Moi uczniowie zazwyczaj
Kreślą strzałkę w dole strony
Informującą, że ten tekst
Jest jeszcze niezakończony.
Mówiłam, że nie potrzeba
Tego przypisu podawać,
Ponieważ zawsze to sprawdzam.
To moja główna zasada.
Po oddaniu wszystkich prac
Sześcioro dzieci zgłosiło,
Żeby im podnieść ocenę,
Bo na odwrocie… też było.
Nie… nakreślili jak dawniej
Tych „niepotrzebnych” strzałek,
Które według mej oceny
Były truizmem, banałem.
Uczę chemii i fizyki.
W szkole średniej w naszym mieście.
Dzisiaj na lekcji „fizy” był
Sprawdzian z „atmosfery ziemskiej”.
Nie zadałem prac pisemnych.
Odpowiedzi były ustne.
Oceniałem każdą z nich,
A zdarzały się… czelustne[1] .
Jedną z nich zapamiętałem
I opowiadam, gdzie można.
Bez nazwiska i imienia,
Żeby nikt Jej nie rozpoznał.
Zapytałem o rzecz prostą,
„Wałkowaną” przed miesiącem.
Pytanie brzmiało: „Co ludzi
Chroni przed nadmiernym słońcem?”
Szczerze i bez tremy rzekła:
„To rzecz bardzo dobrze znana:
Jest to krem z filtrem SPF.
Każdy to wie, proszę pana”.
[1] Od słowa „czeluść”- zn. przepaść, odchłań
W trzeciej klasie podstawówki,
Tuż przed Bożym Narodzeniem,
Urządzaliśmy „Jasełka”.
Mnie to kręciło… szalenie!
Oczywiście były próby,
Ale nie wszystkie dzieciaki
Dosyć wyraźnie śpiewały
I efekt był dość nijaki.
Wychowawczyni stwierdziła,
Że „bardzo dobrze by było
Mikrofon zainstalować,
To by sprawę poprawiło”.
Od razu się pochwaliłem,
Że rodzice taki mają,
Bo go widziałem w szufladzie,
Choć go przede mną… chowają.
Od razu Jej obiecałem,
Że go przyniosę do szkoły.
Będzie się wszystkim podobać.
Tato zawsze jest wesoły.
Następnego dnia po lekcji
Podałem Jej, co obiecałem.
Ona to wzięła do ręki
I krzyknęła: „Co mi dajesz!
To nie mikrofon dla dzieci!
Masz oddać go tatusiowi!
I nie zdziwię się, gdy tato
Skórę Ci porządnie złoi”.
Zamarłem na taki okrzyk.
Teraz wiem, że Jej podałem
Coś innego niż mikrofon,
Który przynieść obiecałem.
Bo to nie żaden mikrofon,
Tylko wibrator Mamusi.
Wtedy jeszcze nie wiedziałem,
Że moja Mamunia…. „musi”…
Dość długo pracuję w… szkole.
Od lat jestem wychowawcą.
Oprócz bycia tylko „belfrem”,
Staram się też być… doradcą.
Od lat obserwuję młodzież.
Uczę polskiego w liceum.
Jednak funkcja wychowawcy,
To jest prawdziwe ekstremum.
Młodzież w wieku dojrzewania
Często złe chwile przeżywa.
Zawsze, gdy tylko potrzeba,
Staram się taktownie wpływać.
Ostatnio zauważyłam,
Że jedna z lepszych uczennic
Opuściła się w nauce.
Dwóje to… efekt znamienny.
Wezwałam do szkoły rodziców,
By o Córce porozmawiać.
Może są w domu problemy
Lub coś inne Ją osłabia?
Ojciec był bardzo przejęty,
Matka powtarzała w kółko,
Że córka jest „…taka śliczna –
Policzki, nosek i czółko!
Po kolejnym takim tekście
Wkurzyłam się i spytałam:
„Co wspólnego ma ocena
Z tym, jak Ona wyglądała”?
Matka z dumą mi odrzekła,
Że córka jest śliczna taka,
Że nie musi się starać, by
Zdobyć każdego chłopaka.
