Na piknik poszedłem z żoną.
Jej zakład pracy zapraszał.
Jeszcze nie znałem nikogo,
A ludzi tam… cała masa.
Nagle wyrósł jak spod ziemi
Jakiś facet w skąpym stroju.
Klepnął żonę po pośladkach…
Czy zostawi nas w spokoju?
Byłem już gotów… uderzyć,
Ale żona się… zaśmiała
I „daj spokój, to… przyjaciel”…
Ze spokojem powiedziała.
To nic w ogóle nie znaczy.
On tak klepie wszystkie z nas…
Czas ukrócić te „czułostki”,
Naprawdę… Najwyższy czas!!!
Rodzice mi się rozwodzą!
To dla mnie cios między oczy.
Od kiedy się dowiedziałem,
Nie mogę sypiać po nocy.
A że mam już „naście” latek,
Byłem na rozwodzie świadkiem.
Przeżywałem to okropnie
I nie są to dramy ostatnie.
Bo ma matka oświadczyła
Że nie chce sprawować dłużej
Opieki nad „mą osobą” ,
Bo to obciążenie… duże!
W efekcie ojciec otrzymał
Do „mych” alimentów prawo.
Na to matka oświadczyła:
„Z finansami u mnie…. słabo.
Nie mogę sobie pozwolić
Na utratę tych pieniędzy,
Bo to zagraża, że odtąd
Będę wegetować w nędzy”.
Dodała, że mimo wszystko
Musi mną się opiekować,
Bo po to mnie urodziła,
By… nie musiała pracować
Jestem starsza od braciszka.
To nie honor, ale… zmora.
Dawniej – kochany Braciszek,
Dziś… coś gorsze od bachora!
Ciągle robi różne akcje,
A ja za nie… odpowiadam.
Zaszło to już tal daleko,
Że nie chce mi się z nim gadać.
Całkiem niedawno mnie prosił,
Bym mu swą komórkę dała,
Bo jest nowsza i do „gierek”
Lepiej Mu się nadawała.
Odmówiłam, gdyż w komórce
Miałam zapisane dane.
On rozzłościł się i raptem…
Uderzył głową o ścianę!
Efektem kontuzja oczu –
Dwie z fioletu wielkie śliwy!
Na mnie całą winę zwalił
On – braciszek „nieszczęśliwy|”.
Tato uwierzył, że to ja
Tej kontuzji winna byłam.
Odebrał mi mój telefon
Mama też mi nie wierzyła!!!!
Bez usprawiedliwienia
Jestem „starym” kawalerem.
Do żeniaczki mi nie śpiesznie.
Jak zwiążesz się z jakąś babą,
Na całe życie uwięźniesz.
Tę naukę mam „po bracie”.
On ożenił się dość wcześnie
I po dwóch latach małżeństwa
Nawet się już… nie uśmiechnie!
Jego żona od tygodnia
Jest nań mocno obrażona.
Nie był przy porodzie córci,
A to powinność, aksjomat!
On tłumaczył Jej, że nie mógł
Nic zadziałać w tym przedmiocie,
Bo właśnie był „wyłączony”,
Gdyż miał wypadek w robocie.
Akurat się przytrafiło,
Że został… kontuzjowany
I karetką „Pogotowia”
Do szpitala odstawiany.
O porodzie nic nie… wiedział!
Przeszedł operację barku
W ogólnym znieczuleniu!!
Ze zdrowiem nie było żartów!
Lecz bratowa uważa, że
To Go nie… usprawiedliwia!
Bo Ona w czasie porodu
Także była… ledwo żywa!
Nasz dziesięcioletni synek
Ma wszelkie zadatki na to,
Żeby już od zaraz zostać
Najprawdziwszym… psychopatą!
Na ostatnim „Halloween” -ie
Zbierał „cukierki” z kumplami.
Psikusów kilka zrobili,
Słodycz także dostawali.
Lecz On pamiętał dokładnie
Mieszkania, gdzie „nic nie dali”
I do ich skrzynek powrzucał
Kartki, żeby… przeczytali:
– jedną: „Mała dzięki Bogu
Urodziła się o czasie.
Ma Twoje oczy i usta.
Kiedy zobaczysz Joasię”?
-albo drugą o tej treści:
„Marcin to nie ma pojęcia.
On nic o nas jeszcze nie wie,
Ale to wiem, że by zechciał…”
Znalazłam parę tych kartek
U Niego w koszu na śmieci.
Pytałam, ile ich „wysłał”,
Po raz pierwszy, drugi, trzeci…
Dopiero za czwartym razem
Przyznał się, że to był żarcik.
Myślał, że się… zachwycimy
I Go nie będziemy karcić.
Ale jak zobaczył, że nam
Wesoło nie było wcale,
Wyparł się zaraz wszystkiego.
Wykręty próbował znaleźć.
Dałam spokój wybrykowi,
Lecz… to samo powróciło.
Wybuchały… awantury,
Choć dotąd spokojnie było.
