przestępstwo

Filantropki

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Przy bardzo wielu parafiach

Charytatywnie działają

Panie, na których pomoc

Biedni lub chorzy czekają.

 

Czułam się być doceniona,

Gdy mi zaproponowano,

Czy mogłabym w czasie wolnym

Dobroczynnością się zająć.

 

To działalność, która ludziom

Przynosi ulgę lub korzyść.

A polega głównie na tym,

By biednym dobra przysporzyć.

 

Poznałam kilka starszych pań,

Które czas swój poświęcały

I na przykład w różnych akcjach

Bardzo chętnie udział brały.

 

Prawie wszystkie wyglądały

Jak Siostry Samarytanki.

Choć strudzone, ale wierne,

Wielkoduszne chrześcijanki.

 

Ksiądz Dobrodziej kilkukrotnie

Łaskawie chwalił tę grupę.

Nawet w lokalnej gazecie

Nazwał je „swym dobrym duchem”.

 

Pierwszą akcją była dla mnie

Zbiórka żywności dla biednych.

Tę akcję ludzie wspomogą.

To organizacyjny pewnik.

 

Cieszyło mnie, że od razu

W pierwszej akcji z mym udziałem

Tyle darów przyniesiono.

Dla mnie to wprost niebywałe!

 

Ale wnet się okazało,

Że te panie – dobrodziejki

Kradły przyniesione dary

Jak pospolite… złodziejki!

 

Pakowały, choć nie wszystkie,

W duże torby po kryjomu

I wynosiły wieczorami

Potajemnie do swych domów.

 

Ale niebawem zostały

Przyłapane  na kradzieży.

Tłumaczyły, że za pracę

Coś im przecież się… należy!

 

Przecież  „w tych czasach” nie znajdziesz

Osoby aż tak naiwnej,

By za darmo brała udział

W imprezie charytatywnej.

 

Brak komentarzy

Frajer

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Nie mogłem wieczorem zasnąć.

Męczyłem się aż godzinę.

Pomyślałem, by odetchnąć

Świeżym powietrzem przez chwilę.

 

Wyszedłem na mały spacer.

Idę spokojnie ulicą,

Gdy zupełnie niespodzianie

Jakiś „dres” się do mnie przypiął.

 

Szedł obok mnie i co chwilę

Dźwięk „dryń-dryń” z siebie wydawał.

Ignorowałem go długo.

Kroczył przy mnie jak… obstawa!

 

W końcu krzyknął mi do ucha:

„Odbierz wreszcie, jak ktoś dzwoni!”,

To odpowiedziałem „hallo”,

On, nim zdążyłem się zasłonić,

 

Wrzasnął „za halo w pysk walą”

I przywalił mi fangę[1] w nos.

Zwiał natychmiast, a ja długo

Jak frajer leczyłem ten cios.

 

[1] Fanga- cios, raz, kułak, uderzenie

Brak komentarzy

Kradzież

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Jakiś facet na mnie napadł

W biały dzień na mej ulicy.

Wyrwał mi torbę z laptopem

I zniknął, lecz się… przeliczył

 

Już następnego dnia rano

Przysłano mi SMS-a,

Że na zaufanym  koncie

Ktoś nieudolnie mi miesza.

 

Próbuje zakupić sporo

Sprzętów korzystając z mego

Zabezpieczonego kodem

Konta internetowego.

 

Szybko się zalogowałem,

A na nim rzeczywiście ktoś

Usiłuje „na bezczela”

Robić  zakupy na mój koszt.

 

Me zamówienie ma status

„Oczekiwanie na płatność”.

Pewno złodziej usiłuje

W moim banku kaskę „zmachnąć”[1]

 

Ale złodziej sam się złapał.

Wybrał dostawę „kurierem”.

Podał swe imię, nazwisko,

Nazwę ulicy z… numerem!

 

Zadzwoniłem na Policję.

Zatrzymany został wnet.

Udaremniono zakupy

I oddano mi mój sprzęt!

 

[1] „Zmachnąć” – inaczej buchnąć, gwizdnąć

Brak komentarzy

Podstęp

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Mój ojciec zakupił sobie

Jakąś „ciemną” aplikację,

Która podobno „pozwala”

Produkować informacje

I podszywać się pod kogoś

Znanego lub nieznanego,

Samemu być bezimiennym

Dla oszukiwanego.

 

Skąd ja to wiem i dlaczego?

Bo to w ogóle nie działa,

Gdyż „zrywam z Tobą od zaraz”-

Post od Niego otrzymałam.

 

On to jest jego nadawcą,

Choć zakładał, że „nieznany”

Będzie na tym sms-ie

Jako nadawca podany.

 

Nie wiedziałam, że tak bardzo

Nie lubi mego faceta,

Że aż do takich sposobów

Oszukańczych się ucieka.

 

Chciał się w ten sposób pod Niego

Podszyć i skończyć nasz związek.