Gdy będzie chciała, to wtedy
Wybierze sobie takiego,
Który o Nią zadba w życiu…
Oczywiście bogatego!
Studiuję na studiach dziennych,
Ale kiepsko u mnie z kasą.
Rodzice też „cienko przędą”.
Rozglądałem się za pracą…
Szukałem takiej, co będzie
Zgodna z moją specjalnością.
Wreszcie trafiłem. Na pewno,
Dam sobie radę z łatwością.
Bo…wezmę urlop dziekański
I za rok na studia wrócę,
Ale zaoczne, bo w firmie
Na całym etacie być muszę.
Niestety, nie nadążyłem
Załatwić spraw w dziekanacie,
Choć jeździłem kilka razy
W semestrze no i w wakacje
I pomagał mi przyjaciel
Co ma wprawę w tym temacie.
Musiałem prosić o wolne
Na wszystkie takie wyjazdy.
Kiedy wreszcie się udało
Otrzymać urlop dziekański,
Pracodawca nie przedłużył
Ze mną umowy o pracę,
Bo jestem… zbyt niestabilny
I za dużo czasu… tracę.
Zostałem bez fajnej pracy
I politechnicznych studiów.
Sprawdziło się więc przysłowie:
„Nie łap naraz dwóch srok”, durniu.
Od września w mej pierwszej klasie,
Mamy małą dziewczyneczkę.
Jest bardzo zamknięta w sobie,
Brak jest kontaktu z tym dzieckiem.
Jestem Jej wychowawczynią,
Więc ciągle Ją obserwuję
Co robi, czy z kimś rozmawia –
Słowem… jak się zachowuje.
Spostrzeżenia niepomyślne:
Ona nie bawi się z nikim,
W ogóle się nie odzywa –
To są bardzo złe wyniki.
Na przerwach w kąciku stoi
Tylko podpatrując dzieci.
Coś Ją jednak powstrzymuje,
Żeby wyjść innym naprzeciw.
Na lekcjach wprost nieobecna.
Milczy, tylko obserwuje.
Nie mogę znaleść przyczyny,
Mimo to… nie rezygnuję.
Zastanawiałam się długo,
Co z tą dziewczynką jest nie tak.
Wczoraj po lekcjach pojęłam.
Wystarczył mi jeden detal.
Zwykle ojciec Ją zabierał,
Ale dzisiaj przyszła mama.
Zamiast dziewczynkę ubierać,
Zmuszała, by Ona sama…
Wyzywała dziecko od „guł”,
Nieudaczników i fajtłap.
Wrzeszczała bardzo donośnie,
Prawie na zerwanie gardła.
Strofowała dziecko krzykiem:
„Stój pokrako! Obróć no się!
Czemu los mnie tak pokarał!”…
Mała jest w nerwowym wstrząsie.
Na zwróconą jej uwagę
Pani nie odpowiedziała
Tylko spojrzała wyniośle
No i… tyle ją widziałam.
Nie mogłam odpuścić, kiedy,
Matka nadmiarem głupoty
Niszczyła psychikę dziecka.
Prokurator już wie o tym!
Pracuję w prywatnej szkole.
To jest moja pierwsza praca
Nie mam umowy „na stałe”,
A „kredycik” muszę spłacać.
Jestem w ciąży. Czas porodu
Zbliża mi się nieuchronnie.
Boję się, że gdy urodzę,
To właściwie będzie… po mnie.
Bo umowa w każdej chwili
Wypowiedziana być może.
Po porodzie zamiast lepiej
Może już być znacznie gorzej.
Bardzo mnie to zaskoczyło,
Gdy nagle się dowiedziałam,
Że moi uczniowie wysłali
Petycję, żebym została
I zaraz po „macierzyńskim”
Wróciła do Nich, bo Oni
Lubią mnie i poważają
I dlatego… chcą mnie chronić.
Swoje orędzie w mej sprawie
Przedstawili Dyrektorce
Nadając „anarchistyczny”
Kryptonim „Ocalić Orkę”!
Mieszkam z rodziną w Hiszpanii
I tam też do szkoły chodzę.
Mam przez to dłuższe wakacje,
Niż może mieć polska młodzież.