Im więcej krzyków i obelg
Tym nasz synek bardziej „happy”.
Nasłuchuje krzyków, zniewag…
Czuje się coraz to lepiej.
Mieszkam na obrzeżach miasta
Razem z Żoną i Córeczką.
Lokalizację wybrałem
Głównie ze względu na dziecko.
Mamy „podręczny” ogródek
A w nim same nowalijki.
Własne marchewki, pietruszki
No i… najwcześniejsze pyrki.
Mieszkańcy naszego miasta
Dostrzegli miejsca uroki
I tłumnie tu przyjeżdżają
Zadeptując nasze łąki.
Dojechać można li tylko
Własnym „środkiem transportowym”.
Brak szaletu, a więc problem
Stary jak ludzkość… „gdzie zrobić?
Rzecz jasna idą do lasu,
A z nimi ich ulubieńcy.
Tam załatwią „potrzeby”
Cichuteńko, bez pieniędzy.
Problem w tym, że są przypadki
Kiedy to właściciel zaraz
Po przyjeździe na nasz parking
Na wszystko pieskom pozwala.
I nasz osiedlowy trawnik
Brudzi seria psich odchodów.
Tam często bawią się dzieci,
Sprzątanie? Nie ma powodu.
Mój ojciec tego nie zdzierżył
I pewnej paniusi zwrócił
To, co jej piesek narobił…
Do kabiny jej to wrzucił!
Szkoda tylko, że w tej złości
Nie poznał… nowej Sąsiadki.
Nie wyszło Mu powitanie…
To przypadek nader rzadki…
Już od jakiegoś miesiąca
Trójce swych dzieci dajemy
Tygodniówkę – kieszonkowe.
Niech uczą się pieniądz cenić.
To są niewysokie sumy,
Ale starczą na kaprysy
Typu frytki albo czipsy.
Krówki, landrynki, irysy…
Dziś rano przybiegły z płaczem
Skarżąc się na to, że mama
Powiedziała, że do teraz
Mniej kasy będzie… dawała.
A dlaczego? No bo jeszcze
Nie wydały tygodniówki.
Widać dostają za dużo,
Więc ograniczy złotówki.
Mają być karcone za to,
Że nie tracą ich bez sensu.
Przecież to a-wychowawcze.
To są oznaki nonsensu!
Wiedziałem wcześniej, że żona
Z ekonomią ma kłopoty.
Wydaje dużo pieniędzy.
W umiarze nie widzi cnoty.
Chce ukarać własne dzieci
Tylko za to, że oszczędne?
Przecież do jest wypaczenie!
Będę z tym walczył bezwzględnie!
Przed obiadem chciałam umyć
Twarz i pobrudzone ręce.
Zgadnijcie, jaka osoba
Siedziała właśnie w łazience?
Moja Córcia na nocniku
Czytała… instrukcję „Lego”!
Przecież w łazience jest „duszno”
Łazienki nie są od tego!
Zdziwiona otwarłam usta,
Ale nim coś powiedziałam,
Poirytowana Córcia
Bezczelnie się odezwała:
„Czy zakłócam Ci Twą strefę,
Kiedy czytasz swą gazetę”?
W nocy „zdechł” mi mój telefon.
Ładowarkę podłączyłem
I poszedłem do roboty.
Dobrze, że się nie spóźniłem.
Wyszedłem bez telefonu,
Co rzadko mi się przydarza.
Synek widział moje „męki”,
Lecz współczucia nie okazał.
Zaraz po pracy wróciłem
Na obiad, bo jadam w domu,
Ale nie mogłem odnaleźć
Swego cacka – telefonu.
Nie wiem czemu na podłodze
Leżała brudna łopata
Zabrudzona glinką, błotem,
A obok niej jakaś szmata.
Sześcioletni synek patrzył
Gdzieś daleko w kąt pokoju.
Smutny, i jakby to nie On,
W bardzo dziwnym był nastroju.
Powiedział, że gdy usłyszał
Smutną wieść o telefonie,
Zrozumiał, że właśnie nadszedł
Mojej „komóreczki” koniec.
Postanowił mnie wyręczyć,
Bo widział moje wzburzenie
I zakopał go w ogródku
Najgłębiej, jak mógł, pod ziemię.
„Zdechlak” wart był dwieście dolców.
W nocy go chyba wykopię.
Cieszę się, że z mego Synka
Jest tak współczujący Chłopiec.
Nasza ośmioletnia córka
Wywołała niespodzianie
Obciach wśród naszej rodziny:
Żoną piłkarza zostanie!
Natychmiast chce rzucić szkołę,
Bo ma plan na swoje życie.
Edukacja jej jest zbędna.
Piłkarz szmal kosi obficie!
Skąd u Niej tak głupie plany,
Długo się zastanawiamy.
Wyjaśniła tak pokrótce:
„Dziś Uczą się tylko… głupce”.
Skąd u dziecka takie wnioski?
Sobie zadaję pytanie.
Znam odpowiedź. Takie teksty
Znalazła na Instagramie!