Nawet, gdybym się nabrała,

To miałabym obowiązek

Spotkać się z Nim i w oczy

Szczerze wyjaśnić przyczyny.

Gdybym się jednak… nabrała,

To byśmy to „odkręcili”…

 

 

 

Brak komentarzy

Zagadka kryminalna

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Mój ojciec jest policjantem.

W „dochodzeniówce” pracuje.

Kiedy Go pytam o pracę,

Najczęściej mi… rejteruje.

Wcale gadać  Mu się nie chce,

Chociaż wiele rzeczy widział.

Ale kiedyś dał się prosić

I opowiedział, co widział.

 

Nocą w pewnej małej wiosce

Złodzieje sklepik okradli.

Zawiadomiono Policję

Ale rankiem, choć czas nagli.

 

Policjanci przyjechali.

Zrobili, co zrobić mieli.

Po wykonanej robocie

Wrócić na komendę chcieli.

 

Ale się wnet okazało,

Że radiowóz jest… zepsuty.

Dobrze, że każdy na służbę

Założył służbowe buty.

 

To wydarzyło się latem.

Skwar słoneczny nie odpuszczał.

Trzeba było wracać pieszo,

A piechotą droga… dłuższa.

 

W butach i „sortach” gorąco,

Ale „per pedes” jedynie

Mogli wrócić na komendę.

Marzyło się o… kantynie!

 

Pies, który Mu towarzyszył,

Wywalił  jęzor, spuścił łeb.

Z każdym długim kilometrem

Coraz to wolniej przed nim szedł…

 

Po półgodzinnej mordędze

Postanowili nareszcie.

Wejść do jakiegoś domu.

Dalej iść już nikt z nich nie chce.

 

Chwilę się zastanawiali

Przed wejściem do pierwszej chaty.

Wreszcie weszli na podwórze,

A tam chłop mocno kudłaty

Z rękami do góry stoi

I woła: „Drodzy panowie

Nie strzelajcie do starego.

Ja już wszystko Wam opowiem!”

 

No i opowiedział zaraz,

Jak oni we dwóch  ze szwagrem,

Obrobili wiejski sklepik.

Na koniec spytał zabawnie:

„Wyjaśnijta mi panocki

Bo jo nie kumom nic a nic.

Pios was przywiód tom drogom,

A my zmykalim polami”…

Brak komentarzy

Nieudaczna

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Od września w mej pierwszej klasie,

Mamy małą  dziewczyneczkę.

Jest bardzo zamknięta w sobie,

Brak jest kontaktu z tym dzieckiem.

 

Jestem Jej wychowawczynią,

Więc ciągle Ją obserwuję

Co robi, czy z kimś rozmawia –

Słowem…  jak się zachowuje.

 

Spostrzeżenia niepomyślne:

Ona nie bawi się z nikim,

W ogóle się nie odzywa –

To są bardzo złe wyniki.

 

Na przerwach w kąciku stoi

Tylko podpatrując dzieci.

Coś Ją jednak powstrzymuje,

Żeby wyjść innym naprzeciw.

 

Na lekcjach wprost nieobecna.

Milczy, tylko obserwuje.

Nie mogę znaleść przyczyny,

Mimo to…  nie rezygnuję.

 

Zastanawiałam się długo,

Co z tą dziewczynką jest nie tak.

Wczoraj po lekcjach pojęłam.

Wystarczył mi jeden detal.

 

Zwykle ojciec Ją zabierał,

Ale dzisiaj przyszła mama.

Zamiast dziewczynkę ubierać,

Zmuszała, by Ona sama…

 

Wyzywała dziecko od „guł”,

Nieudaczników i fajtłap.

Wrzeszczała bardzo donośnie,

Prawie na zerwanie gardła.

 

Strofowała dziecko krzykiem:

„Stój pokrako! Obróć no się!

Czemu los mnie tak pokarał!”…

Mała jest w nerwowym wstrząsie.

 

Na zwróconą jej uwagę

Pani nie odpowiedziała

Tylko spojrzała wyniośle

No  i… tyle ją widziałam.

 

Nie mogłam odpuścić, kiedy,

Matka nadmiarem głupoty

Niszczyła psychikę dziecka.

Prokurator już wie o tym!

 

 

 

Brak komentarzy

Okazja

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Na weselu mej Kuzynki

Ktoś ukradł koperty z kasą.

Panna Młoda zrozpaczona,

Że żyć  zaczyna  złą passą.

 

Nikt tego nie zauważył,

Tylko Młody, z ciekawości

Chciał obejrzeć podarunki,

Jakie dostali od gości.

 

Na szczęście były kamery.

Wyszło na jaw, że złodziejem

Był mój ojciec, bo On kasy

Potrzebuje, gdyż wciąż „chleje”.

 

Od lat nie mieszkam już z ojcem.

Wiem, że wciąż walczy z nałogiem.

Lecz z tej strony Go nie znałem,

Nie przypuszczałem, że złodziej!

 

Zaraz wezwano Policję.

