko będzie w porządku.
Okazało się, że w paczce
Spakowano wiele desek,
Płyt wiórowych, jakichś skrzynek.
Przejście zapchali z kretesem!
Zaczęły razem z tatulkiem
Składać „biureczko” w… salonie,
Dlatego, gdyż jest przestrzeń i
Będzie im znacznie wygodniej.
Dwa razy się upewniałam,
Czy po złożeniu „mebelka”
Zdołają je przenieść do siebie.
„Przecież to sprawa niewielka”,
Trójka odpowiedziała zgodnie.
Mam się nie mieszać w „ich sprawy”.
Zrobią wszystko należycie,
Choć przecież nie mają wprawy.
Rzeczywiście po godzinie
Biurko zaraz po montażu
Przy wynoszeniu z salonu
Utknęło Im w korytarzu.
Chyba dwie godziny trwało,
Nim „biureczko” rozebrali
I już w pokoju córeczek
„Do kupy” znowu składali.
Pracuję „w nieruchomościach”
I tak na życie zarabiam.
Na spotkania z klientami
W terminie muszę się stawiać.
Samochód jest mi potrzebny,
Żebym zawsze punktualnie
Odbył spotkanie z klientem –
Fachowo i kulturalnie.
Kiedyś jednak mój samochód
„Zbiesił” się i nie pojechał.
Laweta była potrzebna.
Do majstra zabrała rzęcha.
Mnie groziła trasa piesza.
Dostałem jednak w zastępstwie
Inne auto na czas robót.
Wziąłem je i pojechałem.
Zrzędzić nie miałem powodu.
Po trzech dniach się przekonałem,
Że mają „burdel” w papierach.
Zatrzymała mnie Policja
Jak najgorszego złodzieja!
Warsztat, skąd „dostałem” auto,
Nie odnotował w systemie,
Że volvo, jako zastępcze,
Jest użytkowane przeze mnie.
Zarzucili kradzież auta.
Nie mogłem nigdzie pojechać.
Na wyjaśnienie tej sprawy
Godziny musiałem czekać.
A miałem zawrzeć umowę
Z bardzo ważnym mi klientem.
Czas ucieka, klient czeka,
A ja z musu „gonię w piętkę”.
Wreszcie wszystko wyjaśniono,
Ale nie bez konsekwencji.
Słyszałem, że ten mój klient
Udał się do… konkurencji