Po trzech latach po raz pierwszy
Spędzałam w Polsce wakacje.
Był już początek września
I w związku z tym… perturbacje.
Wracałam rano ze sklepu.
Plecak miałam wypełniony.
Nagle zatrzymał mnie patrol
Na ulicy, obok szkoły!
Kiedyś, gdy mieszkałam w Kraju
Ja do tej szkoły chodziłam.
Teraz Straż Miejska się czepia,
Czemu lekcje… opuściłam.
Bo o tej porze powinnam
Być na zajęciach z innymi.
Mówiłam, że mam wakacje,
Ale mi nie uwierzyli.
Pokazałam im zakupy.
Powiedzieli, że to próba
Ukrycia moich wagarów,
A to przesada… za gruba!
Wcale nie chcieli mnie słuchać
I zaciągnęli do szkoły
Przed oblicze dyrektorki…
A finał był bardzo wesoły!
Dyrektorka mnie poznała.
Moją wersję potwierdziła.
Ciepło mnie ucałowała,
A strażników… wyrzuciła!
Zostaliśmy razem z mężem
Wezwani do syna szkoły,
Bo… spreparował zwolnienie,
Przynosząc „jakieś bazgroły”.
W dodatku śmie okłamywać
Nawet Pana dyrektora,
Że to nie On nagryzmolił
Alfabetycznego stwora.
Poszliśmy, żeby wyjaśnić.
Mój mąż z „bananem” na twarzy
Podsłuchiwał, jak tłumaczę,
Że nie synek to „wysmażył”,
Jedynie ja własnoręcznie
Wpisałam do notesika.
„Kulfony” to moje pismo –
Wpis robiony „na chybcika”.
Dziś przyznałam Jemu rację
Gdy mówił mi, że gryzmolę
Jak dzieciak, który niedawno
Rozpoczął… naukę w szkole.
Po szóstym semestrze studiów
Ten zostanie inżynierem,
Kto obroni pracę – dyplom
W terminie i…bez fuszerek.
Pisałem ją wraz z kolegą,
Bo temat dosyć obszerny:
To „System przeprowadzania
Egzaminów na Uczelni”.
Nawiasem mówiąc, ten projekt
Zaraz po jego obronie
Zostanie póbnie wdrożony.
To jest w skali państwa: pionier!
W trakcie obrony projektu
Nastąpił istotny moment
Wpisu do systemu listy
Pytań wcześniej ułożonych.
Profesor sam tę dyskietkę.
Wsunął do stacji roboczej
I plik zaczął się wczytywać,
Ale nagle coś chrobocze
I… procedura przerwana!
A na monitorze zaraz
Ukazał się komunikat:
„ZJE***E WSZYSTKIE PYTANIA”.
To oznaczało mniej więcej,
Że te wczytywane dane
Są w niepoprawnym formacie
I nie mogą być pobrane.
Kolega zapomniał zmienić
„Roboczy” tekst informacji
Na „dyplomową” odmianę
Komputerowej narracji.
Czyli mówiąc zrozumiale
Brak zmiany w kodzie programu
Spowodował, że ten „tekścik”
Nie trafił wcześniej do spamu.
Sytuacja nieciekawa.
Inną przewidywaliśmy.
To był taki błąd, którego
Wcześniej wykryć nie mogliśmy,
Gdyż dyskietkę z pytaniami
Profesor u siebie schował.
Zaś próbnej nie dostaliśmy,
A… powinna być jakowaś!
W tej sytuacji Komisja
Zleciła, by właśnie teraz
Zmienić „wredny” komunikat.
To szansę dla nas otwiera.
Bez zwłoki dokonaliśmy
Niezbędnej zmiany formatu.
Pytania się wyświetliły!
Jest oczekiwany status!
Byliśmy zestresowani.
Lecz Komisja się zgodziła,
Że „wpadka” z komunikatem
Projektu nie spartaczyła.
Co więcej. Udowodniła,
Że nasz program tym się ceni,
Że gdyby ktoś się weń włamał,
To nie może nic w nim zmienić.
Jesteśmy inżynierami,
Ale nadal studiujemy.
Za dwa lata, tak myślimy,
Magistrami też będziemy