Był komisarz z detektywem.

Zaraz ojca zagarnęli,

Tym bardziej, że był „pod wpływem”

 

Gdy się już wszystko wydało

I z Policją nas opuszczał

Na obronę miał jedynie:

„Okazji się nie… przepuszcza”!

Brak komentarzy

Rower

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Od dłuższego czasu szukam

Dobrego roweru, na którym

Mógłbym jeździć tak „na co dzień”,

A latem pojechać w góry.

 

Ponieważ nowe są w cenie

Szukałem używanego,

Ale jednak w niezłym stanie

Roweru wyczynowego.

 

Przed tygodniem trafił mi się

Niezły egzemplarz, niestary.

Spełniał wszystkie wymagania

Lecz kolor miał taki… szary.

 

Wyceniono go dość nisko.

Był w zasięgu mej kieszeni.

Kupiłem go bez wahania.

Przecież kolorek się… zmieni!

 

Przez pierwsze dni ja i rower

Jeździliśmy bardzo dumnie.

Lecz potem niespodziewanie

Zadziało się mniej… fortunnie.

 

W czasie jazdy niespodzianie

Jakiś facet podbiegł do mnie,

No i zrzucił mnie z roweru.

Leżałem na ziemi bezwolnie.

 

On trzymając mnie za bluzę

Policję zaalarmował,

A potem z tryumfem w głosie

Wykrzyczał do mnie te słowa:

 

„Myślisz gnoju, że roweru

Nie poznam, bo malowany?

Pomyłka, bo on przeze mnie

Jest tajnie oznakowany.

Jeździsz, a on wszędzie wokół

Sygnały moje rozsiewa.

Wiedziałem, gdzie był schowany,

Wcale szukać go nie trzeba”.

 

Wyjaśniłem, że kupiłem

Nie wiedząc, że jest kradziony.

Złodziej został zatrzymany.

Będzie o to oskarżony.

 

A ja zostałem „na lodzie”

Bez roweru i gotówki.

Chyba kupię zwykły rower.

Nie stać mnie na  wyścigówki.

 

 

Brak komentarzy

Trzy lata…

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Nie ukrywam, że w młodości

Miałem życie dość burzliwe.

Juble, burdy, awantury –

Zawsze w towarzystwie dziwek.

 

W końcu się doigrałem,

Że mnie posadzili na rok.

Miałem czas pomyśleć, jaki

Ma być ten mój następny… krok.

 

Kiedy opuszczałem ciupę

Miałem wolę niewzruszoną

Znaleźć pracę i  mieszkanie,

I żyć w nim spokojnie z żoną.

 

Niestety, ambitne plany

Pokrzyżowali kompani

Którzy, gdy ja siedziałem

Do mieszkania się włamali

I zamienili je w małą…

Plantację marihuany.

 

Gdy tylko to zobaczyłem,

W amok, albo furię wpadłem.

To, co mnie wtedy spotkało,

Było nieoczekiwane, nagłe.

 

Wydzierałem się na kumpli,

Byłych już, tak ja to czułem.

Jednemu, co zaczął się stawiać,

To ostro gębusię skułem.

 

Sąsiadka słysząc rozróbę

Zaraz Policję wezwała.

Myślała, że to znów burda.

Ona po prostu się bała.

 

Teraz trzy lata dostałem

Za udział w grupie przestępczej.

Chciano mi wlepić przywództwo,

Żebym dostał dużo więcej.

 

Teraz jest już oczywiste,

Że dziewczyna nie chce mnie znać.

Po trzech latach Ona będzie

Z innym chłopakiem zamężna.

Brak komentarzy

Dlaczego?

Opublikowany by Jerzy Pękalski

Było to całkiem niedawno.

Odwiedziła mnie Policja,

By zapytać o mojego

Byłego faceta Zdziśka.

 

On znów wpadł w jakieś kłopoty,

Co zresztą dla mnie nie nowość.

Chcieli ode mnie wyciągnąć

Na Jego temat choć słowo.

 

Kiedyś razem mieszkaliśmy

I to co po Nim pozostało

Pokazałem policjantom.

I wtedy się okazało,

Że ja nie wiedziałam o tym,

Choć trzy lata z nim mieszkałam,

Bo daty Jego urodzin

Nigdy dotąd nie poznałam.

 

Okazało się, że wówczas

Każdy dzień swoich urodzin

Obchodził o miesiąc wcześniej,

Bo w ten właściwy wychodził

I spędzał z żoną i… dzieckiem.

Ze mną w Jego „urodziny”

Siedzieliśmy zawsze w domu

Razem z Jego znajomymi.

 

Nie wiem czemu policjantów

Nagle zaintrygowały

Fotografie z tych urodzin.

Zabrali mi album cały!

 

To była moja pamiątka.

Liczę, że mi ją oddadzą,

Lecz chyba  wtedy dopiero,

Kiedy Go z kumplami wsadzą.

 

Brak komentarzy